B & W Loneliness photography contest!! (My dream : Never give up on something you really want.)

สวัสดีค่ะพี่ๆเพื่อนๆ ชาว สตีมอิท ทุกท่าน!!

วันนี้ขอมาเล่าความใฝ่ฝันน้อยๆจากคนตาดำๆคนหนึ่งที่มีความฝัน.

ทุกคนล้วนมีความใฝ่ฝันเป็นของตัวเอง ซึ่งหลายคนก็ได้ลงมือทำ กล้าลอง กล้าทำ กล้าเผชิญกับสิ่งที่ไม่อาจรู้ว่าผลจะออกมาเป็นอย่างไร เพื่อที่จะให้จากความฝันให้กลายเป็นจริง แต่บางคนมีความฝัน แต่กลับไม่กล้าลอง ไม่กล้าทำ ไม่กล้าเผชิญกับสิ่งใหม่ๆ ไม่กล้าก้าวไปข้างหน้าจากจุดที่ตัวเองอยู่....ซึ่งแน่นอนความฝันที่ได้วาดไว้ ก็ยังคงเป็นเพียงแค่ความฝันที่ไม่อาจรู้ได้ว่าความฝันนั้นจะมาถึงเมื่อไร และแน่นอนความฝันจะไม่มาถึง เพราะเราเองที่จะต้องก้าวไปหาความฝัน....

ตอนมัธยมเป็นคนหนึ่งที่มีความฝัน ความฝันที่มีคือ อยากไปเรียนเมืองนอก อยากเป็นเด็กอินเตอร์ อยากลองใช้ชีวิตในเมืองนอกในนาม "นักเรียน" เคยบอกกับตัวเองเสมอว่าสักวันฉันต้องได้ไปเรียนต่างประเทศ ได้ไปลองใช้ชีวิตในรั้วโรงเรียนต่างประเทศ...ซึ่งมีโอกาสหลายช่องทางที่จะทำให้ความฝันเป็นจริง. แต่....ปัญหา ณ ตอนนั้นคือเป็นคนขี้กลัว ไม่กล้าลองสิ่งใหม่ๆ และชอบคิดในใจว่า "เป็นไปไม่ได้" "มันยาก" ซึ่งประโยคเหล่านี้จะวนเวียนอยู่ในความคิดตลอด จนสุดท้ายไม่ได้ลงมือทำอะไรเลย เลยยยจนจบ ม.6 และแน่นอนคำว่าเด็กอินเตอร์ก็เริ่มจางหายไป เพราะความไม่กล้า....ซึ่งถามว่าความฝันนั้นยังมีอีกไหมในความคิด..คำตอบคือ มี....แต่ก็คงจะไม่ใช่ในนามของ นักเรียน อีกต่อไป เพราะนามนักเรียนได้จบลงแล้ว...พลาดแล้ว.

ในนามต่อไป คือ นักศึกษา พอขึ้นมหาลัยก็ถือว่าได้เปิดช่องทางเพิ่มโอกาสให้กับความฝันที่ได้วาดไว้ มันกำลังจะกลายเป็นจริง นั่นคือการได้เลือกลงคณะที่เรียน จะเป็นเอกนานาชาติ ซึ่งคำว่าอินเตอร์ ก็กลับมาเข้มข้นอีกครั้ง....จนกระทั่งวันหนึ่งทางคณะได้เปิดโอกาสให้นักศึกษา สมัครเรียนแลกเปลี่ยนต่างประเทศ และแน่นอนครั้งนี้ คำว่า "เป็นไปไม่ได้" "มันยาก" ต้องตัดมันทิ้งออกไป ให้เหลือแต่คำว่า "ไม่มีอะไรที่เป็นไปไม่ได้" (ถึงจะมีก็ ขอไม่มีก่อน😀) และสุดท้ายก็ได้สมัคร ทั้งสอบข้อเขียน, สอบพูด, ไปอบรมที่มาเลเซีย ได้ลงมือทำทุกขั้นตอน....และแล้วผลออกมาก็ถือว่าความฝันนั้นเป็นจริง...ถึงมันจะไม่ได้ดั่งใจ100% แต่ก็ถือว่าความฝันเป็นจริงแล้ว เพราะได้นามเด็กอินเตอร์มาแล้ว.😆

#คนในภาพคือน้องชาย

ถ้าเราไม่กล้าก้าวที่จะเดินตามหาความฝัน แล้วเราจะเจอกับมันได้อย่างไร... บันทึกไว้เป็นความทรงจำ.

---

สำหรับโพสต์นี้ก็ขอจบเพียงเท่านี้นะค่ะ เจอกันใหม่โพสต์หน้าค่าาา

ขอบคุณที่เข้ามาอ่านจนจบนะค่ะ และขอขอบคุณทุกการติดตามและการโหวตด้วยนะค่ะ

Thanks for visiting my post and thanks for follow, comment and vote.! 🙏💕

Me@yanee