Ciğerlerimizi Koruyalım Ormanlarımıza Sahip Çıkalım

Merhaba arkadaşlar bu gün sizinle sağlıklı bir gelecek için dikkat etmemiz gereken önemli bir konudan bahsedeceğim. Ağaçlarımız, ormanlarımız hakkında bir yazı yazmak istiyorum. Bu yazıyı yazmayı aklıma getiren şey ise facebook'un hatırlattığı bir anım oldu.

Resim kaynağı: https://indigodergisi.com/2017/03/tema-vakfi-orman-su/

Hayatımızın en önemli yaşam kaynaklarından biri olan Oksijeni bize sağlayan ağaçlarımız ve ormanlarımızdır. Fakat ağaçların bizim için tek faydası bunun ile sınırlı kalmıyor. Bizim için havayı temizleyerek bize oksijen sağlamanın yanında erozyon, sel gibi doğal afetleri engellerler, iklimi düzenler ve aynı zamanda ağaçlık alanlar bulutları çeker. Yani ağaçlar olmazsa yağmur olmaz ve dolaylı olarak ağaçlar olmazsa bir diğer yaşam kaynağımız su olmaz... Bunların yanında daha saymadığım bir çok özelliği de vardır ağaçların ve ormanların.

Peki biz ciğerlerimiz dediğimiz ormanlara hak ettikleri değeri veriyor muyuz? Bu verile değer kişiden kişiye değişmekle birlikte herkesin aynı değeri vermediği ve bir çoğu kişinin de duyarsız kaldığı görüşündeyim. Bunda eğitim ve bilinçsizlik mi başrol oynuyor yoksa insanlarımız gerçekten bu kadar duyarsız mı onu bilmiyorum tabi bu konu hakkındaki fikirlerinizi yorum kısmında tartışabiliriz elbet. Fakat sizinde bildiğiniz gibi her yıl tonlarca ağacımız hektar hektar ciğerimiz yanıyor. Bazen günler bazen haftalar süren yangınlar oluyor. Bu yangınların bazıları hava sıcaklığının da etkisiyle kendisinin çıkabileceği gibi ihmarkarlıktan dolayı çıkan yangınlarda oldukça fazla oluyor. Dikkat etmemiz gerekn ihmalkarlıkları ise şu şekilde sayabilirim(arada unuttuğum ve atladıklarım olabilir):

Genelde yapılan ihmaller yanlış yerlerde ateş yakılması aslında. Ormanda güvenlik tedbiri almadan ateş yakmak,
yakılan ateşi söndürmeden bırakmak, özellikle mangal için yakılan ateşin söndürülmeden bırakılması,
sönmemiş sigara izmariti ve kibriti yere atmak bunlardan bazıları. Ayrıca dolaylı yollardan da yangınların çıkmasına neden oluyoruz. Piknik yaptıktan sonra çöpleri toplamak yerine yerde bırakarak piknik alanları terk ediliyor ve çöpler arasındaki cam atıklardan yansıyan güneş ışığıyla da ortaya yangınlar çıkabiliyor. Bu tabi bırakılan çöplerin sadece bir zararı daha pek çok var.

Her yıl kaybettiğimiz ormanlarımız karşısında ne yapmalıyız soruları geliyor insanın aklına yangınlarla beraber. Tabii ki kaybettiğimiz ormanların yerine yeni ormanlar koymalıyız. Geleceğimiz için, çocuklarımız ve torunlarımız için ağaçlandırma çalışmaları yapmalıyız. Yanan ormanların yerlerini rant alanlarına çevirmemeliyiz. Şimdi size bunun için bir örnek vericem. Ağustos 2015'te Bursa Mudanya'da çıkan bir orman yangını sonucu büyük bir alan kül oldu.

toprak temizlendikten ve havalandıktan sonra ise yapılan bir organizasyonla TEMA ve Uludağ üniversitesi öğrenci topluluklarının ortaklaşa çalışmasıyla 100lerce kişi yanan alana giderek 1000lerce fidan diktik. Bu fidanları dikmek sadece yanan alanın ağaçlanmasını sağlamadı. Bu dikim işlerini yaparken bizde bir çok şey öğrendik, fidanlarımızı dikerken eğlendik ve mutlu olduk. Toprak, ağaçlar kısacası doğa bize sağladığı bunca yararın yanında bir de insan için dinlendirici, huzur verici ve deşarj edici bir etkisi var. Bu da benim adımı taşıyan ve diktiğim ilk fidanım :):

Tabii ki fidan dikme işi de çok kolay bir iş değil dikkat etmemiz gereken bazı püf noktaları var. Bunları bana öğreten arkadaşlarıma çok teşekkür ediyorum ve bu bilgileri sizinle de paylaşmak istiyorum. Diktiğimiz fidanımızın sağlıklı bir şekilde büyüyerek güzel bir ağaç haline gelebilmesi için mutlaka dikim esnasında fidanın kökleri hava ile temas etmemelidir. Fidanın içerisinde bulunduğu siyah naylon saksı fidan toprağa girmeden açılmamalı ve kökler hava ile temas etmeden toprak ile üstleri örtülmelidir. Fidanı diktiğimiz çukurun yeterli derinlikte olduğundan da emin olmalıyız tabi. Ayrıca kesinlikle fidanımızı diktikten sonra can suyunu (dikildikten sonraki ilk suyunu) vermeyi unutmamalılıyız.

Bu da farklı bir fidan dikme etkinliğinden can suyu verirken ki fotoğrafım :).
Buraya kadar okuduysanız ve az da olsa bir bilgi ve fikir aktarımı yapabildiysem, farkındalık yaratabildiysem ne mutlu bana. Sonuna kadar okuduğunuz için teşekkür ederim.