Unuttugum bir lezzet çıntar mantari

Biz cocukken babam dağ yuruslerine goturur cintar mantari toplardik. Toplamak bizim icin bir oyun haline gelir kardeslerimle "a burada var , aa bak arkanda da var " diye cok eglenirdik. Bana gore o yillarda mantar aramak, bulmak ve toplamak yemesinden daha guzeldi.😀

Eve gelince annem mantarlari kavurup uzerine yumurta kirardi. O yorgunluk ve oksijen carpmasinin uzerine istahla yerdik😀

Dun esimle birlikte pazarda cintar mantari gorduk. Daha once yagmur sonrasi tezgahlarda dolup tasan mantarlar görüyorduk ama almayi hic dusunmemistik. Kisa bir istişare den
( yermiyiz, deneyelim mi ne yapsak ) sonra mantar satan yasli bir teyzeden almaya karar verdik. Daha once hic pisirmedigim icin satici teyzeden bir kac tarif aldim.
Teyzenin verdigi tariflerden sote de karar kildim ve bugun mantar sote pisirdim.

Mantarlar biraz toprakliydi sirkeli suyla yikayip kucuk kucuk dogradim. Uzerindeki kuf gibi gorunen yesil kisimlar kendi ozelligiymis.

Biber ve sogan ikilisini tencere de kavurup kucuk kucuk dogradigim mantari ilave ettim.

Tahminimden daha kisa surede pisen cintar mantari tam bir demir ve protein deposuymus.

Sotem, kis sebzelerinden hic birini yemeyen esimden tam puan aldi. Artik ne pisirsem listeme bir yemek daha ekleyebilirim.