Türkiye'de sıradan bir gün..

İkiyüzlülüklerle dolu,umursamaz ve çaresiz bir günün daha sonundayız.Böyle yazınca siz tabi birinin beni kızdırmış olabileceğini felan düşündünüz evet kızdım ama herhangi birine değil,kendime!

Bugün içinde bulunduğum otobüse 30 yaşlarında karı koca 2 ve 4 olduğunu tahmin ettiğim yaşlardada iki çocuk bindiler,cok neşeli ve telaşlı bir halleri vardı büyük bir de sırt çantaları,büyük erkek çocuğun ayağındaki kız terliklerine çarptı gözüm,sonra boydan boya süzdüm içler acısı bir haldi durum,binmeleriyle birlikte otobüse ağır bir koku hakim oldu ama perişan görünümlerine rağmen yuzlerindeki mutlu ifade dikkat çekiciydi.

Aralarında ne konuştuklarını anlamıyordum,bir an çantamdan ıslak mendil paketini ve cüzdanımı çıkardım çocuğa gel yüzünü sileyim dedim,çocuk annesine baktı ondan oluru alınca yanaştı yanıma,ben silerken gözlerini kapatıp oh demesi ne tatlıydı. .
Sonra babaları yarım türkçesiyle kaptana son tünelin çıkışında ineceklerini söyledi,Kaptan emin misin dedi orda ineceğine? Çünkü orada yaşayan herkes ben de dahil biliyorduk ki orası düz otoban çevresinde hiç ev felan yok,eminim dedi adam orayı tarif ettiler sonra kaptan sordu nereden geliyorsunuz diye,Suriye'den geliyorlarmış 3 gündür yoldalarmış bugün inmişler,Peki burası daha mı iyi olacak gibi birsey sordu kaptan,adam ölmekten iyidir abi diyor,ablam abim enistem gözümün önünde öldü..Buraya akrabalarının yanına gelmişler tam o sırada inecekleri yere geldik sevinçle burası burası dediler merakla hepimiz işaret ettiği yere baktık büyük bir reklam panosu ve altındaki demirde asılı çamaşırlardan anladık orada bir hayat belirtisi olduğunu,biraz eğilip baktığında da zaten deniz kenarına kurdukları çadırı görebiliyorsun.

Ne üst ne alt geçit vardı otobanın ortasında koşarak gittiler,normalde yolcu bırakırken bile arabayı tam durdurmayan bizim aceleci Karadenizli kaptan bile bir süre arkalarından baktı öylece,hepimiz baktık,biraz iç çekmeler,şükür rabbime lerden sonra herkes kendi haline döndü.

Sonra indim ve davetlisi olduğum Mickey mouse konseptli,açık büfeli doğum gününe doğru yol aldım düşünceli bir şekilde..sonra yüzümü sildim,peçetemi yüzümde son bir kontrol yapıp attım bir sürü mutlu,şık ve temiz giyimli çocukların içinde buldum kendimi,kimisi bir köşede ipadiyle oynarken kimisi de Thomas tren setini gösteriyordu arkadaşına,otobüste olanlar otobüste kalmıştı..
Hararetli sohbet,tatlı atışmalar kahkahalar derken muhabbet seyralmıştı
-Canım ya bu kurabiyenin tarçını fazla olmuş biraz
-Bu catering şirketi yeni daha neyi iyi neyi kötü yaptıklarını bilmiyorum
-Senin internetten sipariş ettiğin ayakkabılar geldi mi
..............