အိမ္မက္ထဲကေတာင္ကုန္းဟာ ေအာင္လံတလူလူပဲ သားႀကီး

လူဘံုနဲ႔ နတ္ဘံုၾကားမွာ ပရမ္းပတာဘံု႐ွိသတဲ့ သတိရလိုက္တာကြာ
အဲ့ဒီဘံုထဲ လူးလိမ့္ေနရင္း မင္းကိုျပင္းျပင္းပ်ပ်႐ွိေနတာ
အဲ့ဒီမွာ မင္း ရႈတဲ့ေလနဲ႔ မင္းကို ထိတဲ့ ေနေရာင္နဲ႔ စားေသာက္ေရးရာကအစ
အဆင္ေျပေျပရွိရဲ႕လား၊ က်န္းမာ ခ်မ္းသာရွိရဲ့လား
ငါလား အရူးဘံုမွာ တပည့္တစ္ပိုင္း ျပည္သူတစ္ပိုင္းကို ျဖစ္လို႔ဆိုပါေတာ့ကြာ
ဒီလိုပဲ သားႀကီးရာ ဘ၀က အဆင္ေျပတယ္လည္းမဟုတ္
မေပ်ာ္ရင္လည္း ငုပ္ေနလို႔ရတာမဟုတ္ေတာ့
စိတ္ကိုပဲ အေလ်ာ႔အတင္းလုပ္ေနရတယ္ကြ
မင္းသိတဲ့အတိုင္းပဲ
ငယ္ရြယ္ႏုပ်ိဳမႈနဲ႔ က်န္းမာ သန္စြမ္းျခင္းဟာ
လိုင္းကားေတြေပၚမွာ
တြန္းတုိက္ခံရရင္း အုိမင္းတြန္႔လိမ္ေနၿပီ
လက္တံရွည္သူေတြ ကစားတဲ့ပြဲေတြမွာ
ငါလည္း အိမ္ျဖည့္လုပ္ရင္းေမာလြန္းေနၿပီ္
ငါေလွ်ာက္တဲ့လမ္းေတြလည္း
ခဏခဏ အေဖာ္ခံထားရတဲ့ ေျမာင္းေတြကိုျဖစ္လို႔
တခါတေလေတာ့ ၁၆ ႏွစ္တစ္ေယာက္ရဲ့ ကေတာက္ကတဲ့ စကားေတြနဲ႔
တစ္ေယာက္တည္း ဇာတ္၀င္ခန္းေတြရိုက္ေနတာ
ငါဟာ Professional က်က် ကစားသမားႀကီး
ငါရဲ့ အလိမ္ေခါက္ေတြမွာ ေဟာတစ္ေယာက္ ေဟာတစ္ေယာက္နဲ႔ ျပတ္က်န္ခဲ့တာမ်ားကြာ
ငါ့ကိုယ္ငါ သနားလိုက္တာ
အရူးေတြႀကီးစိုးတဲ့ ဘံုမွာမွ ငါက တိုင္းသူျပည္သားျဖစ္လာခဲ့တာ
သိပ္ဂုဏ္ယူစရာ၊ သိပ္ၾကည္ႏူးေပ်ာ္ရႊင္စရာလို႔
ထားပါေတာ့ သားႀကီးရာ ငါရဲ့ ပန္းၿခံကေလးေဆာက္ခ်င္တဲ့ စိတ္ကူးေတြ
ငါ့အရိုးေတြလို ရင့္ေထာ္ေနခဲ့ေပမယ့္
ငါ မက္ေလ့ရွိတဲ့ အိမ္မက္ေတြလည္း အရင္လို လံုးေစ့ပတ္ေစ့ မရွိေတာ့ေပမယ့္
အခြင့္သင့္ရင္ေတာ့ ငါတို႔ စစ္တုရင္ ကစားၾကဦးစို႔ကြာ။