De verrassing van Dodenherdenking

Zoals we allemaal weten was het afgelopen weekend Dodenherdenking en Bevrijdingsdag. Dagen die inmiddels wat mij betreft in de loop van de jaren niet alleen maar gaan over de gruwelijkheden uit de Tweede Wereldoorlog, maar inmiddels gaan over het vieren van onze vrijheid überhaupt, en het herdenken van alle gevallene doden, en inmiddels niet alleen meer oorlogsslachtoffers. Ik wist niet zo goed of dit nu een opvatting is die andere ook met mij delen, maar dit is althans zoals ik het zie

Pixabay

Ik verbracht mijn afgelopen weekend in het Nederlandse, en was benieuwd hoe het moment van Dodenherdenkingen zich in de straat nu eigenlijk afspeelt. De meeste mensen die de herdenking op TV volgen zijn er natuurlijk mee bezig, en de mensen die werkelijk fysiek bij een ceremonie zijn, zijn er vanzelfsprekend ook mee bezig.

Maar hoe gaat het met de mensen die op een zaterdagavond gewoon ergens zitten te eten. Hoe wordt er voor gezorgd dat deze doelgroep ook participeert aan de herdenking?

Pixabay

Een minuut of vijf voordat het 20.00 was begon langzaam de achtergrond muziek over te gaan in radio met stemmen erin. Ik als buitenlander had natuurlijk totaal niks in de gaten eigenlijk, maar de mensen om me heen waren er bewust van dat dit gebeurde. Langzaamaan ging de radio met de sprekers harder en harder aan, tot ineens de stilte daar was.

En alle stemmen in een overvol food court om me heen doofden uit. Het was oorverdovend stil.

En twee minuten later toen de trompet begon te spelen ging alles weer over tot de orde van de dag. Alsof er niks gebeurd was, liep het leven weer verder. Maar herdacht hebben we