အာဃာတေတြ ဖယ္႐ွားပစ္ပါ
ေမတၱာသုတ္ေတာ္မွာ `နာတိမေညထ ကတၳစိ နကိၪၥိ´ တစ္စံုတစ္ေယာက္ကိုမွ မထီမဲ့ျမင္ မျပဳလုပ္မိေစဖို႔ ျမတ္စြာဘုရားက လမ္းၫႊန္
ေဟာၾကားေတာ္မူခဲ့ပါတယ္။ အတၱမာနကို ေ႐ွ႕တန္းတင္ၿပီး သူတစ္ပါးကို မ႐ုိမေသ၊ မထီမဲ့ျမင္ လုပ္မိသြားရင္ ျပဳသူမွာလဲ အကုသိုလ္
တရားတို႔ တိုးပြားသလို အျပဳခံရသူမွာလဲ မခံခ်င္စိတ္ေတြ ေဒါသအာဃာတေတြ
တိုးပြားလာတတ္ပါတယ္။
အခ်ိဳ႕မေထရ္ႀကီးေတြက ႐ွင္ငယ္ရဟန္းငယ္ကို မထီမဲ့ျမင္ ျပဳတတ္တယ္၊ အရာ႐ွိေတြက
လက္ေအာက္ငယ္သားေတြကို မထီမဲ့ျမင္ လုပ္တတ္တယ္၊ ပညာ႐ွိ ပညာတတ္သူက ပညာမဲ့သူကို မထီမဲ့ျမင္ လုပ္တတ္တယ္၊ ခ်မ္းသာသူက ဆင္းရဲသားကို မထီမဲ့ျမင္ လုပ္တတ္တယ္၊ လင္က မယားကို မထီမဲ့ျမင္ လုပ္တတ္၊ မယားကလဲ လင္ကို မထီမဲ့ျမင္ ျပန္လုပ္မိတယ္၊ ေျပာခ်င္တာက မထီမဲ့ျမင္
ျပဳသူဟာ ကိုယ္ခ်င္းစာ စိတ္ကင္းမဲ့သူ ေမတၱာမဲ့
သူသာ ျဖစ္ပါတယ္။ ႏွစ္ဦးႏွစ္ဖက္လံုး မျပဳလုပ္မိ
ေစဖို႔ သတိျပဳရပါမယ္။
ေဒါသအာဃာတႀကီးသူဟာ မထီမဲ့ျမင္ အျပဳ
ခံရၿပီဆိုရင္ ပတ္ဝန္းက်င္ကိုပါ ဒုကၡေရာက္ေအာင္
အျပစ္ေတြ ျပဳတတ္လာပါေတာ့တယ္။
အာဃာတအမုန္းတရားေတြကို လက္တံု႔ျပန္
အားေတြ ေကာင္းရင္ေကာင္းသေလာက္ ဒုကၡ
ေရာက္ကုန္ေတာ့တာပါပဲ။
ဘုရားလက္ထက္က ဝိဋဍ်ဳဘမင္းကိုပဲ ၾကည့္ေပါ့ .....၊ သာကီဝင္မင္းမ်ိဳးေတြက သူ႔ကို ကြၽန္မ သားလို္ မထီမဲ့ျမင္ မခန္႔ေလးစား ျပဳျခင္း ခံလိုက္ရတဲ့အခါမွာ ဝိဋဍ်ဳဘမင္းဟာ သာကီဝင္မင္းမ်ိဳးေတြရဲ႕အေပၚမွာ အာဃာတ
ႀကီးစြာထားၿပီး ကလဲစားေခ်ရန္ အားထုတ္ခဲ့တာ အားလံုး အသိပဲ၊ မင္းသားဘဝက သူထိုင္ခဲ့တဲ့
ေနရာကို ကြၽန္မ သားျဖစ္ျခင္းေၾကာင့္ စက္ဆုပ္စြာျဖင့္ ႏို႔ရည္နဲ႔ ေဆးေၾကာခဲ့တဲ့ သာကီဝင္မင္းမ်ိဳးေတြကို ကလဲ့စားေခ်ရန္ ``ငါဘုရင္ျဖစ္ရင္ သာကီဝင္မင္းမ်ိဳးေတြရဲ႕ လည္ေခ်ာင္းေသြးနဲ႔ ေဆးမယ္´´ လို႔ အၿငႇိဳးႀကီးစြာ ထားခဲ့တယ္မဟုတ္လား။
