Çavuş oku (Islıklı ok veya vızlayan ok), Türkler tarafından kullanılmıştır. Mucidi Mete Han'dır. Esasında ıslıklı okun amacı hedefi öldürmek değil, düşman ordusuna psikolojik etki bırakmak ve okçu birimlerine hedef göstermektir.

Çin kaynaklarına göre bir Çin ordusu Baideng'te kıstırıldığı sırada Hun ordusunda bu oklardan yüzlerce bulunmaktadır.

Mete Han, okçuların eğitimine önem veriyordu. Güvenin ve sadakatin işin temelini oluşturduğu çelik gibi bir okçu birimi isteyen Mete, buna erişebilmek için askerleri üzerinde farklı metotlar denedi.

Çin kaynaklarına göre Mete Han okçularını toplayıp ıslıklı okunu en sevdiği atına atar. Okçuları ise atı öldürür. Bunun üzerine Mete, at'ı öldürmekte tereddüt etmiş tüm okçuları idam eder, tereddüt etmeden sıkanlarla yola devam eder.

Günün birinde Mete Han, demir disiplini ile yetiştirdiği 10 bin okçusuyla ava çıktığında ıslıklı okunu babasına çevirdi. Bunun üzerine hiçbir okçusu tereddüt etmedi.

Temren, okların veya mızrakların ucunda bulunan delici parçadır. Çavuş okunun temreni kemikten veya hafif metalden yapılırdı. Temrenin üzerinde havanın geçebileceği delikler açılırdı, bu delikler sayesinde ok havada ilerlerken bir tiz ses çıkarırdı.

Bu temren, okçuların talim edilmesi için kullanılmasının yanında düşmana karşı ciddi bir psikolojik savaş yürütme konusunda da başarılı oldu.

Osmanlı ordusunda çavuş oku talimat amacıyla kullanılmıştır.

KAYNAK / SOURCE

Wikipedia1
tariheyolculuk.org
Wikipedia2