Senin adın gidebilmenin en yakın mesafesi olarak çınlanır kulağımda ya da bazen bir terk edilişi bazen kafanı çevirdiğinde bakabildiğin en uzak noktanın hizasının uzaklığında yer alır kör atışın, bazen bir yalnızlığın sessiz diline atıfta bulunmak gibisin.
Farklı perspektiflerden görünüyorsun gözlerime. Gitme! çünkü sen gittiğinde upuzun yollar, mesafesiz selam sınırlarında dar vakte uğramakta. Ya da ne bileyim bir kuşun kanatlarını çırpışından bellidir bir kelamın. Durduğun bütün duraklar sana bir hikaye anlatır. Dinle! sessizliğin içinden sana gelen mesajları sindir. İçinde ki fırtınanın akışına bırak kalbini.