Bireysel Kitaplanma

Türkiye'de yapılan bir araştırmaya göre bireysel silahlanma 25 milyondan fazla... Terörün bitmesi ve toplumsal kalkınma için gereken; bireysel kitaplanmadır, asla silahlanma değildir.

Ülke olarak her zaman inandığımız değerler etrafında toplanıyoruz. Böyle oluncada doğru izahlar silsilesi oluşturmak gerekiyor. Tarihe baktığımızda Türkleri tanımlayan iki temel başlık dikkati çekiyor: birincisi savaşçı bir toplumuz ikincisi özgürlüğümüz ve bağımsızlık mücadelemiz. Bize bu değerler ilkokul sıralarından itibaren öğretilmeye başlanıyor. Sorun da burada başlıyor; doğru bildiğimiz yanlışlarla karşılaşıyoruz.

Bizleri tanımlayan kitapların unuttuğu şey ise, ilime ve bilime aşık bir millet olarak yaşadığımız doğruları kitapların not almaması ve es geçmesidir. Anadolu'ya gelen Alparslan önce kılıç göndermemiştir, kaleme hakim olan sanatkar insanları yollamıştır. Hoca Ahmet Yeseviler ve Hacı Bektaşiler bunlara verilebilecek en güzel örnektir. Bunlar kitapların arka sayfası olacak haber ve değerler değildir aksine sürmanşet olacak güzelliklerdir.

Silah bu kadar verimli olsaydı 1980 yılında 6000 gencimizi heba etmezdik bu yolda. İllaki hedefleri 12'den vurmayalım; 12 tane kitap okuma hedefi koyalım. Düğünlerde silah atmayalım, okuduğumuz kitaplardan mesajlar verelin. Demirden uzaklaşım. Bakanlığı olan savunna işini devlete bırakalım. Bireysel kitaplanma stratejisi geliştirelim.

Gazetelerin yarın ki başlığı "kitaplar can versin" olsun, silahlar birinin canını daha aldı değil. Mahallede edilen kavgalar karakolda bitti diyeceğine kütüphane desin.

En önemlisi de dizilerde senaristler "bırak elindeki silahı ve ellerini havaya kaldır" demek yerine "kaldır ellerini ve elindeki kitabı sakince yere bırak".

Çünkü merak ediyorum, ben de okuyacağım...