İyi Heceler

ben
bir
neandertal'a
a-şık o-la-bi-li-rim efendim,
-sanırım böyle söyleyince daha etkili oluyor.-
gülşen bubikoğlu da yabanı sevmemiş miydi?
hem hayvan sevemeyen insan sevemez zırvalığına da bir son vermiş olurum efendim.
aah ah benim biricik neandertal'ım seni ne zaman görsem bir tuzağın içindesin.
ama biliyor musun sevgili neandertal'ım seni tuzaktan sevmek aşkların en ürküncü.
sen böyle giderken, seni yangın merdiveninden- kedi merdiveninden izledim.
senden sonra da
ben bir çokomel kağıdından kağıt kesiği oluşturdum.
bir aksülamelden de tren yolculuğu.
-fonda tarkan/dön bebeğim-
şimdi bunları söylerken ben,
ağlarken sesi çatallaşan , çatal bıçağı kullanamayan, şemşiye diyen, tatakhanede uyuyamayan küçük bir kız çocuğuyum.
anaokulunun ahşap merdivenlerinde oturup alınmayı bekleyen kahküllüyüm.
-fonda murat kekilli/bu akşam ölürüm-
bunlar birer, müşahhas düşlerimdi
koparak dökülen solgun düşlerim için,
şampuanımdı belki.
Çocukluğumun uçan süpürgesi, uçan halının tozlarını gökyüzünden yeryüzüne süpürürdü yalnızca.
çünkü, sihir diye bir şey yok bi kere.
ama neandertal efendim, var!
hayvan sevip, insan sevemeyenler de var işte var.
demek ki efendim bunların hiçbiri ölçüt değilmiş.
ve biliyorum ki; yalnızca hümanist olan sudur.
-fonda tarkan/kış güneşi-
"kıyamete kadar kapattım kalbimi."
güle güle , bana portakallı şekerler veren sütçü amca.
fakat ben hiçbir zaman portakallı şekerleri sevmedim, şekerleri parktaki çocuklara verir
onlardan da kabuğu soyulmuş düşler alırdım.
nezaketine hayrandım sütçü amca.
biliyor musun, benim neandertal'ım da çok kibar bir beyefendiydi.
kalbimde fosilleşmiş sevgilim, sana da güle güle...