နကၡတ္မွားေသာဘ၀

စေန၊တနဂၤေႏြေန႔ကလြဲရင္ အၿမဲလုိလုိၾကားေန ရတဲ့အသံက ေဒၚခင္လွရဲ႕အသံစာစာနဲ႔ ေျပာေနတဲ့ ဘာထိပ္စီးေကာင္းလဲ၊ ႏွစ္လုံးထီ သမားရဲ႕က်င္လည္ေနတဲ့ဘဝထဲက ပါဝါ နကၡတ္ထိပ္စီး ဘာရလဲဆုိတဲ့အသံေတြကုိ နားထဲမွာ ရင္းႏွီးေနခဲ့ပါျပီ။

''ဟဲ့ လွေမ၊ ညည္းဒီေန႔ဘာႀကိဳက္လဲ။ က်ဳပ္ကေတာ့(၂)ႀကိဳက္တယ္။ ညည္းေရာ ဘာႀကိဳက္လဲ။က်ဳပ္ေတာ့(၉)တစ္လုံးၾကိဳက္ တယ္။''

ေဒၚခင္လွနဲ႔ေဒၚလွေမတုိ႔သူငယ္ခ်င္း ႏွစ္ေယာက္ဟာ အသြင္တူလို႔ အေျပာတည့္ေန တယ္။ ဒါေၾကာင့္ပဲ တစ္ေယာက္ေျပာတဲ့ ဂဏန္း တစ္ေယာက္ထုိးေလ့ရွိတယ္္။ တစ္ေယာက္ေပါက္ရင္ တစ္ေယာက္ပါေပါက္မွာ ေတာ့ေသခ်ာတယ္။ ဒါေပမယ့္ထုိးေၾကးကေတာ့ မတူေပ။ ေဒၚခင္လွဟာ သူ႔အၾကိဳက္ဂဏန္းဆုိ အပုိင္ဆုိျပီး အျခားဂဏန္းေတြထက္ တင္ထုိးေလ့ရွိတယ္။

အိမ္ေထာင္သည္ေတြ ျဖစ္ေပမယ့္ ေဒၚခင္လွရဲ႕အမ်ိဳးသားဟာ ေရခဲတုံးလားမွတ္ရတယ္။ အလြန္ကုိေအးလြန္းလွပါတယ္။ လယ္လုပ္ယာလုပ္ကုိသာ လုပ္ေနတာေၾကာင့္ လယ္ထဲယာထဲဆင္းေနရရင္ကုိ ေက်နပ္ေနတဲ့လူ။ အိမ္ကမိန္းမလုပ္သမွ်အလုပ္ကုိ အျပစ္လုိ႔ကုိ မျမင္တတ္တ့ဲလူေအးၾကီးေပါ့။

တစ္ခါတေလမွာ ေဒၚခင္လွအ႐ႈံးမ်ားလုိ႔ မူမမွန္ေတာ့ရင္ေတာ့ သူကပါမေနတတ္၍ ''မိန္းမ ဒီအလုပ္ေတြမလုပ္ပါနဲ႔ေတာ့လား'' လုိ႔ မေနႏုိင္လုိ႔ေျပာလုိက္ရင္။

''အုိ႕႕႕႕႕႕ေတာ္ကလည္း က်ဳပ္ကစီးပြားရွာ ေနတာပါ''ဆုိတဲ့ ေဒၚခင္လွရဲ႕ခပ္မာမာစကားေၾကာင့္ ဦးသိန္းေမာင္ အပုိအလုိမရွိဘာမွ မေျပာဘဲ ျငိမ္ေနလုိက္တယ္။

ေဒၚလွေမမွာမူ ေယာက်္ားက လက္သမားလုပ္ေတာ့ ေန႔တုိင္းလက္ထဲေငြရႊင္တာေပါ့။ ေယာက်္ားက ေငြအကုန္အပ္ေပမယ့္ ေစ်းဖုိးကုိေခြၽတာၿပီး ႏွစ္လုံးဖုိးကုိခ်န္ထားတာ ကမဆန္းေတာ့ေပ။

''လွေမ လာပါေအ၊ ညည္းနဲ႔ေအ နာရီ လည္းၾကည့္ပါဦး၊ ၉နာရီထုိးေတာ့မယ္။ က်ဳပ္ တုိ႔မမီဘဲေနဦးမယ္။''

တစ္ေန႔ကုိ ေလးခ်ိန္ထြက္သမွ်အလြတ္ မေပးတမ္း ရြာေတာင္ပုိင္းကေန ရြာေျမာက္ ပုိင္းကုိ သြားခ်ည္လာခ်ည္လုပ္ေနသည္ကုိ တစ္ရြာလုံးကအသိဆုံးပါ။

