Sevgili Steemit takipçilerim, bugünkü yazımda sizlere geçen hafta memleket ziyaretimden izlenimlerimi paylaşacağım. Bulunduğum ülkeden bir haftalık bahar tatili vardı. Ailecek bu tatili memleketimize giderek değerlendirme kararı aldık. Öncelikle bulunduğum ülkeden uçakla İstanbul’a oradan da aktarmalı İzmir’e uçakla geçtik. Havalimanında anne ve babam bizleri karşıladılar. İzmir’de kısa bir vapur gezisi yaparak anne ve babamın yasadığı Salihli ilçesine geçtik.
Dear Steemit followers, in today's article, I will share my impressions from my hometown visit last week. There was a one-week spring break from the country I was in. We decided to take this holiday as a family by going to our country. First of all, we took a plane from the country I was in to Istanbul and then to Izmir by plane. My parents welcomed us at the airport. We made a short ferry trip in Izmir and went to the town of Salihli, where my parents lived.
Ertesi günü dayımın üzüm bağını ve bahçesini ziyaret ettik. Üzüm salkımları daha yeni oluşmaya başlamışlar. Olgunlaşmaya temmuz ayinin sonuna doğru başlıyorlarmış. Malum bizim buralar üzüm bağlarıyla ünlüdür. Ova tamamen üzüm bağlarıyla doludur. Bozdağ`dan ovaya doğru baktığınızda gözünüzün gördüğü her yer yemyeşildir.
The next day we visited my uncle's vineyard and garden. Grape clusters have just begun to form. They started to mature towards the end of July. As you know, our places are famous for their vineyards. The plain is full of vineyards. When you look towards the plain from the gray mountain, everywhere you see is green.
Gezimizin üçüncü gününde doğup büyüdüğüm köyüme gittik. Köyümde çok büyük değişikliler gördüm. Koyumun içindeki her yola tas döşenmiş. Çöp kovaları gelmiş. Her gün şehre servis koyulmuş. Bu değişikliler karşısında çok mutlu oldum. Ne kadar çok özlemişim doğup büyüdüğüm köyümü. Yaz yaz bitmez...
On the third day of our trip, we went to my village where I was born and raised. I saw huge changes in my village. Every road in the bay is paved with stones. Garbage buckets have arrived. A shuttle was put into the city every day. I was very happy with these changes. How much I missed my village where I was born and grew up. Summer doesn't end...
Aksam iftar soframıza da anneme bir sürpriz yaptım. Ana yemek olarak fırında tavuk yemeği hazırladım. Annem çok bilmez bu tur yemekleri. Hani onlar eski topraklardır. Bilmezler bu çeşit yemekleri yapmayı. Daha yeni yeni aşina oluyor bu çeşit yemeklere.
In the evening, I surprised my mother at our iftar table. I prepared a chicken dish in the oven as the main course. My mother does not know much about these tour dishes. You know, they are ancient lands. They don't know how to cook these kinds of dishes. He's just getting familiar with this kind of food.
İftardan sonra babamın emek emek ipe dizip kuruttuğu cennet elması kurutmasını çayla birlikte yedik. Tatları o kadar güzeldi ki anlatamam.
After iftar, we ate the heavenly apple dried by my father on a rope, together with tea. They tasted so good I can't tell.
Ertesi sabah babamın köydeki bağlarını gezmeye gittik. Yıllardır bu bağlara gözü gibi bakar. Sanki bu bağlar onun çocuğu gibidir. Bazen bağdaki ağaçlarla konuşur. Dertleşir, içini onlara döker.
The next morning we went to visit my father's vineyards in the village. For years, he looks at these bonds like his eyes. As if these bonds are his children. Sometimes he talks to the trees in the vineyard. He gets in trouble, he pours his heart out to them.
Yukarıda gördüğünüz ağaç 150 yaşındaki çelebi armudu zamana meydan okuyor. 150 yıl önceki lezzetini tattırmaya devam ediyor. Babam bu ağacın tarihini öğle bir anlattı ki kulaklarımı dört açıp hayranlıkla dinledim.
The tree you see above, the 150-year-old Çelebi pear defies time. It continues to taste the taste of 150 years ago. My father told about the history of this tree at noon, when I opened my ears wide and listened with admiration.
Artık memleket ziyaretimizin son gününe girerken köyden ayrılıp şehre geçtik. Tabi ki güzel bir gezimizin sonunda ayrılık olduğu için hüzünlü ve duygusal oldu. Ne demişler; Doğduğun yer değil, doyduğun yerde yaşarsın. Ertesi sabah İzmir’den uçağımız olduğu için sabah erkenden havalimanına geçtik. İzmir’den İstanbul’a oradan da Prizren`e geçerek gezimizi tamamlamış olduk.
Yeni yazılarımda buluşmak dileğiyle, beğeni ve yorumlarınızı bekliyorum.
Now, as we are entering the last day of our country visit, we left the village and went to the city. Of course, it was sad and emotional as there was a breakup at the end of our beautiful trip. What did they say; You live where you were full, not where you were born. As we had a plane from Izmir the next morning, we went to the airport early in the morning. We completed our trip by passing from Izmir to Istanbul and then to Prizren.
Hope to meet you in my new articles, I am waiting for your likes and comments.