Sevdiğim şarkılar ve hikâyeleri #8 | Kül

Hiçbir şey avutmaya yetmiyordu seni artık. Peki istenilen neydi? Belki de Kaf Dağı'nın ardındaki sonsuzluğu istiyordun. Geçici heveslerin mutlu etmesi imkansızdı artık..

Ay tutulur güneş tutulur da
İnsan insana tutulur mu hiç? *

Yine de gönlüne söz geçiremez insan. Gider en olmadık birine tutulur. Artık O vardır, ondan başkasını görmez, duymaz olursun. Sağır olursun tüm söylenenlere; etkisi altında kalıp, değişik bir ruh hâline bürünmüşsündür. Kendin için değil onun için yaşarsın. Ona da yaşamak denirse.
Tolstoy'un dediği gibi,

Tüm muhteşem hikâyeler iki şekilde başlar. Ya bir insan bir yolculuğa çıkar ya da şehre bir yabancı gelir..

Kalp şehrine gelen yabancı sana tanıdık olacağına, seni yabancılaştırır. Tanıyamaz olursun kendini. Aynaya baktığında gördüğün sen değilsindir artık.

Kaybettiğin yolunu arar, daracık sokaklarda koşarsın; döndüğün her köşede yolunu bulacağını ümit ederek. Yürüdüğün yollar seni bilmediğin bambaşka sokaklara götürür. Kaybolmuşsundur. Belki de kaybolmayı seviyorsundur. Kendi şehrinde, şehrin sokaklarında, kendi aklının derinliklerinde, bir sözcükte, bir şarkıda, bir düşte, bir isimde kaybolmayı. Kendini kaybetmeyi belki de..

_Kaynak

Tutmaz oldu ellerin ellerimi
Bakmaz oldu gözlerin gözlerime
Yandı bitti kül oldu her şey
Artık gelsen de bir gelmesen de *

Kağıt kesiği gibiydin, öylesine önemsiz ama ince bir sızı bırakan..

Artık gitmek geliyor içimden; çocukluk hayalim olan, gökkuşağının başladığı ya da bittiği yere.. Kaf Dağı'nın ardına yolculuk yapan 30 kuştan biri olmak belki de..

En uzak yer; senin ardında bıraktığın, bir daha dönmeyeceğin, dönsen de bulamayacağın yerdir..

Diyor Ferit Edgü, demek ki en uzak yerdeyim..

---

_{Kanlı Ay Tutulması'nı izlerken hayallere dalmak ve gerçekleşeceği günü beklememek ne güzel..
27 Temmuz 2018}

---

_{*Suzan Hacıgarip | Kül}

# Sevdiğim şarkılar ve hikâyeleri 7 |
yaramızda kalsın