ÇOCUKLAR İLE EGE TURU

Kızım ile tabi ki birçok kere tatile çıktım. Ancak eşim yanımda olunca, çocuk ile ilgilenmek çokta zor olmadı. Kızım artık büyümüş ikinci sınıfı bitirmişti. Birlikte Ege turu yapmak istedik, eşimin işlerini ayarlayamaması bizim için önce hayal kırıklığı oldu, neyse ki arkadaşım da oğluyla tek başına tatil yapmak zorunda kaldı da programı birlikte yaptık.
İki bayan, iki çocuk on günlük Ege Turu yapmak için hazırlıklar başladı. Tur şirketi yerine kendi aracımız ile gitmeye karar verdik. Çocuklarda bizimle birlikte internetten otel araştırdı, yol tarifi aldılar, ne zaman nereye gideceğimize belirlemeye çalıştılar.
On günlük tatil için neredeyse 10 gün hazırlık yaptık. Valizler hazırlandı, yol için pastalar, çörekler yapıldı, kitaplar, güneş kremleri, çocuklar için ateş düşürücü, ağrı kesici şuruplar, yara bantları, sinek losyonları ve aklımıza gelen bir sürü ıvır zıvır malzemeler.
Ve beklenen gün geldi 17 ağustos sabah 06:00 da yola çıktık. Sabah erken çıkmak istedik çünkü çocukların uykusu açılmasında bir iki saat uyusunlar, bizde yolun keyfini çıkaralım diye düşünmüştük ancak her zaman olduğu gibi çocuklar bizi yanılttı. Uyumak ne kelime, sabahın serin havası çocukların enerjisini bir kat daha artırdı.
İlk molayı Pozantı’ da verdiğimizde hepimiz kurt gibi acıkmıştık, dinlenme tesisinin masasına yol çıkınımızı açıp serdiğimizde kendi rahatlığımıza şaşırdık
En az iki saat yolda durmamak sözü ile yola çıktığımızda, Torosların serin esintisinde bir kahve daha içmek istediğimize karar verip molayı, on dakika kadar uzattık.
Pozantı’dan Afyon’ a kadar hiç durmadan yol almamıza oldukça şaşırdık, şaşırmamızın sebebi durmamak değil çocukların tuvalet, su, güneş geldi diye mızmızlanmamaları idi.
İlk gün hedefimiz Afyon ve hedefe ulaşmıştık. Yola çıkmadan önce ekonomik bir tatil yapmaya karar verdiğimiz için, Afyon Uygulama Otelini seçtik. Saat henüz 14:00 idi ve bizim akşama kadar vaktimiz vardı, Afyon’ a gelip te Kocatepe’ye uğramamak elbette olmaz.

Bağımsızlığımızın tescillendiği Kocatepe’ye kıvrıla kıvrıla çıkan yolu mümkün olduğunca yavaş çıktık, orada yaşanan milli mücadele ruhunu tüm hücrelerimle hissedip, şehitlerimize, gazilerimize, Başkomutanımıza belki bin kere teşekkür ettim. Anıta çıktığımızda çocuklar bile buranın, duygusuna kendilerini kaptırmış gözleri dolu dolu olmuştu. Ayaklarım titriyordu, dik ve virajlı yolu çıkarken mi korkmuştum yoksa tam üzerine bastığım topraklarda yüzlerce kişinin şehit oluşlarımı, bu dağların taşların kırmızıya kesmiş toprakları mı benim dizlerimi titretmişti.
İşte tam ordaydım, bir milletin bağımsızlığa adım attığı o kutsal tepedeydim. Çok şükür bin şükür bu topraklarda özgürce yaşayabiliyordum.
ikinci gün sabahtan Denizli’ye doğru yola çıktık, işte ne olduysa ikinci gün oldu. Çocukların kavgası, mızmızlanması, hiç durmadan devam ediyordu. Denizli’ye gelip te havlu, bornoz almayan bir biz varız sanırım. Şehrin içinden hızlıca geçip Pamukkale’ ye ulaşmak için elimden gelen her şeyi yapıyordum. Kahvaltı yapalı henüz bir saat olmasına rağmen açıktık diye tutturdular. Pamukkale’ ye doğru çıkarken yol kenarında çok hoş gözlemeciler mevcut, önünde en büyük ağacı olan gözlemecide durduk. Amaç çocukların sakinleşmesi idi ama ne mümkün tutturdular Adana usulü sıkma diye, Denizli’ nin sıkması benzemez Adana’ya, yalvar yakar çocukları ikna ettiğimiz de arkadaşımda bende terden sırılsıklam olmuştuk. Biraz sonra Pamukkale’ ye ulaşıp kendimizi havuza atıp serinleyeceğimizi ümit ederek birer kahve içip yola devam ettik.

