ကိုယ္အမ်ားႀကီး မတတ္ႏိုင္ေပမယ့္ ကိုယ္တတ္ႏိုင္တာေလးကိုေတာ့ ေဝမွ်ခ်င္မိပါတယ္...
သိပ္ေကာင္းတဲ့ အာဟာရကို မေကြၽးႏိုင္ေပမယ့္ စာအုပ္ေကာင္းေလးေတြကိုေတာ့ မွ်ေဝပါရေစ...
................
အထက္တန္းလႊာဆိုတဲ့ ဘဝတစ္ခုကေန မေတာင့္မတ မေၾကာင့္ၾကေနႏိုင္တဲ့ လူတစ္ေယာက္ဟာ အခ်စ္တစ္ခုကို စတင္ေတြ႔ထိခဲ့ျခင္းကေန အစျပဳလို႔ သူ႔ဘဝကို သူကိုယ္တိုင္ ႐ွာေဖြခဲ့ပါတယ္....။
အလုပ္ ငါးမ်ိဳးေလာက္ ေျပာင္းခဲ့တယ္။ တင့္သင့္တဲ့ ဝင္ေငြေတြနဲ႔ ဘဝကို ေအးေအးခ်မ္းခ်မ္း ျဖတ္သန္းႏိုင္ဖို႔လည္း ေတြးခဲ့တယ္။ဒါေပမယ့္ သူ႔အတြက္ ဘဝရဲ႕အဓိပၸါယ္က မျပည့္စံုခဲ့ဘူးေလ..။
လူေတြ ဘဝေတြ စာနာမႈေတြ နားလည္မႈေတြ သူ႔အတြက္ လူသားဆန္တဲ့ ႏွလံုးသားက အျခားသူေတြနဲ႔စာရင္ နည္းနည္းေတာ့ ထူးျခားေနတယ္။
ေနာက္ဆံုးမွာ သူယံုၾကည္တဲ့ အလုပ္တစ္ခုကို သူ႐ွာေတြ႔ခဲ့တယ္။
ဘဝမွာ ဘယ္အတိုင္းအတာထိ ခက္ခဲဖူးၾကသလဲ။ ဘယ္အေျခအေနအထိ ႐ုန္းကန္ဖူးၾကသလဲ။ ဘယ္ေလာက္ၾကမး္တမ္းတဲ့ ေလာကဓံကို ခံစားဖူးၾကသလဲ။ ဘယ္ေလာက္အထီးက်န္ဖူးၾကသလဲ..။
အဲ့ဒီအေျခအေနေတြအားလံုးရဲ႕ အဆိုးဆံုးေနရာမွာ သူရပ္ေနခဲ့တယ္။
ပန္းခ်ီ သို႔မဟုတ္ အေရာင္ေတြနဲ႔ စကားေျပာဖို႔ သူ႔ကိုယ္သူ ျမႇဳပ္ႏွံလိုက္တဲ့ ဆယ္စုႏွစ္တစ္ခုထဲအတြင္းမွာ ပန္းခ်ီကားေလး တစ္ကားသာ ေရာင္းခဲ့ရသတဲ့။
ဒီဆယ္စုႏွစ္အတြင္းမွာ သူ႔ကိုယ္ပိုင္ဝင္ေငြ တစ္ျပားသားမွ မ႐ွိတဲ့ ယံုၾကည္ရာ တစ္ခုနဲ႔ ပန္းခ်ီဆရာ။
ကိုယ္ဟန္ျပမယ္ ငွါးဖို႔ ေငြမ႐ွိလို႔ ကိုယ့္ပံုကိုယ္ မွန္ထဲ ၾကည့္ၿပီး ပံုေတြ ဆြဲခဲ့တဲ့ ပန္းခ်ီဆရာတစ္ေယာက္။ကိုယ့္နားရြက္ကိုယ္ျဖတ္ၿပီး ျပည့္တန္ဆာမေလးကို ေပးပစ္ခဲ့တဲ့ စိတၱဇေဆးရံုအထိ ခရီးေရာက္ခဲ့တဲ့ အေျခခံလူတန္းစားဘဝကို ထာဝရအတြက္ ကင္းဗတ္ေပၚတင္ပစ္ခဲ့တဲ့ အေရာင္မ်ားနဲ႔ စကားေျပာသူ..။
သူေနထိုင္ရာ ပတ္ဝန္းက်င္ဆီက အ႐ူးဆိုတဲ့ သမုတ္သံေတြ၊ သူ႔ကေပးႏိုင္တဲ့ ခ်စ္ျခင္းတရားေတြ၊ သူ႔အႏုပညာမာနနဲ႔ အေပါင္းအသင္းေတြ ေဆြမ်ိဳးေတြရဲ႕ ပစ္ပယ္ခံရမႈေတြနဲ႔ သူ႔ဘဝတစ္ခုလံုးကို ပန္းခ်ီေတြထဲ စိုက္ပ်ိဳးပစ္ခဲ့တဲ့ ဒက္ခ်္လူမ်ိဳး ပန္းခ်ီဆရာ ဗင္းဆင့္ဗင္ဂိုးရဲ႕ အျမဲတေစ ဆာေလာင္ ေတာက္ေလာင္ေနတဲ့ ရမၼက္မီး..။
ျဖဴစင္တဲ့နားလည္မႈနဲ႔ သိပ္ကို ႐ွားပါးတဲ့ ညီအစ္ကိုႏွစ္ဦးၾကား နားလည္မႈနဲ႔ ခ်စ္ျခင္းတရား၊ ဘဝမ်ိဳးစံုၾကားက ပန္းခ်ီေလာကထဲ ခုန္ဝင္ပစ္ခဲ့ၾကတဲ့ ေဟ့ဂ္ၿမိဳ႕က ပန္းခ်ီေလာကသားမ်ား၊ ပါရီၿမိဳ႕ဟာ ဘာ့ေၾကာင့္မ်ား ပန္းခ်ီၿမိဳ႕ေတာ္ ျဖစ္ေနခဲ့သလဲဆိုတာ ေတြ႔ႏိုင္မယ့္ ႐ိုးတိုးရိပ္တိပ္ ေဖာ္ျပခ်က္အခ်ိဳ႕၊
ဒက္ခ်္လူမ်ိဳးေတြရဲ႕ ႐ွင္သန္ေနထိုင္မႈအခ်ိဳ႕အခင္းအက်င္းနဲ႔ ယံုၾကည္ကိုးကြယ္မႈမ်ား၊ ပန္းခ်ီေတြရဲ႕ သေဘာတရားေတြကို ေလ့လာႏိုင္မယ့္...