ရပ္ေက်ာ္ရြာေက်ာ္ နာမည္အႀကီးဆုံးဆုိ လည္း မမွားပါဘူး။ တစ္ရြာလုံးက ႏွစ္လုံးဘုရင္ မလုိ႔ေတာင္ နာမည္ေျပာင္မွည့္ေပးထား ၾကတယ္။

ႏွစ္လုံးထီကစားလာတာ အခ်ိန္ၾကာလာ တာနဲ႔အမွ် စီးပြားေရးကအဆင္မေျပ။ ျခံထြက္ သီးႏွံေလးေရာင္းလုိက္၊ ဟုိကေခ်းဒီကေခ်း လုိက္နဲ႔ ရေအာင္ထုိးတဲ့ေဒၚခင္လွဟာ တစ္ေန႔ မွာ ''လွေမ ညည္းေတာ့မသိဘူး၊ ငါေတာ့အဆင္ မေျပေတာ့တာအမွန္ပဲ၊ ရွိတဲ့လက္ဝတ္လက္ စားေလးေတြကုိ ထုခြဲေရာင္းခ်ရင္လည္း က်ဳပ္ ေယာက်္ားကဆူမွာေတာ့္။ ေၾသာ္႕႕႕႕႕႕႕ ဒါမ်ားခင္လွရယ္၊ ရြာေျမာက္ပုိင္းက ေဒၚစိန္တုတ္ဆီမွာ ပုိက္ဆံေခ်းၾကည့္ပါလား၊ အတုိးလည္းသက္သာပါတယ္။ ညည္းႏွစ္လုံး ထီေပါက္ရင္ ျပန္ေပးႏုိင္ပါတယ္ေအ။''

ေဒၚလွေမရဲ႕စကားေၾကာင့္ ဘာလုပ္ရ မွန္းမသိတဲ့ ေဒၚခင္လွတစ္ေယာက္ အႀကံ ေကာင္းကုိ ရလုိက္တာပါပဲ။ ေခ်းဖူးတဲ့လူေတြ ကလည္း အေၾကြးေဟာင္းမေက်ေတာ့ မေပး ေတာ့ေပ။ ေဒၚစိန္တုတ္ဆီမွာေခ်းတာေတာ့ ပထမဆုံးပါပဲ။

ေဒၚခင္လွနဲ႔ ေဒၚလွေမ ေဒၚစိန္တုတ္ အိမ္သုိ႔ထြက္လာခဲ့ၾကတယ္။

ေဒၚစိန္႕႕႕႕႕ေဒၚစိန္ ဟဲ့ ႕႕႕႕လွေမ၊ ညည္း ပထမေၾကြးမေက်ေသးဘဲ ေနာက္ေၾကြးယူျပန္ ျပီလား။မဟုတ္ပါဘူးအရီးရယ္၊ ခင္လွအတြက္ ပါ။တစ္သိန္းေလာက္ပါပဲရွင္။ အုိ ႕႕႕႕ညည္းေအ၊ ညည္းအာမခံရဲလုိ႔လား၊ ကြၽန္မအာမခံပါတယ္ အရီးရယ္။ ေအးေလ ညည္းကတိတည္ပါ ေစေနာ္။ ဟုတ္႕႕႕ဟုတ္႕႕ဟုတ္ကဲ့ပါ။ ေအးေလ ညည္းအာမခံေတာ့လည္း ေပးလုိက္ပါ့မယ္။ ျပႆနာျဖစ္ရင္ညည္းပဲ ေျဖရွင္းေပးရမွာေနာ္ လွေမ။ ဟုတ္ကဲ့ပါအရီး။

ေဒၚစိန္တုတ္ဆီမွေခ်းလာတဲ့ ေငြ တစ္သိန္းကုိ ႏွစ္လုံးဖုိးအေၾကြးကပဲ ငါးေသာင္း ဆပ္လုိက္တယ္။က်န္ေငြငါးေသာင္းကလည္း လက္ထဲရွိေတာ့ ႏွစ္လုံးထီထဲပဲ ပါသြားတယ္။ႏွစ္လုံးထီလည္း ထင္သလုိမေပါက္ေတာ့ေပ။