အာဃာတႀကီးစြာနဲ႔ ေစာင့္ဆိုင္းေနရင္းက အလွည့္အေျပာင္းတစ္ခုကို ေရာက္လာတဲ့
အခ်ိန္မွာပဲ သာကီဝင္မင္းမ်ိဳးေတြ တစ္ေဆြလံုး တစ္မ်ိဳးလံုးကို မ်ိဳးတံုးေအာင္ သတ္ျဖတ္ခဲ့တယ္၊ ေသြးေခ်ာင္းစီးခဲ့တယ္ေလ ဘုရားေတာင္ ကယ္လို႔
မရခဲ့ဘူး မဟုတ္လား။ မခံခ်င္လြန္းအားႀကီးေတာ့ ပတ္ဝန္းက်င္တစ္ခုလံုး ဒုကၡျဖစ္ကုန္တယ္၊ ပုခက္
ထဲက ကေလးေတာင္ ခ်မ္းသာခြင့္ မေပးခဲ့ဘူး၊ တိုင္းျပည္ပါ ပ်က္ေတာ့တာပါပဲ။
ဘုရားေဟာ ဇာတ္ေတာ္ေတြမွာသာ ႐ွိတာ မဟုတ္ဘူး၊ ရာဇဝင္ေတြမွာလဲ အာဃာတ ရန္ၿငႇိဳး
ထားမႈေတြေၾကာင့္ ပ်က္စီးခဲ့ရတာေတြ ႐ွိခဲ့
ပါတယ္။ အနည္းငယ္တင္ျပရရင္ သီဟသူႏွင့္ ရာဇသၾကၤန္အမတ္တို႔ရဲ႕ အေရးအခင္းဟာ သင္ခန္းစာ ယူသင့္တဲ့ အေၾကာင္းအရာ တစ္ခုပါပဲ။
ပုဂံျပည္ ဥဇနာမင္းလက္ထက္မွာ ဥဇနာမင္းရဲ႕ သားေတာ္ `သီဟသူ´ ဆိုတာ႐ွိတယ္၊
အိမ္ေ႐ွ႕စံ ရာထူး ေပးထားတယ္။ တစ္ေန႔
ညီလာခံတစ္ခုမွာ ရာဇသၾကၤန္ အမတ္ ႀကီးက
ေဗာင္းနားေတာင္းဝတ္႐ုံေတာ္ အျပည့္အစံုနဲ႔
ခ,စား ေနပါတယ္။ ေနာက္ သီဟသူကလဲ ထြက္လာတဲ့အခါမွာ ဝတ္႐ုံေတာ္ျဖန္႔ခင္းၿပီး ခ,စားေနတဲ့ ရာဇသၾကၤန္အမတ္ႀကီးကို လမ္းဖယ္ မေပးရေကာင္းလားဆိုၿပီး အိမ္ေ႐ွ႕စံမင္း သီဟသူက အမတ္ႀကီးရဲ႕ ျဖန္ခင္းထားတဲ့
ဝတ္လံုေတာ္အေပၚကို ကြမ္းတံေတြး ေထြးခ်လိုက္ပါတယ္။
ဒါဟာ မင္းပရိသတ္အလယ္မွာ အ႐ွက္ရေစတဲ့ လုပ္ရပ္တစ္ခုပါပဲ။ မလုပ္သင့္ မလုပ္အပ္တဲ့ လုပ္ရပ္ပါ။ ရာထူးအာဏာ႐ွိသူဟာ အတၱမာနကို ေ႐ွ႕တန္းတင္ၿပီး ထင္သလို လုပ္တတ္ ၾကတယ္
ဆိုတာကို မီးေမာင္းထိုးျပေနျခင္းပါပဲ။
ရာဇသၾကၤန္ အမတ္ႀကီးဟာ သူဒီလို ခံလိုက္
ရတာကို အခဲမေက်ပဲ အာဃာတ အမုန္းတရား
ေတြ ထားခဲ့ေတာ့တာေပါ့။ အိမ္ျပန္ေရာက္တဲ့အခါ ကြမ္းေသြးေပေနတဲ့ ဝတ္လံုေတာ္ကို မွတ္မွတ္ရရ ေကာင္းေကာင္းသိမ္းထားၿပီး ေန႔တိုင္း ေန႔တိုင္း သီဟသူကို ကလဲ့စားေခ်ရန္ အာဃာတႀကီးစြာ
ထားၿပီး ၾကံစည္ေနပါတယ္။
