ok kib bye.

Yaşamın her anında karşılaştığımız ve maalesef son zamanlarda sürü psikolojisinden mi yoksa imam osurursa cemaat sıçar sebebiyle mi çözemediğim egoist insan türemesine nasıl dur diyeceğiz bilemiyorum.

Gece gece duruma değinmek lazım. Yoksa az yanmış beyinlerimizi nasıl besleriz?

(Kaynak)

Cağğnım Freud amcamız çıkmış demiş ki;

Arkadaş!

Bedenini alçaklara uğratma sakın. Kişisel ihtiyaçlarını dizginle, edebinle kıçının üzerine otur, idne hakim ol. Süper ego, arkadaşım arkayı 3’leyelim. İyiyi, kötüyü ben mi öğreteceğim size, anan, babadan ne güne duruyor, okulda da mı edep adap öğretmediler size? Ego kardeş, sen de bir şey desene?

(Kaynak)

Biri ben diye cümleye başladı mı, tüm tüylerimin diken diken olmasını önlemeye çalışıyorum. Sanırım mesleki bir sıkıntı. Ben öyle istiyorum öyle yapılacaklar, ben en iyisini biliyorum çünkü bak koskoca CEO olmuşum benden daha iyi mi bileceksinler, Cartel bir numara en büyük, cehennemden çıkan çılgın Türkler… Başladı mı bitmiyor, bitiremiyorsun? Mecbur, aman hiyerarşik düzen falan diyip, saygıyla önde eğilip, söylene söylene işini yapmaya devam ediyorsun. Sonra başarısız olunca da yıllık performans görüşmelerinde gelsin laf sokmalar!

İlk kovulduğum işten sonra bana bir aydınlanma geldi ama umarım hepimize gelir. Sihirli bir değnek değdi, “kızım salak mısın? Yıllardır yaptığın iş ne yapıyorsun?” Sonra atarlı giderli bir hatun oldum. Dedim ulan bu kadar el pençe divan kovuluyorsam, öyle de kovulurum. : ))) Bildiğim, deneyimlediğim, risklerinden haberdar olduğum bir işi asla, biri istedi diye onun istediği gibi yapmadım, yapmayacağım, yaptıramazlar. Önce ikna yoluna gitmeye çalışırım, baktım olmuyor bildiğim boku yerim.

(Kaynak)

Neyse konuya dönüyorum hemen!

İnsanoğlu çiğ süt emmiştir, ne yapacağı belli olmaz diyen atalarımız ne güzel demiş aslında. Beynin var ve kullanamıyorsun. Daha doğrusu kullanıyorsun ama senden başka bir şeye çalıştıramıyorsun. Senin isteklerin, senin ihtiyaçların, senin başarıların. Etrafında seni o başarıya taşıyan kişi ya da kişilerin önemi asla yok. İş yaşamında tek başına başarılı olmanın söz konusu bile olmadığını savunanlardanım. Tartışmaya bile açık değil bence bu konu. Yani en azından egonu üzerine kustuğun insanlara dön bir, “ulan sağ olun sizin sayenizde” de bir yarım ağızda olsa. Zaten zavallı ekibin başka bir şey beklemiyor. Zamlar, tebrikler, terfiler hep sana yazılıyor.

Einstein’ın ne demiş peki? Biliyor musun? “Ne kadar çok bilgi o kadar düşük ego, ne kadar az bilgi o kadar yüksek ego”! Cahil cesareti de buradan türemiştir kesin. Giriş cümleme buradan selamlarımı yollamak istiyorum ayrıca.

Gene kafam karıştı!

Demek ki neymiş; Okuyun, okutun anacım!

(Kaynak)

Güzel bağladı konuyu haksızlık etmeyelim. Bu @nsab’de iyi bir kıza benziyor… : )

---

Posted from my blog with SteemPress : https://nsab.000webhostapp.com/2018/11/ok-kib-bye

---