Chicago ve Sanat Enstitüsü

Merhaba!

Madem ki gezi yazılarını yazıyorum, günlük mahiyetinde geçmiş gezilerimi de yazmaya karar verdim. O yüzden bugün sizlere 2 sene önce gittiğim Chicago gezimden bahsedeceğim biraz. Tabi ki sanat müzesi ağırlıklı bir yazı olacak. Belki başka bir zaman şehri daha detaylı anlatabilirim. Chicago'ya gitme nedenim aslında bir araştırma konferansıydı. Sunumum perşembe gününe denk gelince haftasonunu da birleştirip birkaç gün kafa dinledim.

---

Michigan gölünde gün batımı.
Konferans sağolsun bize gün sonunda bir de bedava bot turu yaptılar

---

Chicago'nun okyanusa sahili yok fakat Michigan gölü çok büyük olduğundan okyanusu pek aratmıyor. Büyüklüğünü şöyle tanımlayabilirim. Bu göl Marmara deninizinden 5 kat daha büyük :)) Amerikalılar güzel memlekete kapak atmışlar vesselam. İlk günümüz ve oryantasyonumuzun ardından sunumları yapacağımız yerler belli oldu. 2 saatlik uçuşun verdiği yorgunlukla da odamıza geri dönüp ilk gecemizi böyle sonlandırdık. Sabah da erken kalkıp konferansın olacağı okulun kampüsüne doğru yola çıktık.

---

Uzakdoğu sunum ısınma teknikleri 101

---

Arkadaşıma sunumun olacağı odaya erken gidip biraz ısınmak istiyorum dedim. O da beni ciddiye almış olacak ki benimle beraber odaya geldi. Kendime has olan ısınma hareketlerini yapmaya başladıktan kısa bir süre sonra odayı terketti. Nedenini anlayamamakla beraber seansımı düz koşu + ibrahim tatlıses halayı ile tamamladım.

---

Trafik simülasyonlarının kalibrasyonuyla alakalı bir sunumum vardı. Bu çok sıkıcı geçen birkaç saat sonrasında 2 Çinli arkadaşımla beraber kendimizi dışarı atabilmiştik. Açlıktan gözlerim her şeyi yemek olarak görmeye başlamıştı ki bir yer bulup hemen çöküverdik. Açlıktan ne seçeceğimi bilemedim, menüde de midyeyi görünce saldırdım. Amerika'da midye dolma bulamadığımdan bu kaşıntımı domates sosta haşlanmış midye söyleyerek geçirmeye çalışıyorum. Rastgele girdiğimiz mekan enteresan bir şekilde çok şirin bir yer çıkıverdi. Yemek de sunum da çok güzeldi, haldır huldur yedim açıkcası.

İlk günün bu şekilde çok da bir şey yapmadan geçirdiğimiz kısa tatilimizin ikinci gününde Chicago nehri boyunca yürüdük ve ardından da sanat müzesinin yolunu tuttuk.

---

Chicago Sanat Enstitüsü

---

Amerika'nın en eski ve en büyük sanat müzelerinden biri olan Chicago Sana Enstitüsü 1879 yılında kurulmuş. Yılda 1.5 milyondan fazla kişi tarafından ziyaretçi akınına uğrayan müzede birbirinden eşsiz eserler görmek de mümkün. Geçen yazımda modern sanatın öncülerini saymanın zor olduğunu söylemiştim. 19. yüzyıl sonlarından 20. yüzyıl ortalarına kadar olan dönem için aynı şeyi diyemeyiz. Bu dönemde resim yapan sayısız dünya çapında üne kavuşmuş sanatçı var. Aşağıda açıkladığım birçok sanatçıyı ya da tabloyu bildiğinize eminim.

---

Un dimanche après-midi à l'Île de la Grande Jatte

---

Bu müzede öne çıkan eserlerden ilki 1800'lerin sonlarına denk gelen George Seurat'ın La Grade Jatte'deki Pazar Günü. Bu resimin anlattığı hakkında birçok yorum olsa da bana göre Seurat'ın asıl amacı o güne dair bir not bırakmaktı. Bu resim çoğu kişi için Bathers at Asnières isimli eserin tam tersidir. Seurat o resimde de benzer bir yeri bizlere göstermiş, fakat farklı olarak o resimde kimse gölgede kalmamış aksine herkes güneş gören yerlere oturmuştur. Başlarına çok güneş geçmiş olacak ki Surat bu resimde Parislilere acıyıp onlara birer şemsiye ikram etmiş. Bu tablomuzda birçok insan gölgede yer alırken, dikkatimizi resmin ortasında yer alan iki figür çekiyor. Yüzü bize dönük olan nehire bakan anne ve direkt olarak bize bakan kız dışında dışında yüzünü bu tarafa çevirmiş başka bir karakter yok. Ressamlar bunları genelde resme bakana bir mesaj göndermek için yaparlar. Sağda bize en yakın gördüğümüz hanımefendinin bir maymunun tasmasından tuttuğunu da görüyoruz. Bu enteresan imgelerin yorumları herkeste farklı bir vuku buluyor. Sizler de yorumlarınızı yazabilirsiniz.

