Açı Çeken Sanatçı Arketipi Üzerine

Şiir ya da genel haliyle sanat, acıdan değil mutluluktan da beslenebilir ve kaynak bulabilir. Acı her canlının ortak paydasıdır lakin acıyı sömürerek sanat yapmak, kişinin asıl acziyetidir. Sanat asil bir eylemdir ve sanatçıyı da değerli kılan da, bu soylu tavırdır.
Ne Shakespeare, ne Dostoyevski ne de Van Gogh acılarını, kitleleri efsunlamak için kullanmadı. Sanat para kazandırdığı için yapılmaz, ya da kitlenizi siz seçmezsiniz. Bunları sanatınızın mahiyeti ve çevrenizdeki insanların seçiciliği belirler. Eğer sanatçı namzedinin sanatının değeri yoksa, 'duygularının canı cehenneme' diyebilmelisiniz. Çünkü dünya duygularla değil, emek ve akılla inşa edildi.