''ဟင္း''ဆုိတဲ့ေဒၚခင္လွရဲ႕ သက္ျပင္းခ် လုိက္တဲ့အသံကုိ ခင္ပြန္းလုပ္သူဦးသိန္း ေမာင္ၾကားလုိက္ေသာအခါ ''မိန္းမဘာေတြ မ်ား စိတ္႐ႈပ္စရာေတြရွိလုိ႔ သက္ျပင္းေတြခ်ေနရ တာလဲ။'' ''ေယာက်္ား က်ဳပ္ရြာေျမာက္ပုိင္းကေဒၚစိန္တုတ္ဆီက အတုိးနဲ႔ေခ်းထားတဲ့ေငြ တစ္သိန္းကုိလည္း အတုိးေရာအရင္းပါ မေပး ရေသးဘူး။ ႏွစ္လုံးဒုိင္ဦးဖုိးလွရဲ႕အေၾကြးေတြ ကလည္း ေပါက္ႏုိးေပါက္ႏုိးနဲ႔ထုိးတာ ဆယ္သိန္းဝန္းက်င္ေလာက္ရွိေနျပီ။ ေဒၚစိန္တုတ္ ပုိက္ဆံကလည္း လွေမအာမခံေပးထားလုိ႔မျဖစ္ မေနကုိေပးရေတာ့မယ္။ ဦးဖုိးလွရဲ႕အေၾကြး ေတြကလည္း ဒီတစ္ပတ္ေနာက္ဆုံးမေပးရင္ မေရာင္းေတာ့ဘူးတဲ့။''

ယာေလးမ်က္စိေရွ႕မွာ ျမင္ေနရေတာ့ အေၾကြးေရာင္းသူဦးဖုိးလွဟာလည္း ေငြအင္ အားမ်ားလာေတာ့ အေၾကြးမေရာင္းေတာ့။ ေပးထားတဲ့အေၾကြးေတြကုိ ရေအာင္ေတာင္း ပါေတာ့တယ္။

ယာထြက္သီးႏွံကလည္း ေစ်းမလုိက္။ ရွိတဲ့ပစၥည္းေလးေတြကုိသာ ေရာင္းခ်ေပါင္ ႏွံေၾကြးဆပ္လုိက္ရတယ္။ ဦးသိန္းေမာင္မွာ ေတာ့အၾကံမရေတာ့တဲ့အဆုံး မိန္းမစိတ္ညစ္ မွာကုိမလုိလား၍ အလြယ္နည္းနဲ႔ဆုိရမလုိ ေရာင္းခ်ဖုိ႔အတြက္ လက္သင့္ခံေပးလုိက္ပါ တယ္။ သုိ႔ေသာ္ေဒၚခင္လွတစ္ေယာက္ ေနာင္ တမရခဲ့ဖူးပါ။ ႐ႈံးမဲမဲ၍ပုိထုိးမည္ကုိသာ စဥ္းစားထားေလျပီ။

''လွေမ မင္းသူငယ္ခ်င္း ခင္လွေတာ့ ေတာ္ေတာ္ေလးကုန္ေနျပီ။ မင္းအျမင္ပဲေနာ္။ ငါတုိ႔မိသားစုမွာ လက္လုပ္လက္စားကလြဲလုိ႔ ယာလည္းမရွိ၊ ေရႊလည္းမရွိဘူးဆုိတာ မင္းအသိပဲေနာ္။ ဒီေတာ့မင္းကုိဒီအလုပ္ေတြ မလုပ္ေစခ်င္ေတာ့ဘူး။''

''အင္း ပါေတာ္၊ က်ဳပ္လည္းဆႏၵမရွိေတာ့ ပါဘူး။က်ဳပ္ကေလးေတြလည္း ရွိေသးတယ္။

ဦးဖုိးတုတ္ရဲ႕ ေလးနက္တဲ့စကားေတြ ေၾကာင့္ ေဒၚလွေမအျမင္မွန္ရသြားတယ္။

ေဒၚခင္လွမွာေတာ့ ကေလးကမရွိေတာ့ အပူကနည္း၍ႏွစ္လုံးအပူသာရွိတယ္။ ႐ႈံးမဲမဲ၍ ထုိးေၾကးေတြတုိးလာခဲ့တယ္။ ေပါက္သမွ် ဟာလည္း ထုိးေၾကးမွ်သာမကာမိ၍ အေၾကြး ေတြလည္း လည္ပင္းေရာက္လာျပီ။ ေနာက္ဆုံး ယာေတြေရာင္းၿပီး ႏွစ္လုံးဒုိင္နဲ႔ရြာထဲမွ တုိလီမုိလီအေၾကြးေတြကုိ ေပးရေလေတာ့ တယ္။ အရင္က ကုိယ့္ယာနဲ႔ကုိယ္လုပ္ကုိင္စား ေသာက္ရေပမယ့္ အခုေတာ့အသက္ၾကီးေပ မယ့္အငွားလုပ္သားဘဝနဲ႔သာ အသက္ေမြး ဝမ္းေက်ာင္း ျပဳရေတာ့တယ္။

ေနာက္ဆုံးေတာ့ ႏွစ္လုံးသမားတစ္ ေယာက္ရဲ႕ဘဝဟာ ပါဝါေကာက္ရင္း၊ နကၡတ္ေကာက္ရင္း၊ ထိပ္စီးၾကည့္ရင္းနဲ႔ပဲ ေဒၚခင္လွ ဘဝဟာလည္း နကၡတ္ေတြ မွားသြားေတာ့တာပါပဲ။