Un dimanche après-midi à l'Île de la Grande Jatte (1884) - George Seurat
Kaynak : The Art Insitute of Chicago

---

The Old Guitarist

---

1903-1904 yılları arasında yaratılan eski gitarist adlı eser Pablo Picasso'nun mavi dönemine denk gelmektedir. Picasso'nun mavi dönemi hakkında daha fazla bilgiyi şu yazımda paylaşmıştım. Aynı yazıda ütü yapan kadın portresini de incelemiştim. Aslına bakarsanız bu iki tablo arasında da renk seçimi ve hüznü yansıtması anlamında baya bir benzerlikler var.

The Old Guitarist (1903 sonu - 1904 başları) - Pablo Picasso
Kaynak : The Art Insitute of Chicago

Ama benzerlikler sadece renk seçimi ve anlattığı duyguyla da kalmıyor. Şimdi yukarıdaki resme tekrar bakmanızı ve gitaristin kulak hizasından yukarıya doğru bakmanızı istiyorum. Size bakan bir kadın figürü görüyorsanız doğru yerdesiniz. Bu tabloda ütü yapan kadın eserinde olduğu gibi 2 figür daha Xray yardımıyla bulundu. Picasso'nun bu diğer tabloları neden bitirmediği ve üstüne eski gitaristi resmettiği ise bilinmiyor. O zaman bir sonraki resmimize geçelim!

---

American Gothic

---

Amerikan ressam Wood bu evi ilk gördüğü günden itibaren İowa'daki en resmedilebilir çiftlik evi olduğunu düşünmüştür. Evin üst katında yer alan Gotik tarzı pencere de bu ilgisini arttırmıştır diye düşünüyorum. Alt katı normal bir evi andırırken üst katın penceresiyle bir anda kilisemsi bir hava veren evin önündeki figürlerin hikayesi de ilginç. Wood öncelikle kadını modellemek için kız kardeşini işe almıştır. Erkek figür ise Wood'un dişçisi Dr. Byron McKeeby'dir. Wood'un kız kardeşi, Nan, resmin karı koca gibi algılanılmasından rahatsız olmuş ve etrafındakilere sadece arkadaşız mesajı veren "daha çok baba ile kızı gibi resmedildi bu eser" demiştir. Ben bu ikiliyi gerçekten de çiftçi sanıyordum. Bu ufak bilgiyi öğrenince şaşırdım açıkcası.

American Gothic (1930) - Grant Wood
Kaynak : The Art Insitute of Chicago

---

Self Portrait

---

Selfienin hayatımıza girmesinden çok çok öncesinde Van Gogh, adeta instagrama atacakmışcasına kendisini en az 24 defa resmetmiştir. Her seferinde farklı ışıklar, renkler veya teknikler kullanan ressamın tabi ki birçok daha ünlü resmi mevcut. Kendini yılmadan resmeden Van Gogh'un ruh sağlığının normal olmadığının da altını çizmek isterim. Benim favorilerimden biri olan ve aslında Seurat'ın getirdiği tekniği kendi becerileriyle donatan Van Gogh'un en çok yakıştırdığım portresinin, Chicago'da olduğunu duyunca çok sevinmiştim. Bu teknik, kesik kesik noktalar ve çizgilerin bir araya gelmesinden oluşur. Van Gogh'un bir diğer dünya çapında üne kavuşmuş olan yatak odası adlı eseri de benzer bir teknik kullanır ve ayrıca o eser de Chicago Sanat Enstitüsünde yer almaktadır.

Self Portrait (1887) - Vincent Van Gogh
Kaynak : The Art Insitute of Chicago

Van Gogh'un ünlü tablosu Yıldızlı Gece ise New York'taki MOMA müzesinde. O yazının da linkini meraklıları için şuraya burakıyorum.

Çok daha fazla eser olmasına rağmen yazımı burada bitirmeyi düşünüyorum. Biraz aceleye geldi bu yazı ama toplu bir şekilde gezi yazısı yazılmasını kaçıramazdım. Okuduğunuz için teşekkürler!

Sağlıcakla kalın,
@steinhammer