Hello dear Steemians, let's slow down and think some things about life. Life means not exactly our world. Life means everything on the universe. The creation and disappearance. This serie will be started from the begining about the life and it will ends only when we vanish. Third part is about finding some answers about ourselfs. Why we are here or why we are still living ? Let's ask some questions.
Bir önceki yazıda neden yaşıyoruz sorusunun günümüzdeki geldiği noktadan bahsetmiştim. Bu soru artık bir soru olmaktan çıkmış ve bir espri malzemesine dönüşmüştü. Bu tarz sorgulama durumları günlük dilde hepimizin espri mahiyetinde kullandığı önermeler. Fakat bunu yaparken bir yandan da bunun alt yapısını da düşünmek lazım. Yani neden yaşıyoruz sorunun artık bir önemi kalmadı mı? İnsanlık bunun cevabını buldu ve hayatlarına mutlu mesut devam mı ediyorlar? Yoksa bu soruyu bilinçaltlarına ne kadar atsalar da her zaman bunun yükünü omuzlarında mı taşıyorlar ? Bir önceki yazıda belirttiğim gibi bu yazıda kendi öz-eleştirimden yola çıkacağım. Böylece neden bunu sorgulamayı bıraktık ve bunu tekrardan çözüme nasıl ulaştırabiliriz onun üzerinde duracağım. Tabii ki buradaki öz eleştiri tamamen nesnel ve şeffaf bir şekilde olacak dersem yalan söylemiş olurum. Henüz böyle bir platformda tamamen şeffaf olduğunu söyleyenlerin dürüst olduğunu düşünmüyorum. O yüzden ''elimden geldiğince'' şeffaf olacağım diyebilirim.
Öncelikle sorgulama yoluna nasıl çıktığımı önceki yazılarımda anlatmıştım. Uzay-evren konularına merak salarken bir yandan felsefe-din felsefesi konularına merak salmıştım. Bunların hepsini bir çatı altında toplayıp kendimce cevaplar arıyordum. Fakat öyle bir an oldu ki tüm bunlar umrumda olmamaya başladı. Hayatın hızı beni alıp götürdü ve geriye dönüp baktığımda araştırıp öğrendiğim çoğu şeyi unutmuş, kendime bir çok konuda verdiğim cevap tamamen aklımdan çıkmıştı. Bu da çok önemli bir kayıp yaşattı bana: Zaman. Bizim en değerli varlığımız zamandır. Kaybettiğimiz her zamanın bir geri dönüşü yoktur. Kaybettiğimiz her parayı ve sağlımızı tekrardan yerine getirebiliyoruz. Fakat yer çekiminin bize sunduğu zaman kavramı, asla geri dönüşü olmayan bir şeydir. Bu sebepten ötürü ben büyük bir zaman kaybettim. Hem araştırdığım zamanın büyük bir kısmı boşa gitti hem de araştırma yapmadığım zamanlar heba oldu. Bu durumda hayatın akışına kendimi kaybettiğmi an, aslında en önemli şeyimi kaybetmiş oldum.
Bunun önüne nasıl geçtiğimiz sorarsanız da aslında yazarak geçtim. Mesleğim gereği senaryo yazımına biraz daha fazla yöneldim. Ardından düz yazılar yazmaya başladım. Hemen sonra da Steemit'de aktif bir şekilde yazı üretmek, sorgulama gücümü bir nebze olsa daha arttırdı. Kitap konusunda hala gerideyim. Okuma alışkanlığım modern hayatın zehirleriyle tükenmiş durumda. Boş kalan nadir vakitlerimde kitap okumak yerine dizi izlemek beni okumaktan iyice uzaklaştırdı. Her gün saatlerce çalışan ve yorulan modern insan da aynı durumda. Bunun cahillikle bir ilgisi yok. Kitap okumayan cahil değil, modern hayatın hızına yenik düşmüştür. Tabii ki bunu yenmek gene bireyin kendi elindedir. Birey kendini bir şeye adarsa, onun önünde hiçbir şey duramaz. Belki de çözüm burada yatıyor. Kendini adamakta.
Downvoting a post can decrease pending rewards and make it less visible. Common reasons:
Submit