Udostępniam Wam mój artykuł na temat Hodowli Rzekotki australijskiej Litoria caerulea, mam nadzieje że się Wam spodoba. Jeśli uznasz ten artykuł za konkretny, sensowny, ciekawy lub pomocny to udostępnij link do niego gdzieś dalej i kliknij FOLLOW - będzie mi bardzo miło :)
A tu możesz dowiedzieć się czegoś o mnie i przybić przysłowiową piątkę:
https://steemit.com/polish/@kamilkowalski/dzien-dobry-steemowicze-or-hello-all

Kamil

---

If you like it, click Follow. Here you will find something about me and here you can say hello:
https://steemit.com/polish/@kamilkowalski/dzien-dobry-stemowicze-or-hello-allh

---

Rzekotka australijska - Litoria caerulea

Rodzaj Litoria obejmuje liczne gatunki, w tym wiele występujących tylko w Australii.
Gatunek ten sklasyfikowano naukowo jaki pierwszy z australijskich płazów bezoogonowych.
W 1790 roku chirurg John White opisał ją. Honoruje się go jedną z jej anglojęzycznych nazw "White's Tree Frog".
Niegdyś Rzekotkę Australijską nazywano „niebieską żabą” (Rana caerulea). Gdy John White wysłał swoje, spreparowane już odkrycie do Anglii, barwa płaza uległa zmianie na niebieską poprzez substancje konserwujące.

Wygląd:
Litoria caerulea to jeden z najbardziej znanych płazów Australii, ale i najlepiej poznany płaz w amatorskich hodowlach domowych. Są to łatwe w utrzymaniu, w miarę odporne na błędy hodowcy, sporej wielkości, długowieczne rzekotki. Przy dobrych warunkach potrafią dożyć 15-20 lat. Oficjalnie najdłużej przeżył osobnik w londyńskim zoo, było to właśnie dwadzieścia lat. Jednak według mniej oficjalnych danych, w Australii były przypadki, że płaz ten dożywał nawet i 25 lat! Dorastają do ok 10cm. Samce są z reguły mniejsze od samic. Barwa jest zmienna, w dużej mierze zależy od ich samopoczucia, kondycji, warunków, w których bytują, oraz natężenia światła. Ich barwa może się zmieniać od zielonej, turkusowej do brązowej, niekiedy z białymi, niewielkimi plamkami.. Bardzo często jej barwa z ciemnej, brązowej - w dzień, zmienia się na jasną, zieloną – w nocy, dzieje się tak za sprawą intensywności światła / oświetlenia. Brzuszna strona jest koloru białego do kremowego, a skóra delikatnie brodawkowa w przeciwieństwie do strony grzbietowej, która jest bardziej gładka i sprawia wrażenie gumowej / żelkowatej.

Oczy duże, z delikatnym czarnym obrysem, tęczówka srebrno-złota, źrenica przy większym oświetleniu jest pozioma, a w miarę gdy intensywność światła się zmniejsza, źrenice staja się okrągłe. W handlu pojawiły się osobniki o niebieskich tęczówkach (Blue eyed whites tree frog). Rzekotka Australijska posiada szeroka głowę i posiada lekko podniesione kąciki ust, sprawia to wrażenie ciągle „uśmiechniętej żaby”. Palce obu par kończyn połączone są błonami oraz zaopatrzone w przylgi, dzięki którym mogą swobodnie chodzić i wspinać się po płaskich powierzchniach.
Litoria caerulea jest bardzo często mylona z Litoria infrafrenata. L. infrafrenata ma znak szczególny, pomocny przy identyfikacji - charakterystyczną białą linię na dolnej wardze.

Występowanie:
Występują one w całej Australii, z wyjątkiem suchych terenów zachodu i chłodniejszych południowych częściach kraju, Nową Gwineę, wschodnią cześć Indonezji oraz okoliczne wyspy. Istnieją przypadki spotkania ich w USA w okolicach Florydy, są to prawdopodobnie osobniki, które uciekły swym właścicielom i zaczęły się rozmnażać na tamtych terenach. Bardzo często zajmują siedliska sztuczne, tworzone przez człowieka np.: rynny, kabiny prysznicowe, rury, szamba. Zamieszkują również tereny wilgotnych lasów, gdzie przebywają w wyższych partiach roślinności, zazwyczaj w pobliżu zbiorników wodnych, rzadko schodzą z bezpiecznych wysokości na ziemię, przeważnie w okresie godowym. Rzekotki Australijskie są najbardziej aktywne wieczorem i po zmroku.

