Yorgunum

Okul. Hastane. Dersler. Kitap...

Finaller :)
Sıkıldım!
Yaşamak yorucu. Evet. Biliyorum çok daha zor şekilde yaşayanlar var. Farkındayım bunun...
Mutlu olmak bu kadar zor olmamalı. Sevmek de bu kadar zor olmamalı. Artık sımsıkı sarılmak istiyorum, dinlenmek istiyorum.

Photo by Nicole Harrington on Unsplash

Okul. Hastane. Dersler. Kitap...
Finaller :)
Sıkıldım!
Yaşamak yorucu. Evet. Biliyorum çok daha zor şekilde yaşayanlar var. Farkındayım bunun...
Mutlu olmak bu kadar zor olmamalı. Sevmek de bu kadar zor olmamalı. Artık sımsıkı sarılmak istiyorum, dinlenmek istiyorum.

Aristo’nun dediği gibi "Mutluluk kendine yetenlerindir." çünkü mutluluğun ve hazzın tüm dış kaynakları, doğaları gereği son derece güvenilmez, nahoş ve geçicidirler ve rastlantıya bağlıdırlar.

Photo by Krists Luhaers on Unsplash

İnsanların saadet anlayışları da gariptir. Kitaplara bakarsınız, kendilerini dinlersiniz, insanoğlunun asıl vasfı akıldır. Onun sayesinde diğer hayvanlardan ayrılır. Beylik sözüyle hayata hükmeder. Fakat kendi hatalarına teker teker bakarsanız bu yapıcı unsurun zerre kadar müdahalesini göremezsiniz. Bütün telakkileri, hususi bağlanışları hep bu aklın varlığını yalanlar.
Ahmet Hamdi Tanpınar

İşte tam da bu aslında. Gitmek istiyorum buralardan biraz. Kaçmak. Biraz depresif bir moddayım. Yaz da geldi.
İnsanlar sevdikleriyle geziyorlar ben de gezmek istiyorum, evet. :)
Ben de bunu istiyorum, özgürce gezmek. Kamp yapmak istiyorum. Dağlara çıkmak, bayırlara çıkmak :) Belki de sonu bucağı olmayan bir sahilde uyumak. Geceleri yıldızları saymak istiyorum...
Evet...
Hayallerim bunlar aslında.

Çok para değil.
Çok para istemiyorum.
Bazı insanları tanıyorum bu insanlar nedense sürekli olarak araba alayım, en güzel arabayı alayım, en güzel pahalı kıyafeti giyeyim, ennn pahalı olan içkileri içeyim... Avrupaya gideyim! Hatta o da yetmez dünyayı tekneyle gezeyim! gibi şeyler düşünüyorlar ve zenginlik istiyorlar.
Bazı arkadaşlar ve internetteki bazı kızların ayakkabı sevdasına anlam veremiyorum mesela :)
Bu kadar fazla ayakkabın var hatta o giyindiğin topuklu ayakkabı 395 lira. Ama O paraya kaç tane fakir çocuğa ayakkabı alabilirdin?
Hiç düşünmedin evet... Çünkü mutluluğu maddelerde aradın. Materyalistik bir mutluluk.
Bu değil...
Bence mutluluk doğadadır...

Sadece doğayla iç içe olmak yeter bana :)

Neyse... Yazasım geldi yazdım, okuyanlara teşekkür ederim :)