Steemit Philippines Community Photography Contest Week 2 - Pinakahuling Yakap ni Nanay Ko

Magandang umaga po sa lahat ulit.

Hindi na sana ako sasali at ang dami ko ng entry pero ito ay tanda ng pagiging massya ako sa nangysri sa community natin sa tulong ni @juichi @fycee @me2selah @jb123 at @loloy2020. Kay @kneelyrac at @long888, alam ko nasa busy pa kayo ngayon.

Gusto ko talaga ibahagi at ipaalam sa buong mundo kung gaano ko kamahal ang lola ko na namatay na noong 2015. Noong 2014 umuwi ako dahil gusto kong makita ang katayuan nila matapos ang lindol noong 2013. Noong panahon na iyon ay pitong taon akong hindi nakauwi dahil sa pangangailangan namin . Si lola kasi ay bedridden at 9 na taon na siyang nasa bahay namin.

Ako ang panganay na apo nila at mahal na mahal ako. Nadarama ko talaga kong paano ako minahal nila at pinakita nila ang kakaibang pag-aruga sa akin. Naalala ko, pinaliguan ako ni Nanay ng tubig sa ulan para daw maganda ang kutis at buhok. Sinusubuan sa pagkain kahit ako ay malaki na.

Noong siya ay nagkasakit, sinusuklian ko lahat na kabutihan niya. Matagal na wala si lolo ko. Nanay at tatay tawag ko sa kanila both side ng mga lola at lolo ko. At sa magulang ko ay nanay at tatay din. Ngayon ang tawag ng mga apo ko sa anak ko ay tatay at nanay din. Feel ko kasi ang simpleng pagmamahal at malalim na kahulugan sa salitang iyan.

Noong umuwi ako 2014, ang saya ni lola Nanay ko. At noong ako ay paalis pabalik, ito ang huling yakap ni Nanay na hinding hindi ko makalimutan. At sinabi niya na alam na alam niya na iyon na ang huling yakap niya sa akin at papasalamat siya na hindi ko siya pinapabayaan sa loob ng 9 na taon sa diapers at quaker oats niya. Pag naospital siya. Kaya sila ang dahilan bakit hanggang ngayon narito pa ako dahil nabaon ako sa utang lalo na at sabay sabay sila ni Nanay ko na nagkasakit din. Pareho silang nabulag at pareho silang inaalagaan ni tatay ko noong 2014. Si Nanay ko nabulag noong 2015 pero ang lola ko ay matagal na.

Mahabang kwento at ayokong mauwi sa iyakan, kaya hanggang dito nalang. Hinahabol ko lang ito dahil nakita ko sa gallery ang alaalang dala ng huling yakapan namin ni Nanay Lucia. Nakita ninyo ang ngiti ko pero hindi ko lang pinakita kung gaano ako kalungkot para mabawasan ang sakit na nadarama ni Lola Nanay ko. Gusto kasi niya na hindi nalang ako aalis pero naunawaan niya ang financial na kakulangan namin lalo na dalawa na sila nag bedridden noon.

Maraming salamat sa inyong pagbasa at ninanais kong ibahagi ito para mapulutan ng aral kung paano natin kailangan magsakripisyo at paano igawad ang pagmamahal sa mga taong nagmamahal sa atin. Kahit kailan ay hinding hindi ko makalimutan ang mga taong nagpapahalaga sa akin kahit dito sa platform na ito. Hindi bali na wala ako basta sila mayroon.

Hanggang dito nalang.

Steem On and Keep Safe!

Gif credit to @gremayo & @,baa.steemit