Dear all,

We are all born with different familial and social opportunities, some are very fortunate to be born with a silver spoon in the their mouth but some are just being delivered to the world with worries, responsibilities and an apprehensively uncertain fate lies ahead for them. This world is literally unequal; there is no such thing that one can regard as truly - squarely 'equal' by any measure, thus us, who are born with 'less' fortunate blessings have to strive hard and make every effort to better our lives.

Worldly and usually, a comfortable and successful life is defined by wealth, social standing and even physical beauty in which some are well endowed since birth and for those who don't have it at birth, understandably, have to struggle their way up, financially as well as societally to climb up their social ladder. And that, sometimes brings upon oneself 'soul-losing' that incurs in the process as a result of pursuing carnal desires and oftentimes those earthly possessions don't really bring or lead to true happiness but instead leads to troubles that ironically turns us to search for our kernel of existence - for some we begin 'soul-searching' . If we contemplate and mull over Buddhist teachings thoroughly, it's perhaps contradicting the essence of the teachings that our Lord Buddha instructed his disciples and chronicled in Buddhist Scriptures (Tripitaka), our Lord namely teaches us to 'let go' the causes of suffering.

In our hustle and bustle world, most of the time we've driven by mass social trends (consciously and subliminally) - most of the time we tend to flow with the societal stream and find it difficult to go against it lest society will 'anti' and turn their antagonistic views at us. Sometimes, it's easier to go with the flow than go against the grain isn't it? We obviously feel 'included', accepted and part of what society expects us to be. The fear of being 'excluded' or an outcast slowly and eventually grinding away our 'true self' or true identity of who we actually are.

There is no exception with our Steemit community. Most of us don't wan't to write or express ourselves distinctively or oddly than the trends expected for fear that no one will read it. Most of the postings therefore follow the trends and often good postings are being ignored or neglected by typical readers but cheesy entries instead attract and draw the mass crowds.

To me, I'd rather be myself, expressing, conveying my voice and views to people although there will be no or fewer readers, even though whatever I produce will not be as such in the trend or following a popular suit. Self-worth and contentment is to do something that you love creatively and choose to be yourself over the acceptance of the majority - essentially saying: 'don't expect anyone to understand your way of thinking or doing, especially, if they have never experienced your (beaten) path. The liberation is to choose your own route and determine your own journey - do things that we love and want to do, and as long as it's yours, others' understanding and approval is simply irrelevant.

Our writings may attract a small audience, maybe because they're not something that the majority of people want to read but rather they're something that you like to write about and maybe deemed unexciting and insipid to some, nonetheless, I positively think that there will be someone that likes your own idiosyncratic style and (hopefully) someone will enjoy perusing it. These people are literally precious however small.

No one is better than anyone, no one lower or lesser, no one superior or inferior in existential virtue' - I like to think. One might be similar in kind but can never beexactly like others. One must be like no others. Best thing is, try not to compare ourselves to others, we all have different life opportunities, some might be fortunate and more well-equipped than others but that doesn't mean that they're essentially 'better'. Just be your 'quirky self' with some twists! Your self-worth isn't defined by worldly materials, the same is true with your posts which are by no means judged by upvotes.

If you're feeling demotivated or disheartened about writing your posts that don't receive or attract many readers as you hoped for - I just wan't to let you know that it's not only you and I'm one of those who will support everyone who likes to voice their unique views and experiences for everyone on here to read. Please keep going.

If you have any interesting posts and want me to see and read them, please leave your link in the comment section I'll read and upvote for you. And If you haven't yet joined Steemit but like to read and support our work you can sign up at https://steemit.com

Thanks for all your support!

*Note: all contents and photos are created by myself.

สวัสดีทุกท่าน

คนเราเกิดมามีชีวิต และพื้นฐานชีวิตที่แตกต่างกันไป บางคนเกิดมามีความพร้อมมากกว่าคนอื่น บางคนเกิดมาลำบากและต้องดิ้นรน โลกนี้นั้น แท้ที่จริงแล้วเป็นโลกแห่งความไม่เท่าเทียมกัน ทำให้ทุกคนพยายามขวนขวายทำทุกทาง ให้ตัวเองมีชีวิตที่ดีขึ้น

ชีวิตที่ดีในสายตาคนส่วนใหญ่แล้ว คือการมั่งมีศรีสุข ทั้งรูปสมบัติและทรัพย์สมบัติ ทุกคนพยายามแสวงหาความร่ำรวยซึ่งทรัพย์สินเงินทอง จนสูญเสียความเป็นตัวของตัวเอง และบางครั้งก็ทำให้เกิดเป็นทุกข์ขึ้นมาได้

ซึ่งจะมองกันจริงๆแล้ว ก็ขัดกับวิถีแห่งชาวพุทธอยู่ เพราะศาสนาพุทธแท้จริงแล้วจะสอนให้ ลด ละ เลิก ในสิ่งที่ทำให้เกิดกิเลส เพราะกิเลสจะนำมาซึ่งความทุกข์ ทำให้เราสูญเสียสมดุลภาพในชีวิต

