Mustafa'm, Mustafa Kemal'im!

Arka planda bu müzik çalarken okumanızı tavsiye ederim.

Mustafa Kemal

''dağ başını efkâr almış
gümüş dere durmaz ağlar
gözyaşından kana kesmiş gözlerim
ben ağlarım çayır ağlar çimen ağlar
ağlar ağlar cihan ağlar
mızıkalar iniler ırlam ırlam dövülür
altmış üç ilimiz altmış üç yetim
yıllar gelir geçer kuşlar gelir geçer
her geçen seni bizden parça parça götürür
mustafa'm mustafa kemal'im''

Attila İLHAN
Böyle başlıyor Attila İlhan şiirine. Birçok insanın duygularına tercüman oluyor...
(Şiirin tamamına buradan ulaşabilirsiniz. )

Bugün 10 Kasım.
Mustafa Kemal'in ebediyete göç ettiği, koskoca bir ülkeyi yetim bıraktığı gün. Mustafa Kemal'in bedenen bizden ayrıldığı gün.
Bugün 10 Kasım. Her sene olduğu gibi bu sene de o kulakları sağır, tüyleri diken diken eden siren sesi çalacak ve tüm Türkiye'de hayat bir dakikalığına duracak. İstanbul'da, Ankara'da, Erzurum Sivas'ta Muğla'da Malatya'da. Ülkenin her karış toprağında.
Dünya'da başka örneği yok. Bugüne kadar on binlerce büyük lider gelip geçti bu dünyadan. Hiçbiri O'nun kadar sevilmedi. O'nun kadar saygı görmedi. Ölümünün üstünden yıllar geçmesine rağmen hiçbiri Atatürk gibi olamadı.

Çocukken O'nu göremediğim için hep üzülürdüm... Büyüdükçe önemli olanın O'nu görmek değil hissetmek olduğunu anladım. Ki O da bunu çok güzel bir sözüyle bizlere anlatmıştı;

Beni görmek demek mutlaka yüzümü görmek demek değildir. Benim fikirlerimi, benim duygularımı anlıyorsanız ve hissediyorsanız bu yeterlidir. (Mustafa Kemal ATATÜRK)

79 yıl geçmiş aramızdan ayrılalı. Açtığın yolda, gösterdiğin hedefe DURMADAN, YILMADAN, BIKMADAN yürüyeceğiz. İlkokulda her sabah ant içtik. Söz verdik. Sözümüzden dönmeyiz!