အတိုခ်ဳပ္ေျပာရရင္ေတာ့ ဖခင္ ဥဇနာမင္းႀကီး နတ္ရြာစံၿပီးေနာက္ သီဟသူဟာ ဘုရင္
ျဖစ္လာတယ္၊ ရာဇသၾကၤန္အမတ္ႀကီးကလဲ
တာဝန္ ေက်ပြန္စြာပဲ ခ,စားလို႔ ေနပါတယ္။ သီဟသူဘုရင္ အားကိုးခံရသည့္အထိ အမႈေတာ္ကို စြမ္းစြမ္းတမံ ေဆာင္ရြက္
ႏိုင္ခဲ့တာေပါ့၊ ဘုရင္ကလဲ အားကိုးပါတယ္၊ ဘုရင္ကေတာင္ မိမိ မထီမဲ့ျမင္ လုပ္ခဲ့တာေတြ ေမ့ေနေလာက္ၿပီေလ။
တစ္ေန႔ေတာ့ ေအာက္ျမန္မာျပည္ျဖစ္တဲ့ ဒလၿမိဳ႕အနားက ေတာထဲမွာ ဆင္ျဖဴေတာ္ေပၚေနတယ္လို႔ သတင္းေတြရပါတယ္၊ သီဟသူဘုရင္ကလဲ ဆင္ျဖဴေတာ္႐ွင္ဆိုတဲ့ ရာဇဂုဏ္ကို အေတာ္
ခံုမင္ေနတာေပါ့၊ ေခတ္စကားနဲ႔ေျပာရင္ေတာ့ ခေရစီ (Crazy) ျဖစ္တယ္လို႔ ဆိုရမွာေပါ့။
ရာဇသၾကၤန္အမတ္ကလဲ ဆင္ျဖဴေတာ္ေပၚ
ေနတာကို အခြင့္ေကာင္းယူၿပီး ဘုရင္ႀကီးကို ကိုယ္တိုင္ထြက္၍ က်ံဳးသြင္းဖမ္းေတာ္မူပါလို႔ အၾကံေပးပါတယ္၊ သီဟသူဘုရင္ကလဲ ဆင္ျဖဴေတာ္ ခေရစီျဖစ္ေနတာဆိုေတာ့ သူ႔အက်ိဳးကို လိုလားလို႔ ေျပာတယ္မွတ္ယူကာ ပုဂံမွ ဒလသို႔ ေဖာင္ေတာ္နဲ႔ ထြက္လာခဲ့ပါေတာ့
တယ္။ အဲဒီမွာတင္ ရာဇသၾကၤန္ အမတ္ႀကီး ဆင္ထားတဲ့ေထာင္ေခ်ာက္ထဲကို တိုးဝင္မိရဲ႕သား ျဖစ္ေတာ့တာေပါ့။
သီဟသူဘုရင္ ဆင္ဖမ္းတဲ့ က်ံဳးထဲလည္း
ေရာက္ေရာ ကြမ္းေသြးေတြေပေနတဲ့ ဝတ္႐ုံေတာ္ႀကီး ဝတ္ရက္သားနဲ႔ အမတ္ႀကီး
ရာဇသၾကၤန္ကို ေတြ႕လိုက္ရပါတယ္။
အမတ္ႀကီးက `` အ႐ွင္မင္းႀကီး
ဒီကြမ္းေသြးေတြ ေပေနတဲ့ ဝတ္႐ုံေတာ္ကို မွတ္မိေသးရဲ႕လား´´ လို႔ ေမးလိုက္ေတာ့မွ အိမ္ေ႐ွ႕စံဘဝက သူ မထီမဲ့ျမင္ လုပ္ခဲ့မိတဲ့အမႈကို သတိရမိလိုက္ပါတယ္။ သူ႔ကို သတ္ေတာ့မယ္
ဆိုတာကိုလဲ ခ်က္ခ်င္းပင္ သေဘာေပါက္ကာ အရမ္းကို တုန္လႈပ္သြားတာေပါ့
ဘုရင္ျဖစ္ေနပါလွ်က္ အမတ္ႀကီးအား ႐ွိခိုးၿပီး အသက္ခ်မ္းသာေပးဖို႔ ေတာင္းပန္ပါတယ္၊ ထီးနန္း စည္းစိမ္ကိုပါ လႊဲေပးဖို႔အထိ အသနားခံ ေတာင္းဆို႐ွာပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ အာဃာတ အျငႇိဳးႀကီးစြာထားခဲ့တဲ့ ရာဇသၾကၤန္ အမတ္