สังคมส่วนใหญ่นั้นจะโน้มน้าวให้ คนปฏิบัติตนตามกระแสสังคม ให้คนปฏิบัติตนตามที่คนส่วนใหญ่อยากจะเห็น ซึ่งถ้าหากคุณเป็นคนที่สวนกระแสสังคม ก็จะทำให้ไม่เป็นที่ยอมรับในสังคมส่วนใหญ่ ด้วยเหตุนี้ คนส่วนใหญ่จึงเลือกที่จะไม่เป็นตัวของตัวเอง เพื่อให้สังคมยอมรับ

ซึ่งในสังคม Steemit ก็เช่นกัน หลายๆคนไม่อยากที่จะเขียนอะไรนอกกรอบ เพราะส่วนใหญ่จะไม่มีใครสนใจ ไม่มีใครอ่าน ไม่มีใครสนับสนุน จึงเลือกที่จะเขียนอะไรที่ผู้อ่านอยากเห็น มากกว่าการถ่ายทอดบุคลิก ความเป็นเอกลักษณ์ของตัวเองออกมา ซึ่งหลายครั้งจะสังเกตได้ว่า โพสต์ดีมีสาระมากมายไม่ได้รับความสนใจ แต่โพสต์แย่ๆหลายโพสต์กลับมีคนสนใจอย่างล้นหลาม

ส่วนตัวเราแล้วขอเลือกที่จะเป็นตัวของตัวเองดีกว่า แม้ว่าโพสต์เราจะไม่มีใครอ่าน และไม่มีใครสนใจ ขอเลือกที่จะให้คุณค่ากับตัวเอง และผลงานที่สร้างสรรค์ด้วยโดยใจรักมากกว่า

“อย่าคาดหวังให้ใครมาเข้าใจวิถีชีวิตของคุณ โดยเฉพาะเมื่อเขาไม่เคยเดินเส้นทางนี้”

การเลือกเดินในเส้นทางของตัวเองนั้น จะทำให้ตัวเองมีความสุข สุขที่ได้ทำในสิ่งที่ตัวเองรักและเลือกที่จะทำแต่หากเรา เลือกที่จะเดินเส้นทางของเราเองแล้ว ก็ไม่ควรจะหวังให้คนอื่นเข้าใจและยอมรับ เพราะเขาไม่เคยเดินทางนี้ และนี่ก็ไม่ใช่เส้นทางของเขา แต่มันเป็นเส้นทางของคุณ

หากสิ่งที่คุณเขียนอาจจะไม่ใช่สิ่งที่สังคมส่วนใหญ่อยากอ่าน แต่เป็นสิ่งที่คุณอยากถ่ายทอด อาจทำให้โพสต์ของคุณไม่น่าสนใจสำหรับหลายๆคน แต่อาจมีบางคนที่ชอบ และเข้าใจในตัวคนของคุณ และติดตามผลงานของคุณ คนกลุ่มน้อยเหล่านี้ แท้จริงแล้วมีค่ามากกว่าคนส่วนใหญ่ที่ไม่สนความมีเอกลักษณ์ของคุณ

“ไม่มีใครเหนือกว่า และไม่มีใครด้อยกว่า แต่ก็ไม่มีใครเหมือนใครเช่นกัน”

“ทุกคนมีเอกลักษณ์เป็นของตนเอง เปรียบเทียบกันไม่ได้ เราเป็นเรา เขาเป็นเขา”

การไม่เปรียบเทียบตัวเองกับคนอื่นเป็นสิ่งสำคัญที่สุด อย่าไปคิดว่าเขาดีกว่าเรา หรือเราด้อยกว่าเขา คนเราเกิดมาต่างกัน มีต้นทุนชีวิตที่ไม่เท่า
กัน คนเราทุกคนจึงมีเอกลักษณ์เป็นของตัวเอง ที่ไม่เหมือนใคร

“คุณค่าความเป็นคน ไม่ได้ตัดสินกันด้วยเงิน และคุณค่าของโพสต์ที่คุณเขียน ก็ไม่ได้ตัดสินกันที่ผลโหวตเสมอไป”

หากคุณรู้สึกท้อแท้ เพราะไม่ว่าคุณจะทุ่มเทแรงกายแรงใจในการเขียนโพสต์อย่างไร ก็ไม่ได้รับความสนใจ
ขอบอกว่าคุณไม่ใช่คนเดียวที่ต้องเผชิญกับปัญหานี้ เราขอเป็นกำลังใจให้คุณสร้างสรรค์ผลงานต่อไป

หากคุณยังไม่ได้สมัคร Steemit แต่ชอบผลงานนี้อยากสนับสนุนและมีส่วนร่วม ก็สามารถทะเบียนสมัครได้ที่
https://steemit.com

ผลงานนี้รวมถึงภาพทุกภาพเป็นผลงานส่วนตัวที่สร้างสรรค์ด้วยตัวเอง

ขอบคุณที่ติดตามและสนับสนุน.

หมู/IMPRESSABLE