İş hayatına girdiğimden beri Pazartesi sendromu denen şeyi merak ediyordum. Yani, literatüre girdi sonuçta böyle bir sendrom var. Sonra şunu fark ettim ki ya böyle bir sendrom yok benim için, ya da ne olduğunu nasıl olduğunu anlamıyorum.
Home-office çalıştığım günler de oluyor. Ama aslında ofise gitmek için sebep bile aradığım oluyor. Çünkü ofiste daha rahat çalışıyorum ve kafa dağıttığımı düşünüyorum. İstediğim gibi takılabildiğim bir ofis imkanım var, çalıştığım insanlar da muhabbet olarak kafa açmıyorlar, iyi muhabbetleri var. E bu durumlar olunca evde durasım çok gelmiyor.
Henüz kariyerimin çok başındayım. Hangi yöne savrulacağım bunu zaman gösterecek. Aslında merak ettiğim şey şu; pazartesi sendromunu yaşayarak mı çalışacağım, yoksa sevdiğim işi yapıp sendromsuz bir çalışma hayatı mı yaşayacağım göreceğiz.
bende çarşamba sendromu var. haftasonları iş yoğun oluyor zaten ona alışkınım, anlayabiliyorum. ama çarşamba günleri hep iş olmaz kafasıyla işe gidip eve ambulansla dönüyorum. bunun her işe gittiğim çarşamba yaşanacağı kesinken hala çarşamba günleri işe giderken hem çiçekle hem de yorulma korkusuyla doluyorum.
Downvoting a post can decrease pending rewards and make it less visible. Common reasons:
Submit
iş iştir pazartesi pazartesidir. pazardan sonra işe başlamak her zaman huzursuzluk yaratır.
Downvoting a post can decrease pending rewards and make it less visible. Common reasons:
Submit
Bende herhangi bir huzursuzluğa neden olmuyor işte, hatta olsa keşke dediğim bile oluyor.
Downvoting a post can decrease pending rewards and make it less visible. Common reasons:
Submit