I started to new serie about basic level film making or photo shooting techniques. I tried to explain how can we shoot photos or videos with our cameras. This serie is not all about techniques. My technique is not very good either. I will try to explain the philosophy of this business (or art.) So my second post about angles. We can't take pictures or shoot films without angles. We using these even if we are not know them yet. Learning angels provide you manipulate angles. So you can take much more better photos or shoot better films. This is part 1 I tried to show Wide angle.
Basit düzeyde fotoğraf ve sahne çekimi yazılarına kaldığım yerden devam ediyorum. Bu yazıda kamera açılarından bahsedeceğiz. Bir önceki yazıyı kaçıranlar yukarıdan okuyabilirler. Kamera açılarına tam olarak neden ihtiyaç duyarız ? Aslında hepimiz açıları bilmesek bile kontrolsüz bir şekilde bu açıları kullanıyoruz. Çektiğimiz selfieler bile genelde omuz plan veya baş plan oluyor. Eğer zaten bunları bilmeden de yapabiliyorsak ne için ihtiyacımız var ? Kamera açılarını bilmek bize açıları manipüle yani kontrol etmemizi sağlar. Açıları kontrol edebilmeye başladığımızda daha estetik fotoğraflar çekebilir, film çekerken daha sinematik görüntüler yakalayabiliriz. Ayrıca odak noktalarımızı kadrajlarımıza daha iyi entegre edebiliriz.
Kadraj: TDK anlamı olarak sinema ve fotoğrafçılıkta görüntüyü çerçeve içine almak demektir. Yani bir fotoğraf karesi aynı zamanda bir kadrajdır. Kadrajları en iyi şekilde doldurmak bize daha estetik görüntüler elde etmemizi sağlar. Selfie çekmek isteyen biri kafasının yarısını alırsa bu kötü bir kadrajdır. Ama omuzlarından tam baş hizasından alırsa güzel bir kadraj yakalamış olur. Yazıda geçen kadraj kelimeleri bu anlama gelmektedir.
Geçen yazıda kafamızı hangi kameraları kullanmak için yormamamız gerektiğinden bahsetmiştim. İşte düzgün kadrajlar oluşturmak tam da kafamızı yormamız gereken bir durumdur. Bu özellikle fotoğrafçılar için hayati önem taşır. Çünkü onlar için filmlerdeki gibi diyaloglar ve oyuncular yoktur. İnsanlar fotoğrafları sadece kadraja bakıp yorumlayabilirler. Sinemada da iyi kadrajlar oluşturmak film için çok önemlidir. Kadrajları düzgün olmayan filmler her zaman başarısız olurlar. Tüm bunlar için de belli başlı kurallar vardır. Bu kurallar bilindiği taktirde deneysel amaçlı olarak manipüle edilebilirde. Bir insan hayal edin. O insanı kaç farklı açı ile çekebiliriz ? Temel açıları burada anlatmaya çalışacağım. İlk seçeneğimiz insanı uzaktan alıp, o insanla birlikte belki de kilometrelerce çevresini göstermektir. Buna uzak genel çekim diyebiliriz.
Yukarıdaki fotoğrafta gördüğünüz gibi öndeki kamera neredeyse tüm manzarayı almaktadır. Manzaranın ortasında bizim adamımızın olduğunu farz edersek onu uzak plandan almış oluyoruz. Buna aynı zamanda panoramik plan de denebilir. Telefonda panoromik fotoğraflar çekmeye çalışanlar bilirler. Etrafı geniş bir şekilde fotoğrafları birleştirerek geniş ve üstten basık bir fotoğraf elde edilir. Amaç çevredeki bir çok şeyi almaktır. Bu sayede kilometrelerce görüntüyü tek bir kadraja sığdırabiliriz. Mesela son zamanlarda popüler olan dron çekimleri de bir nevi panoramik plandır. Dron bize tepeden tüm şehri veya tüm ormanı göstererek çevreyi tanımamızı sağlar. İşte bu da panoramik planın en çok kullanıldığı yerdir. Eğer anlatılmak istenen hikayenin çevresini ve nerde olduğunu göstermek istiyorsan bu plan en iyi seçimdir. Fotoğrafçılar da bu planı genelde manzara fotoğrafı çekmek için kullanırlar.
Bu fotoğraf ise orta genel plandır. Bu plan da benzer amaçlarla kullanılabilir ama genelde objelerin mekanla ilişkisini göstermek için kullanılırlar. Mesela fotoğraftaki kadının ağaç ve masalarla oluşturduğu hikaye gibi. Bu tarz kadrajlardan bir çok hikaye çıkarılabilir. Uzak planda genelde hikaye çıkartmak yerine manzaranın kendisini izlemek veya hikayenin geçtiği büyük mekana bir göz atmak amacı kullanılır. Biri panoramik diğeri ise daha özeldir. Bu ikisi arasındaki farkı iki fotoğrafa bakarak anlayabiliriz. Mesela ilk fotoğrafta tüm ova ve evler değil de, bir ev ve önünde oyun oynayan çocuklar olsaydı orta genel plan derdik. Bu ikisi arasındaki farkı bilmek çok önemli değildir. İkisine de ortak olarak genel plan diyebiliriz. Ama özellikle bir hikaye anlatmak istiyorsak orta düzeyde ölçek kullanmak daha iyidir. Sadece manzara göstermek ve içerisinden hikayeler çıkarılmasını istemiyorsanız da panoramik doğru seçimdir. Çünkü insanlar kadrajdan sizin istemediğiniz hikayeleri çıkarabilirler. Bu da manzarayı arka planda bıraktırır. Açılar kısmının ilk bölümünü şimdilik bu kadar. Bir daha ki yazıda açılara kaldığım yerden devam edeceğim. Sorunuz olursa yorum olarak sorabilirsiniz.