IRVING STONE ရဲ႕ LUST FOR LIFE သို႔မဟုတ္ ေမာင္ထြန္းသူရဲ႕ ရမၼက္မီး...
ဘဝတစ္ခုက ဝတၳဳတစ္ပုဒ္လို ခင္းက်င္းျပသဖို႔ လံုေလာက္ခ်င္မွ လံုေလာက္ပါလိမ့္မယ္။
ဒါေပမယ့္ ဗင္းဆင့္ဗင္ဂိုးဆိုတဲ့ လူတစ္ေယာက္ကေတာ့ သူ႔ဘဝ သူ႔အယူအဆ သူ႔ခံယူခ်က္ေတြနဲ႔ သူလုပ္ခ်င္ရာေတြကို လုပ္ၿပီး ေလာကႀကီးထဲ သူ႔ကိုယ္သူ စိုက္ပ်ိဳးပစ္ခဲ့တယ္သူပါ။
သူ႔ရဲ႕အသက္႐ွင္သန္မႈ ၃၇ ႏွစ္ဆိုတဲ့ အခ်ိန္ကာလအေတာအတြင္းမွာ ပန္းခ်ီကားေပါင္း ေျမာက္မ်ားစြာနဲ႔ သီးပြင့္ ေစခဲ့သူပါ။
သူ႔ပန္းခ်ီကားေတြက သူကိုယ္တိုင္မစားသံုးခဲ့တဲ့ သစ္ပင္ႀကီးလိုမ်ိဳး ထာဝရ သီးပြင့္ေနေစမယ့္ ပန္းခ်ီကားမ်ားစြာကို ခ်န္ထားရစ္ခဲ့သူပါ...။
သူက ပန္းခ်ီကားေတြဆဲြဖို႔ထက္ အေရာင္ေတြထဲမွာ ထာဝရ႐ွင္သန္ေနမယ့္ ပံုရိပ္ေတြကို ဖမ္းဆုပ္ထည့္ထားတတ္သူ တစ္ဦးပါ။
ေႂကြခ်ိန္ေစာခဲ့ေပမယ့္ ေပးဆပ္မႈမ်ားခဲ့တဲ့ ပန္းခ်ီဆရာႀကီး ဗင္းဆင့္ဗင္ဂိုးအေၾကာင္းက ဖတ္ဖို႔ ထိုက္တန္တဲ့ စာအုပ္တစ္အုပ္အျဖစ္ ေဝမ်ွေပးခ်င္မိပါတယ္...။
မဖတ္ေသးဘူးဆိုရင္ေပါ့။
ဖတ္ၫႊန္းေရးဖို႔ မလံုေလာက္တဲ့အတြက္ စာအုပ္ကိုပဲ အခ်ိန္ေပးဖတ္ၾကည့္ဖု့ိ တိုက္တြန္းခ်င္ပါတယ္။
၂၀၁၇ ၊ ျသဂုတ္လမွာ စိတ္ကူးခ်ိဳခ်ိဳကေန တတိယအႀကိမ္ ျပန္လည္ပံုႏွိပ္ထားၿပီး ေရာင္းေစ်းက ၇၀၀၀ က်ပ္လို႔ သတ္မွတ္ထားတယ္လို႔ သိရပါတယ္။
ကြၽန္မက pdfပဲ ဖတ္ရတာ ျဖစ္ပါတယ္..။
(အကယ္၍ ခြၽတ္ယြင္းမ်ားပါခဲ့ေသာ္ ကြၽန္မ၏ အားနညး္မႈသာ ျဖစ္ပါသည္။)
I'm ATM. -
ပိုစ့္ေရြးခ်ယ္ေပးသူမ်ား၏ Curation Collective Discord community ရိွ ျမန္မာ ေရြးခ်ယ္ေပးသူ ခ်န္နယ္တြင့္ မွ်ေဝထားေသာ အထက္ပါပိုစ့္ကို @C-Squared အဖဲြ့အစည္းအေကာင့္မွ ကိုယ္တိုင္စိစစ္ေရြးခ်ယ္ျပီးေနာက္ မဲေပးျခင္းနွင့္ မွ်ေဝေပးျခင္းမ်ား ျပုလုပ္ခဲ့ျပီးျဖစ္ပါသည္။
This post was shared in the #burmese-curation channel in the Curation Collective Discord community for curators, and upvoted and resteemed by the @c-squared community account after manual review.
@c-squared runs a community witness. Please consider using one of your witness votes on us here
Downvoting a post can decrease pending rewards and make it less visible. Common reasons:
Submit
သင့္ခ္
Downvoting a post can decrease pending rewards and make it less visible. Common reasons:
Submit