ကေတာ့ မေက်နပ္ႏိုင္ပဲ ဆင္နဲ႔ တိုက္သတ္
လိုက္ပါေတာ့တယ္။ ဒါဟာ မထီမဲ့ျမင္ျပဳမိခဲ့ျခင္းရဲ႕ ရလာဒ္ပါပဲ။
သို႔အတြက္ေၾကာင့္ အရာရာကို မထီမဲ့ျမင္ မလုပ္မိေအာင္ သတိျပဳဆင္ျခင္ရပါမယ္၊
အကယ္၍ ျပဳမိပါကလဲ ႏွစ္ဦးႏွစ္ဖက္ ပ်က္စီး
ေစတတ္ျခင္းသာ ျဖစ္တတ္တယ္ဆိုတာ ဒီဇာတ္လမ္းကေန သင္ခန္းစာယူၾကရမွာပင္ ျဖစ္ပါတယ္။ မိသားစုဘဝမွာလဲ လင္နဲ႔မယားဟာ မထီမဲ့ျမင္ ျပဳလုပ္မိခဲ့ၾကမယ္ဆိုရင္ အိမ္ေထာင္ေရး
ၿပိဳကြဲၿပီး မိသားစုဘဝေတြပါ ပ်က္စီးေစႏိုင္တာမို႔ သတိျပဳၿပီး အာဃာတ အမုန္းတရားေတြကို ဖယ္႐ွားႏိုင္ၾကပါေစလို႔ တိုက္တြန္းလိုက္ ပါတယ္။
ေက်းဇူးတင္ပါတယ္
Downvoting a post can decrease pending rewards and make it less visible. Common reasons:
Submit
Congratulations! This post has been upvoted from the communal account, @minnowsupport, by minminthet from the Minnow Support Project. It's a witness project run by aggroed, ausbitbank, teamsteem, theprophet0, someguy123, neoxian, followbtcnews, and netuoso. The goal is to help Steemit grow by supporting Minnows. Please find us at the Peace, Abundance, and Liberty Network (PALnet) Discord Channel. It's a completely public and open space to all members of the Steemit community who voluntarily choose to be there.
If you would like to delegate to the Minnow Support Project you can do so by clicking on the following links: 50SP, 100SP, 250SP, 500SP, 1000SP, 5000SP.
Be sure to leave at least 50SP undelegated on your account.
Downvoting a post can decrease pending rewards and make it less visible. Common reasons:
Submit