Pamukkale gerçekten dünya harikası, beğenmemek mümkün değil. Ancak havuz bizim için biraz şok etkisi yarattı biz buz gibi bir su beklerken, ılıktan azıcık sıcak su ile karşılaşmak, hayallerin dibe vurduğu an oldu. Ancak suyun şifalı olduğunu, cildi güzelleştirdiğini duyduğumuz an sıcaklığı unutup, güzelleşmenin derdine düştük. Çok keyifli saatlerdi ancak, gereğinden fazla pahalı bir tesis. Bir top dondurma neredeyse 8 lira, havuz giriş ücreti 40 lira, 1 çay 7 lira, Pamukkale’ de havuza girmek gerçekten çok özel ancak giderken yanınıza soğuk su, soğuk çay ve çocuklar için atıştırmalık almayı unutmayın, bizim için 2 saatlik havuz keyfi (çocuklar için havuz giriş ücreti alınmıyor) 250 TL
İkinci günün sonunda Kuşadası’na doğru yola çıkarken, önce bir markete uğrayıp abur cubur stoklarımız tamamladık, Pamukkale’ den sonra aklımız başımıza gelmişti.
Pamukkale’ den Kuşadası’ na neredeyse 4 saatten fazla zamanda ulaşabildik. Olur olmaz yerlerde verdiğimiz tuvalet molaları, ağlamaları, sızlamaları, kavgaları da eklersek yol sekiz saat sürmüş gibi geldi bana.

Kuşadasın’da Lavinya pansiyonunda önceden yerimizi ayırtmıştık. Akşam sekiz buçuk gibi pansiyona geldiğimizde kendi evimize gelmiş gibi bir hisse kapıldık. İşletme sahibi Hülya Hanım’ı yolda iken arayıp, yol tarifi almıştık. Geleceğimiz saat netleşince, bizim için çay demlemiş, yöresel tarhana çorbası yapmış, çiçeklerle bezeli bahçede masamızı hazırlamış, bizi bekliyor bulduk. Gürültülü patırtılı bir yolculuktan sonra, bu sürpriz bütün yorgunluğumuzu aldı. Bahçenin güzelliği, çorbanın nefis kokusu, çocuklarında gerginliğini almış, rahatlamışlardı.
Ertesi gün, denizin ve kumun tadını çıkarmak için, erkenden yataklarımıza çekildik. Arkadaşımda bende çocukları nasıl sakin tutarız diye plan yapmaya başladık ve bulduk. Onlarla yolda oyun oynayacaktık, kelime oyunu, sayma oyunu, aklından tut oyunu oyunların yanı sıra, yolda az su, bol sohbet taktiği ve tabletler süreli verilecek.
Tatilin ilk iki gününde çocuklar ile cebelleşmiş ve orta yolu bulduğumuzu düşünmüştük. Geriye kalan sekiz günün tadını çıkarmaya hazırdık artık :)
Şimdi sırada lavanta kokulu çarşaflarda uykunun tadını çıkarmaya gelmişti.