José Mauro de Vasconcelos

26 Şubat 1920 de Brezilya'da Rio de Janeiro yakınlarındaki Bangu kasabasında doğdu. Doğumu çok gariptir ki hem Kızılderili hem de Portekizli. Bu da demek oluyor ki Portekiz sömürgesinin bir sonucu. Ve iki kültürün izlerini hayatı boyunca üzerinde taşıdı. Yoksuldu, Potengi Irmağı'nda ırmağında yüzmeyi öğrenmesiyle artık ileride iyi bir yüzücü olmanın hayalini kurdu. Hayallerinin peşinde koştu yalın ayaklarla. Öğrenimini geride bıraktı amaçları uğruna. Tek başınaydı, parası yoktu, bir şekilde geçinmesi gerekiyordu. Çeşitli işlerde çalıştı. Bu çalışmalarla deneyimler elde etti. Bu deneyimlerini kitaplarında gösterdi. Zengin karakterler oluşturdu. Hayat tecrübesi ona gülen yüzünü gösterdi. Çok yönlü bir yazardı. Çünkü çok farklı gerçekleri vardı ve bu gerçeklerini iyi gözlemleyebiliyordu. Romanlarında yoksulluk var, zorluklar var, gözyaşı var, alın teri var, iyimserlikleri de var. Yani romanların her zaman kendinden kopan/koparılmış bir parçası bir gerçeği var. İlk eserini 22 yaşında Yaban Muzu ile yaptı. Çok beğenilen ikinci eseri Beyaz Toprak 1945’te tamamladı. Artık iyi bir yazardı. İyi bir yüzücü de olabilirdi ama derdi vardı. Sırt üstünde yatacak, yüzecek kadar hafif değildi dertleri. 24 Temmuz 1984'te hayatını kaybetti. Kitapları gücünü sağlam gözleminden alıyor. Gözlemleri de gerçeklerinden güç alıyor. Eserleri Muhakkak okunması gerekir.

Eserleri

Yaban Muzu (1942), Beyaz Toprak (1945), Kayığım Rosinha (1962), Şeker Portakalı (1968), Güneşi Uyandıralım. Delifişek (1963), Kardeşim Rüzgar Kardeşim Deniz, Pissy'nin Öyküsü, Kırmızı Papağan (1953). Japon Sarayı, Kristal Yelkenli, Hayatın O Güzel Şarkısı (1974), Çıplak Sokak.