Salah sahiji sumber daya pertambangan nyaéta Timah anu mangrupa salah sahiji sumber daya alam anu melimpah di bumi. Kaseueuran produk timah aya dina bentuk batang timah pikeun minuhan pasar asing. Kaayaan ieu, di hiji sisi, tiasa nyayogikeun kontribusi pikeun ngaronjatkeun nilai ékspor produk non-migas, tapi di sisi séjén, Ékspor luhur timah bar ogé boga dampak langsung jeung teu langsung langsung kana kinerja industri pangolahan timah domestik. Timah mangrupa unsur kimia dina tabel periodik nu boga lambang Sn jeung nomer atom lima puluh. Timah mangrupa logam pasca-transisi dina golongan opat belas tabel periodik. Timah nuduhkeun kamiripan kimiawi jeung Germanium jeung Timah nu ogé aya dina golongan opat belas sarta miboga dua kaayaan oksidasi mungkin. , ditambah dua jeung tambah opat nu rada leuwih stabil. Timah nyaéta opat puluh salapan unsur panglobana di bumi, ngabogaan sapuluh isotop stabil, angka panggedena dina tabel periodik.
Mineral utama anu aya dina bijih timah nyaéta kasiterit, sedengkeun mineral anu aya di handap nyaéta pirit, kuarsa, zirkon, ilmenit, galéna, bismut, arsénik, stibnit, kalkopirit, xenotim, sareng monasit. Jenis bijih timah ieu geus dipisahkeun ti deposit indungna, nyaéta timah primér, sarta ku cai eta disimpen deui di tempat handap sejen. Timah geus dipaké pikeun rébuan taun sarta geus maénkeun peran penting dina kursus sajarah manusa. Saprak Jaman Perunggu atawa kira-kira lima rébu taun ka tukang, manusa geus mimiti nambang timah pikeun dijadikeun pakakas tatanén atawa pakarang komo jadi perhiasan.