Hello my friends.
This is the first picture of my volunteer story series.
สวัสดีครับทุกคน ในช่วงไม่กี่ปีมานี้ผมมีโอกาสได้ไปค่ายอาสาอยู่บ่อย จึงคิดอยากแชร์เรื่องราวต่างๆที่เคยเจอให้เพื่อนๆได้อ่านกัน ก็เลยเป็น ซีรีย์อาสา ขึ้นมาครับ และจะเล่าเป็นตอนๆ ไป เรื่อยๆ นะครับ
..........................................1# First day................................................
My volunteer story have begun when I was first-year student of university.(about 2 years ago) It came from
boredom of life in the city. I love peace. I don't like disorder. I don't like smoke of cars. In the end of semester, I decided to volunteer camp. It took the time about 14 days. at the school in country. This is how it began !
เรื่องราวอาสาสมัครของผมเนี่ย เริ่มขึ้นตั้งแต่ตอนผมอยู่ปีหนึ่ง (ประมาณ 2 ปี ที่แล้ว) ตอนเริ่มแรกไม่ได้คิดมีอุดมการณ์อะไรเลย แค่อยากออกหาประสบการณ์ใหม่ๆ แล้วก็หาเพื่อนใหม่ อีกอย่างอยากเดินทางไกลด้วย
ที่สำคัญที่สุด จริง ๆ ผมเป็นเด็กต่างจังหวัด มาเรียนในเมืองได้เทอมเดียวก็เบื่อแล้ว เหม็นควันรถ เบื่อความวุ่นวายของคนกรุง ก็เลยอยยากหลบๆจากกรุงไปบ้าง ดังนั้นพอจบเทอมหนึ่งก็เลยตัดสินใจไปค่ายอาสาที่ชนบทดู นานประมาณ 14 วันแน่ะ และนี่คือจุดเริ่มต้นของเรื่องราวอาสาของผมครับ :D
First day (appointment date) , I came to registration desk without expectation because I thought I just come to relax. After everyone had fully reached , we must went to railway station by BUS !!
And Yes ! we went there by train ! That time I feel excited :D but after that , absolutely not !
Because it was so hard to sleep. This is how to.
พอถึงวันนัดหมายที่จะออกเดินทาง วันนั้นผมเพิ่งกลับมาจากบ้านที่ต่างจังหวัดพอดีเฉียด ๆ ไอ้เราเดินผ่านก็เห็นเขาขนของกันอยู่ เราก็เดินผ่านไป เพราะยังไม่รู้จักใคร อีกอย่างยังไมถึงเวลานัดหมาย ก็เลยขึ้นห้องไปเก็บของ
ถึงเวลาก็มาตามนัดครับ ก็ทำนู่นนี่นั่นตามขั้นตอนไป จนถึงเวลาออกเดินทาง !
ค่ายที่ผมจะไปคือโรงเรียนที่ลำพูน ตอนเขาแจ้งรายละเอียดก็ไม่ได้สนใจอะไรเท่าไรครับ พอถึงเวลาออกเดินทางเท่านั้นแหล่ะ เราต้องแบกสัมภาระกัน ไปขึ่นรถเมล์ไปสถานีรถไฟ :D (เนี่ย แปลกมาก ตอนแรกก็คิดว่าจิตใจทำด้วยอะไร ไม่มีรถมารับหรอ ฮ่าๆ แต่คิดๆก็น่ารักไปอีกแบบนะ) ก็เบียด ๆ กันไปกับคนอื่นที่เขานั่งมาจากไนต่อไหนกันไป ชิวววว
พอไปถึงสถานีรีไฟ จริงๆ ก่อนมาเนี่ย ผมก็คิดไว้แล้วแหล่ะ เพราะระยะทางมันไกล นั่งรถไฟรวม ๆ ก็ สัก 13 ชั่วโมงได้ ตอนก่อนมาก็ว่า ชิว ๆ ครับ แต่เรื่องจรองนี่ใช้ได้เลยครับ นอนยากมากกกกก !
That was so cute since first day !
นี่ก็น่ารักอีกแล้ว เพิ่งเคยเห็นคนโดยสารรถไฟแบบนี้ครั้งแรก !
Please follow next episode ! ;D
....โปรดติดตามตอนต่อไป.....