Yıllar geçiyor ve dört gün sonra kırk iki yaşıma giriyorum. Bu yılların hepsi bana acı ve tatlı anılarla, aklıma kazıyarak türlü türlü deneyimlerle bir şeyler öğretti. Bunlardan bir tanesi de mutluluğun bir seçim olduğudur. Şimdi bazılarınız; “Yahu Turgay, olur mu hiç öyle şey? Kim mutlu olmayı seçmez ki?” diye sorabilir. Evet, mutluluk bir seçimdir, kolay gibi görünse de aslında zorlu, kimi zaman dolambaçlı, bazen yıldıran, tekrar tekrar denenmesi gereken bir yol seçmeyi gerektirir. Konfor alanından çıkmayı, tembelliği kırmayı, kendini tanımayı içerir.
Birinci adım kendini bilmektir, yani seni neyin/nelerin gerçekten mutlu edeceğini anlamak, bilmektir. Bence en zor aşama budur, çok kolay gibi görünür fakat üzerinde yıllarca düşünmeyi bile gerektirebilir, basit bir iş değildir. Bu aşamada kendi değerlerin, düşüncelerin, duyguların, geçmişin devreye girer.
Seni neyin mutlu edeceğine karar verip anladıktan sonra sıra tembelliği kırmaya, adım atmaya gelir ki bu aşama da pek kolay değildir. Artık yönün bellidir ve hedefe gitmek için adımlarını bu noktaya doğru atman gerekir. Örneğin kendi işini kurmanın seni mutlu edeceğine inanıyorsan, gerekli parayı bulman, ne alacaksın, kaça satacaksın, nerede bu işi yapacaksın gibi sorulara cevap arayarak planlama yapman gerekir. Diyelim ki aile içindeki iletişiminizin zayıf olduğunu, seni mutsuz ettiğini, sağlıklı bir anne-baba-çocuk ilişkisinin seni mutlu edeceğini anladıysan, eşinle ve çocuğunla olan diyaloglarını, sözlü ve sözsüz iletişimini gözden geçirmen, farkındalık seviyeni yükseltmen gerekir.
Gelelim diğer aşamaya. Bunları yaparken pes etmemen gerekir. Çünkü bu yolda her zaman ilerleme olmaz, iki ileri bir geri, üç ileri iki geri gibi farklı ritmler olabilir, bazen sendelersin, bazen düşersin ama yine ayağa kalkarsın ve devam edersin çünkü yol uzundur. Hatta bu yolda belki de mutluluğun varılacak bir hedef değil, yolun kendisi olduğunu bile düşünebilirsin çünkü amacın uğruna çabalamak, elinden geleni yapmak zaten mutluluk vericidir.
Mutlu olmak emek ister, planlama, uygulama, pes etmeme, belki planı revize etme, tekrar deneme ister. Dedim ya, mutluluk aslında kolay yolun değil, zor yolun seçildiği, bilinçli, mantıklı bir seçimdir.