Terrarium:
Terrarium typu pionowego – wilgotne, z dużą liczbą, lian, gałęzi, konarów lub wszelkich innych materiałów, po których płaz może się wspinać. Terrarium dla 4 osobników powinno mieć przybliżone lub większe wymiary do: 50x50x80cm. Całość można obsadzić roślinami tolerującymi wysoką wilgotność. Lepiej wybierać rośliny mocne, z grubymi i mocnymi pędami oraz liśćmi, gdyż skaczące rzekotki mogą połamać i zniszczyć roślinność. Zbiornik hodowlany powinien mieć dobrą wentylację, którą musimy tak dobrać, by pod wpływem wilgoci i ciepła nie pojawiała się w nim pleśń. Co do podłoża w terrarium nie ma specjalnych wskazań, może to być włókno kokosowe, torf, grys, kamienie, drobny żwirek czy keramzyt. Idealnie jest gdy terrarium wyposażone jest w zbiornik wodny lub można również wstawić naczynie z wodą.

Głębokość takiego basenu z wodą nie powinna być większa niż 10cm, w wodzie muszą być kamie, korzenie i inne elementy tak ułożone, aby ułatwiły zwierzęciu wyjście na brzeg. Korzystanie z wody destylowanej lub z wody filtra odwróconej osmozy, zaoszczędzi nam późniejszego czyszczenia nieestetycznych, wapiennych zacieków na szybach terrarium. Rzekotki australijskie korzystają z „kąpieli” przede wszystkim w czasie godów, ale w warunkach domowych równie często przebywają w basenie nocami. Woda powinna być ogrzana do 20-26 ° C. Temperaturę powietrza w terrarium utrzymujemy powyżej 18 ° C (optymalnie 20-26 ° C). Nocami temperatura powinna spadać do 18-20 ° C. Długotrwałe narażenie na działanie temperatur poniżej 10 ° C może skutkować śmiercią płaza. Wilgotność utrzymujemy w zależności od pory roku i stymulacji płaza do kopulacji - w przedziale 60% - 100%, gdzie standardowy poziom wilgotności to ok 70-80%, w nocy delikatnie wyższy. Cykl oświetleniowy dla rzekotek australijskich to 10-14 godzin, dobrze jest stosować specjalne lampy / żarówki UV dla zwierząt, które na pewno im nie zaszkodzą a mogą pomóc, dodatkowo też pozytywnie wpływają na wzrost roślin w terrarium. Takie lampy i żarówki można kupić w specjalistycznych sklepach terrarystycznych.

Poniższa tabelka może pomóc w doborze odpowiedniej temperatury oraz wilgotności w sztucznych warunkach. Tabela przedstawia średnie temperatury oraz opady na terenach występowania Litoria caerulea (Australia, stan Queensland).

Dorosłe Litoria caerulea karmimy 2-3 razy w tygodniu, głównie owadami takimi jak: świerszcze, szarańcza, karaczany, muchami. Drewnojady, mączniki, oraz mole woskowe (larwy barciaka) mogą służyć jako urozmaicenie pokarmu, dorosła rzekotka nie pogardzi też kilkudniowymi myszami (oseski). Podawany pokarm posypujemy preparatami mineralno-witaminowymi, w ten sposób unikamy prawdopodobieństwa krzywicy oraz utrzymujemy lepszą kondycję pupila. Należy uważać, aby ich nie przekarmiać, otyłość (otłuszczenie) u płazów prowadzi do wielu problemów związanych ze zdrowiem, a w konsekwencji może skrócić ich życie.

Rozpoznanie płci u rzekotek australijskich, nie jest łatwym zadaniem. Zazwyczaj i to nie jest 100% regułą, samce są mniejsze od samic, mniej masywne, ich kształt pyska jest bardziej ostro zakończony – u samic natomiast jest bardziej owalny, nieraz te różnice są tak delikatne, że dopatrzenie się ich jest bardzo trudne. Samce mają ciemniejsze i masywniejsze podgardle, w porze godowej wydają charakterystyczne, głośne „rechotanie” ale i to nie jest regułą, bardzo często poza sezonem godowym urządzają „koncerty”. Samice też równie często wydają dźwięki, lecz z reguły są to pojedyncze „kwęknięcia”, sporadycznie zdarzają się przypadki, w których samica „rechota” równie głośno i długo jak samiec.
Najdokładniejszą metodą rozpoznawania płci jest złapanie rzekotki w taki sposób aby dało się przyglądnąć ich przednim łapą. U dorosłego samca, gdy ma już ok 5-6cm ciała (mierzone od początku pyska do odbytu) na wewnętrznej stronie kciuka powinniśmy dostrzec ciemniejszą, brązowawą plamę, przypominającą „pieprzyk”/znamię – są to modzele godowe, w sezonie godowym stają się one bardzo wyraźne i ciemne.

