Ev arkadaşlığı

Eve gelirken yolda yaşadığım gelişmeler nedeniyle heyecanla eve girdim. Biriyle paylaşmam gerekiyordu. Salona baktım. Ev arkadaşlarım her zaman olduğu gibi bilgisayar başında konuşuyorlar. Fakat birbirleriyle de değil. Oyun sunucuları üzerinden konuşuyorlar. Bir tanesinden umudu keseli çok olmuştu. Ben de diğerine yöneldim. Nadiren de olsa onunla konuşuyordum. İlk elektrik kesintisinde ettiğimiz sohbet keyif vermiş olmalı. "Zamanın var mı?" dedim. "Kanka yok yaa" dedi. Yine bir şeyleri +8e falan basıyorlarmış.

İstanbul'da çok ev ve ev arkadaşı değiştirdim. Kimse ile sorunlu ayrılmadık ve herkesle görüşmeye devam ediyorum. En son maddi imkansızlıklar sebebiyle arkadaşımın arkadaşı sıfatına sahip bu insanların yanına yerleştim. Hiç sorun yaşamıyoruz (temizlik konusunda pes etmemin ardından) fakat biliyorum ki ayrıldıktan sonra görüşmeyeceğiz.

Oyun oynayan bir insanım hatta profesyonel arenayı da takip ederim. Yayın falan da izlerim. O nedenle anlayamadığımı düşünmüyorum. Bir oyunun tanıtım filmi için karşılıksız bütün gün sette kalmışlığım var. Fakat anlık bırakabileceğin bir oyunu oynarken arkadaşının hevesli çağrısını daha öne koyamamayı anlayamıyorum. Benim yapacağım en kötü şey, var olan kısmı bitirip bırakmaktır. O da başka insanları zor duruma düşürmemek içindir.

Dış dünyayla iletişim kuramayan, oyun dışında konuşacak bir şeyi olmayan ama benden daha mutlu hayatlar görüyorum. Dünya çok saçma bir yer.