(129-130/365) - Selfie Photography Contest Thai Community > work mode & travel mode

in thaiphotocontest7 •  7 years ago  (edited)

สวัสดีอีกครั้งค่ะเพื่อนๆ steemit ที่น่ารักทุกท่าน

อย่าลืมนะว่าเรายังมีเวลาเหลือเพื่อร่วมกิจกรรมดีๆ ในหัวข้อ Selfie Photography Contest Thai Community เพียงแค่เพิ่มแท็ก #thaiphotocontest7 เพื่อให้ เราชุมชนชาวไทย-ลาว ได้มีกิจกรรมสนุกๆ ร่วมกันค่ะ

โดยกติกาคือให้ถ่ายภาพตัวคุณ ด้วยตัวคุณเอง ที่คุณคิดว่าสวย และดูดีที่สุด ในสายตาคุณ และเขียนอธิบายเรื่องราวเกี่ยวกับภาพถ่ายของคุณเป็นภาษาไทย และติดแท็ก #thaiphotocontest7 ทุกครั้ง (อย่าลืม!!!) นะ 🙃

🇹🇭🇹🇭🇹🇭


(129/365) - ย้อนวันวานอยากกลับไปเป็นเด็ก

█▓ ภาพนี้ถ่ายกับเด็กๆ ชั้นประถม (year 5) ณ ​โรงเรียนนานาชาติแห่งหนึ่งในกรุงเทพฯ​ วันนั้นเป็นวันสุดท้ายก่อนปิดเทอม ก็จะมีการนำขนมและเครื่องดื่มสำหรับเด็กๆ มาทานกันที่ห้องเรียน เหมือนปาร์ตี้เด็กขนาดย่อม ครูประจำชั้นที่เป็นชาวต่างชาติ ก็จะจัดให้มีการเล่นเกมส์กันในห้องเรียน เพื่อเป็นการปลดปล่อยให้เด็กๆ ได้สนุกกันเต็มที่

█▓ หลังจากนั้นเด็กๆ ก็ทยอยมาขอถ่ายรูปด้วย ตอนนั้นทำหน้าที่เป็นผู้ช่วยครูผู้น่ารัก เด็กๆ เลยรักและชอบมาป้วนเปี้ยน🤣 บ้างก็ขอถ่ายเซลฟี่ด้วยกัน บ้างก็เอามาให้ถ่ายกันเป็นกลุ่ม รูปนี้ถ่ายเสร็จแล้วเด็กก็เอาไปตกแต่งด้วยแอพก่อนส่งมาให้ บอกว่าเอาไว้ดูต่างหน้า เวลาคิดถึงกัน ♥️

█▓ พอเราตัดสินใจย้ายมาเวียดนาม ก็ไม่ได้บอกให้เด็กๆ ได้รู้ตัวในระหว่างเทอม เพื่อเป็นการไม่รบกวนให้เด็กต้องเสียใจที่ครู และผู้ช่วยครูอันเป็นที่รักกำลังจะย้ายจากไป เลยต้องรอจนวันสุดท้ายของการปิดเทอมใหญ่ แล้วจึงได้แจ้งว่าเปิดเทอมมาเราจะไม่ได้เจอกันแล้วนะ ปีหน้าก็จะได้เลื่อนชั้นแล้ว และก็จะได้ครูประจำชั้นและผู้ช่วยครูคนใหม่อยู่แล้ว เด็กๆ น้ำตาคลอวิ่งเข้ามากอดและร้องไห้ ทำเอาเราก็น้ำตาคลอไปด้วย แต่ต้องกลั้นไว้ไม่ให้สะอื้น ส่วนน้ำตาก็อาบแก้มยาวลงไปถึงตาตุ่มเลย มันห้ามไม่ได้จริงๆ วันนั้นทั้งวันจนได้เวลาเลิกเรียน เด็กๆ ที่มีผู้ปกครองมารับก็ต้องกลับบ้านกัน แต่ส่วนใหญ่ก็ยังไม่ยอมออกจากห้องเรียนเพราะทั้งครู (แฟนของแอน) และผู้ช่วยครู (ตัวแอนเอง) ยังอยู่ในห้อง คอยส่งเด็กๆ กลับบ้านก่อน เด็กๆ ยิ่งไม่ยอมห่างเลย เข้ามาเกาะแน่นยิ่งกว่าเดิม บ้างก็ร้องไห้โฮ พอรู้ว่าต้องกลับบ้านแล้ว ปลอบยังไงก็ไม่หยุดร้อง จนสุดท้าย แอนต้องยอมแจกไลน์ให้กับเด็กๆ ไป เพื่อจะได้คุยกันในยามห่างไกล นั่นแหละ... ถึงได้ยอมปล่อยมือ และร่ำลากันทั้งน้ำตา

