KAFAMDA KİMSESİZ KALMALAR ŞİİR SESLENDİRMESİ [Sekte-i Us]

Bu şiir uyumak istediğim; fakat uyuyamadığım, uyumak ile uyayamamak arasında tuhaf bir yerde olduğum bir anda telefona nasıl not ettiğimi hatırlamadığım bir biçimde yazıldı. Hayal ile gerçek karışık, bir çift yaşlıyı hatırlıyorum. O zamanlar şöyle bir açıklama ile paylaşmıştım.

Kafamda bir yaşlı amca belirdi ansızın, bir de teyze. Tüm yaşanmışlıkları ile, sevmeleri ve sevilmeleri ile belirdiler kafamda. Evet, evet; sevdiler birbirini. Çok sevdiler. Sevgileri o kadar büyüktü ki ancak bir sene yaşatabildim onları kafamda. Kafam kaldırmadı. Önce teyze öldü ilk bendi söyleyerek. Sonra ikinci beyit göklere ders olup yükselirken amca öldü. Birkaç saat geçti iki ölüm arasından. Kafam da öldü sonra.

Yaşlı bir çiftin söylediği bu bentler, içimde bir daralmaya, sızıya ve bir o kadar da nedense; mutluluğa sebebiyet veriyor uykularımda. İçim de öldü sonra. Zamanın en inceldiği, kopmak üzere olduğu yerlerinden biridir uykularım. Uykularım da öldü sonra, zaman da.
_{kafamda kimsesiz kalmalar- sahinadm}

Şimdi ise bu şiiri seslendiriyorum. Güzel olmadı biliyorum; ama olsun rezil olmanın güzel olduğunu biliyorum. Keyifli dinlemeler.