Gody
Rozmnożenie Litoria caerulea w warunkach amatorskich jest trudne. Musimy posiadać stadko z większą ilością samców, np. 2-3 samce na jedną samicę, lub 5 samców na 2 samice. Rywalizacja między samcami wspomaga i stymuluje zachowania godowe. W początkowej fazie zmniejszamy częstotliwość podawani pokarmu do 2 razy (mniejsze porcje), temperaturę w terrarium zmniejszamy na ok 20° C, zbiornik spryskujemy raz dziennie, co tydzień odejmując jeden dzień spryskiwania czyli w pierwszym tygodniu spryskujemy 7 razy, w drugim tygodniu 6 razy, w trzecim tygodniu pięć razy itp... aż do momentu kiedy będziemy spryskiwać zbiornik raz w tygodniu, jeśli w terrarium jest zainstalowany wodospad musimy go wyłączyć, również jeśli woda w basenie płazów jest podgrzewana – trzeba wyłączyć grzałki. Po tych 7 tygodniach wilgotność powinna spaść na 60-70%. Przez kolejne 5 tygodni terrarium spryskujemy raz w tygodniu, tak aby wilgotność utrzymywać na poziomie 60-70%, pokarm podajemy raz w tygodniu. Po tym czasie stopniowo, powoli przez kolejne 3-4 tygodnie przywracamy wilgotność, powoli zaczynamy podawać większe dawki pokarmu, zwiększamy temperaturę.

Gdy samce zaczną już głośno „rechotać”, przenosimy wszystkie rzekotki do akwaria lub pojemnika w wymiarach ok 40x40x40cm, wypełnionego wodą do wysokości 10cm. Do zbiornika dajemy lianę, korek, kamień – cokolwiek na co płazy mogą swobodnie wejść, by nie siedzieć cały czas w wodzie. Wielkość takiej wysepki nie powinna być większa niż 10x10cm. Temperaturę wody utrzymujemy na poziomie 26-28°C, wilgotność powietrza 90-100%, zbiornik oświetlamy 12 godzin dziennie, zbiornik spryskujemy intensywnie 5-6 razy dziennie lub montujemy deszczownice, w której ustawiamy cykl na 15 min co dwie godziny.

Zbiornik przykrywamy szybą, ale w taki sposób, żeby była ok 1cm szczelina na wentylację.
W tym czasie płazy przestajemy karmić. Jeśli po 7 dniach samica nie złoży skrzeku, przenosimy rzekotki do właściwego terrarium, gdzie muszą być dobrze nakarmione, po kolejnych 7 dniach przenosimy je z powrotem to akwarium z wodą, zwiększamy częstotliwość zraszania do 10-12 razy na dzień, lub ustawiamy deszczownice na cykl działania 15 min co godzinę. Jeśli samica nie złoży jaj, to taka próbę możemy powtórzyć 3-4 razy. Bywa tak, że mimo wielu prób skrzek się nie pojawia i wtedy cały proces musimy powtórzyć za rok.
Samica może złożyć nawet do 3000 jak w porcjach po kilkaset sztuk, zazwyczaj między 100 a 300. Po złożeniu skrzeku wszystkie płazy przenosimy do terrarium. Temperaturę wody w akwarium z jajami obniżamy na 26°C. Po ok 2-3 dniach wylęgają się małe kijanki, po ok dniu zaczynają pobierać pokarm. Wylęgalność jest na poziomie ok 85% z zapłodnionych jaj.

Kamil Kowalski
Fot. Autora.

---

Jeśli podoba Ci się ten materiał to udostępnij link do niego gdzieś dalej i kliknij FOLLOW - będzie mi bardzo miło :)
A tu możesz dowiedzieć się czegoś o mnie i przybić przysłowiową piątkę:
https://steemit.com/polish/@kamilkowalski/dzien-dobry-steemowicze-or-hello-all

Kamil

---

If you like it, click Follow. Here you will find something about me and here you can say hello:
https://steemit.com/polish/@kamilkowalski/dzien-dobry-stemowicze-or-hello-allh