Ruhumun Tonları Serisi #001-004

Müzik ruhun gıdası ise sevdiğim müzikler de ruhumun tonlarıdır o zaman. Bu içerik serisinde sizinle sevdiğim müzikleri ve müzikle alakalı olarak ilgimi çeken konuları paylaşıyorum.

If music heals the soul then the music I love is also the shades of my spirit. In this content series, I share the music that I love and the subjects that are relevant to music, with you.

Öncelikle daha önce paylaşmış olduğum içerikleri burada da alıntılayarak sonrasında seriye kaldığı yerden devam edeceğim.

Ruhumun Tonları #001 & Nu - Man O To

---

Acayip bir sentez, sizi alıp o kadar uzaklara götürüyor ki çıkamıyorsunuz. Ne ağlıyorsunuz ne gülüyorsunuz, etkisi çok acayip. Sözleri bambaşka, aşkı 4 cümleyle bu kadar güzel anlatabilmek de yine Mevlana’ya yakışırdı. Ben aslında Mevlana’ya Rumi demeyi daha çok seviyorum, yurtdışında da öyle tanınıyor.

Şarkının ritmi mükemmel, ilk duyduğunuz andan itibaren aklınızın bir köşesine takılıyor, normal bir kafayla yapılmamış bu eser. Farsça sözlerinin ne anlattığını bilmeseniz de acayip bir hisse kaptırıyor sizi. Ki anlamını öğrendikten sonra daha bir vuruluyorsunuz.

Endamımız çift, suretimiz çift, ruhumuz tek, sen ve ben

Sanki sizi öldürüyorlar da farkında değilmişsiniz gibi hissediyorsunuz. Başka kafaların şarkısı resmen.

Ruhumun Tonları #002 & Metallica - Nothing Else Matters

---

Şarkının bestecisi James Hetfield'dır. Bestelerken hitap ettiğinin ne olduğu hakkında hala bir açıklaması yoktur, kimisi eski sevgilisi için olduğunu söyler, kimisi konserler sırasında uzakta kaldığı evi için. Bazıları çok daha derin anlamları olduğunu iddia etse de onlara değinmeye gerek yok bence.

İsteyen istediği şekilde dinleyerek zevkini alır. Boş verin takılmayın bunlara, siz müziğin güzelliğine kulak kabartın.

Ruhumun Tonları #003 & Gökçe Bahadır - Vazgeçtim

---

Dışarıda duysam Sezen Aksu söylüyor derim ama yine de bir şeylerin farklı olduğunu hissederim. Aslında Minik Serçe'ye ait olan bu şarkıyı Gökçe Bahadır söyleyince daha güzel geldi nedense. Neredeyse aynı vuruş ve tonlarda söylese de söyleyen kişinin önemi büyük demek ki.

Sezen Aksu'yu sevmediğimden değil ama ruhumda bir kıpırdanma yaşatmıyor maalesef.

Eğer bir müziği tekrar tekrar dinlemek istiyorsam içimde bir elektriklenme hissetmem gerek. Bu şarkıda Sezen Aksu'da öyle hissetmesem de Gökçe Bahadır söylerken hissediyorum.

Ruhumun Tonları #004 & Nina Simone - Don't Let Me Be Misunderstood

---

Bu tarzı seviyorsanız ve zamanınız varsa Nina'ya ait diğer şarkıları da dinleyin. Eminim çok seveceksiniz.

Zenci gırtlağını iliklerimde hissetmeme sebep oluyor ve şarkının duygusunu en iyi onun verdiği düşünüyorum. Diğer coverlar çok hareketli ve gereksiz hızlandırılmış gibi. Ama Nina öyle mi, sana yaşatıyor o anda söylediklerini.

Görseller Kaynak:
1

@golge