"Word Poetry Challenge #7 : Simbahan"

"Simbahan"

Sa isang sulok ako’y tahimik na nakaupo
Habang mga mata ay nakatingin sa malayo
Nakalutang ang buong isipan
Ni hindi malaman kung anong dahilan
Ipinikit ko ang aking mga mata at nagdasal
At humiling na lamang sa Maykapal
Ngunit sa aking paglingat ikaw ay aking masulyapan
Para bang bumukas ang buong kalangitan
Biglang nagliwanag ang dating madilim
Agad nagbunga ang pagdarasal ko nang taimtim
Ang matulala sa iyo ay hindi ko maiwasan
Sa bawat oras na ikaw ay aking masilayan
Marahil ay sa angkin mong kagandahan
Habang ikaw ay nakaupo sa aking harapan
Umuwi akong di maipinta ang mukha
Sapagkat pangalan mo’y ‘di ko man lang nakuha
Subalit tadhana ay sadyang mapaglaro
Landas natin ay muling pinagtagpo
Yung akala kong ako’y tuluyang mabibigo
Pero pagtingin ko sayo ay hindi ko isusuko
Hindi tulad ng kanyang mga pangako
Walang nangyari, lahat ay napako
Tadhana ay di ko hahayaang ako’y muling paglaruan
Ngayon ay buong puso kitang ipaglalaban
Sisiguraduhin kong hindi kita sasaktan
Dahil plano ko na ikaw ay pakasalan
Sa simbahan kung saan kita unang nasilayan