█▓ ทุกวันนี้ก็จะมีเด็กๆ คอยส่งข้อความมาหาบ่อยๆ ในวันปีใหม่ วันวาร์เลนไทน์ หรือวันสำคัญ วันเกิด ก็จะได้รับข้อความอยู่เสมอ ว่าแล้วก็คิดถึงพวกเค้ามาก แอนไม่เคยเป็นครูมาก่อน เคยแต่ทำงานบริษัทกับผู้ใหญ่ หรือเพื่อนๆ รุ่นราวคราวเดียวกัน พอมาสัมผัสกับความไร้เดียงสาของเด็ก ก็รู้สึกว่าเราก็เข้ากับเด็กได้นะ แถมเด็กยังรักเราที่เราเป็นเราได้อีก แสดงว่าเราก็ไม่ได้ร้ายกาจเนอะ 🤣 กลับกรุงเทพฯ คราวก่อน ก็เจอเด็กน้อย (ญี่ปุ่น) 2 พี่น้องที่เคยได้มีโอกาสช่วยสอน กำลังเดินเที่ยวห้างในวันหยุดกับผู้ปกครอง วิ่งเข้ามากอด ทำเอาน้ำตารื้นขึ้นมาทันที แถมยังเร้าให้แม่ช่วยถ่ายรูปให้หน่อย จะเอาไปอวดเพื่อนๆ ทั้ง 2 ต่างก็ยิ้มแก้มปริที่บังเอิญได้มาเจอพวกเรา พอวันรุ่งขึ้น เด็กๆ ทุกคนทั้งห้องได้ฝากการ์ดทำมือมากับเพื่อนที่เป็นครูประจำชั้นคนใหม่ให้เอามาให้เรา พร้อมทั้งเซ็นต์ชื่อกำกับข้อความที่เขียนส่งความคิดถึงมาให้เต็มหน้ากระดาษ เอ 4 ซึ้งค่ะ น้ำตาซึมเลย😍

(130/365) - ฉายเดี่ยว เลยต้องถ่ายเดี่ยว

█▓ ภาพนี้ถ่ายตอนไปสิงคโปร์ (เป็นผู้ติดตาม) เนื่องจากแฟนไปสัมมนาเลยปล่อยให้เที่ยวคนเดียวระหว่างวัน ทริปนั้นถ้าเพื่อนๆ จำได้ ตอนที่แอนช่วยเหลือนกน้อยเปียกฝน


ในวันฝนตกหนัก แถมร่มที่หยิบมาก็มีรูโหว่ ลมก็แรง มือนึงมีสัมภาระและร่ม อีกมือก็โอบอุ้มนกน้อยไว้ เพื่อเดินหาร่มให้กับนกน้อยตัวนั้นได้ฟื้นตัวเอง แต่กลายเป็นว่าระหว่างทางเดินกลับมันมีแต่ต้นไม้ข้างทาง ไม่มีร่มหรือที่แห้งให้ได้วางนกน้อยได้เลย จึงเดินไปเรื่อยๆ ตลอดทางจนถึงที่สถานีรถไฟฟ้า ก็ยังหาที่วางไม่ได้ เลยรอดูว่าฝนจะหยุดตกก่อนค่อยหาที่วางใหม่ ผ่านไปเกือบชั่วโมงแล้ว ฝนก็ดูท่าจะไม่ยอมหยุด เลยหยิบเอาผ้าขนหนูเล็กในกระเป๋าสะพายหลังออกมาห่อนกน้อยไว้ รอไปอีกนานเลยเดินลงไปหาเจ้าหน้าที่ที่ประจำห้องบริการของรถไฟฟ้า ก็แนะนำให้เอาไปเป่าแห้งในห้องน้ำ ซึ่งจะมีเครื่องเป่ามืออยู่ในนั้น แล้วพอออกมา เจ้าหน้าที่ก็นำกล่องรองเท้ามาให้ และแนะนำให้เอาไปวางด้านนอกสถานี แต่อยู่ใต้ชายคา เพื่อรอให้นกน้อยตัวนั้นหายหนาว และบินกลับรังไปหาครอบครัวของมัน

█▓ เสร็จจากตรงนั้นแล้ว ก็ได้เวลากลับเพราะนัดแฟนไว้ว่าจะไปทานมื้อเย็นกับเพื่อนที่ร่วมสัมมนากัน เจ้าหน้าที่ท่านนั้นก็เดินเข้ามาถามว่าเรียบร้อยดีไหม และกล่าวขอบคุณที่เราช่วยเหลือสัตว์ตัวน้อยให้ได้อยู่รอดจากการเปียกฝนจนหนาวตาย เราก็ได้แต่ภาวนาให้มันรอดและกลับบ้านไปหาครอบครัวเช่นกัน

🇹🇭🇹🇭🇹🇭

Authors get paid when people like you upvote their post.
If you enjoyed what you read here, create your account today and start earning FREE STEEM!
Sort Order:  

วันนี้แปลงร่างเป็นแพนด้านะคะ😊

โดนเด็กบังคับให้เป็นค่ะคุณแคท 🤣