Ben Kimim?

11 Ekim 1993 yılında İzmir'de dünyaya gözlerini açmış bir bireyim. 4 kişilik bir ailenin 4. üyesiyim. Benden 2 yaş büyük bir abim var bir de annem ve babam. Bir de kedim Gofret :) bir de hayat yoldaşım Refik.
Çoğu insanın aksine çocukluğumu hatırlamıyorum ben, yani tamam okula gittiğimi hangi evde yaşadığımızı falan hatırlıyorum da bazı insanlar baya anılarını falan anlatır ya hani o bende yok işte, detaylara ait hiç bir fikrim yok ilkokula dair tek hatırladığım Utku diye birine platonik aşık olduğum. Sonra o Ortaokula geçeceğimiz zaman başka okula geçmişti de çok üzülmüştüm yıllar sonra üniversite sınavına arka arkaya sıralar da girmiştik.

Üniversite'ye yerleşene kadar ailemle İzmir' de yaşadım şimdi onlar hala ordalar bende İstanbul' da. 5 yıl önce Üniversite dolayısıyla taşındım buraya. Okan Üniveristesi Sosyoloji bölümüne tam burslu olarak yerleştim 1 yıl hazırlıkla beraber 5 yıl sonra yani bu Haziran'da mezun oldum. Bunun dışında bir de Psikoloji okuyorum o da seneye Haziran'da bitecek. Yani koskoca 6 yıl.

Güzel dostluklar edindim, tatlı anılar biriktirdim kendime. 2 yıl önce de aşık oldum. O da İzmir'de yaşıyor, İnşaat Mühendisi benden 4 yaş büyük Ağustos ayında da askere gidiyor :( Beni anlayan, beni dinleyen, mantığına her zaman güvendiğim beni benden çok seven bir yol arkadaşım var.
Şu sıralar hayatta ki en büyük zevkim dizi izleyip, pineklemek. Memnun muyum bu durumdan? Kesinlikle hayır. Çünkü dinlenmek her ne kadar güzel olsa da fazlası baş ağrıtıyor, seni uyuşturuyor. Bir amaç uğruna bazı yollar arıyorum o yollardan çıkmak için çabalıyorum; bulacağım biliyorum.

Hayatta ki en büyük şansım özgür bir karaktere sahip olmam herhalde; özgürlüğü sevmeseydim veya tadına varmasaydım nasıl yaşardım diye düşünüyorum. Kedilere aşığım. Hayatta ki en büyük hedefim kendi istediklerimi gerçekleştirip, canım ne isterse onu yapmak.

Hayattan beklentilerim basit; barış, adalet, özgürlük, eşitlik. Başka bir beklentim yok. Kendimi bu konulara çok kaptırmış bir kadınım hatta psikolojimi bozuyor diye uzun zamandır haberleri izlemiyorum çünkü üzülüyorum ve bu üzülme hayatımı etkileyecek boyutta oluyor.

Ben buyum işte, çoğu kişi tarafından aşırı hassas, duygusal ve gereğinden fazla ince düşünceli olarak tanımlanıyorum. Refik'in en çok şikayet ettiği özelliğim ise Panik Atak olmam. Bilmiyor ki bu huyumdan bende şikayetçiyim.
Böyle böyle yaşayıp gidiyorum işte bir gün iyi bir Akademisyen olup, insanlara faydam dokunsun istiyorum ama bunu yapmak için çok adım var önümde onun da farkındayım. Sadece şunu biliyorum; 'İnsanlar, hayal ettikçe yaşarlar'.

Bende hayal kurmaktan ve umut etmekten asla vazgeçmiyorum. Biliyorum; Güzel günler göreceğiz, güneşli günler.'