Literaturang-Filipino : Ang Makulit naming aso na nag ngangalang Tope

Ang kwentong ito ay hango sa totoong kaganapan, tungkol sa aming alagang aso na na pinangalanan naming Christopher at ang palayaw ay Tope. Siya ay binigay ng isang malapit na kaibigan ng aking pamilya.

Ito si Tope ang aming makulit na tuta, siya ay may lahi na Japanese Spitz at Aspin, nakuha niya ang ugali ng kanyang ina na isang Japanese Spitz at ang hubog ng katawan at balahibo ay sa ama nyang Aspin(Asong Pinoy). Kapag tinatawag si Tope sa kanyang pangalan ay lalapit siya sa iyo at ang buntot ay gumagalaw na nag papahiwatig ng kagalakan.

Si Tope ay minsan ng kinadina ng aking ama sa kadahilanan na baka siya ay lumayo at may kumuha na ibang tao. Nang kinadina na si Tope ay hindi ito umiyak o nag-ingay hindi kagaya ng karamihang aso na kapag kinukolong o kinadina na ay mag-iingay ito. Sa oras na iyon ay nakita ko sa kilos ni Tope na siya ay isang mahinahong klase na aso, gayunman ng siya ay pakainin na, tumalikod lang siya at humiga sa tabi na aking hinanda na pagkain para sa kanya, at Iyon pala ay senyales na dinamdam nya ng husto ang pagkadina ng aking ama.

Sa araw din na iyon ay tinanggal siya mula sa pagkadina at maya-maya ay nag simula na siyang kumain. May nag sabi sa akin na ang mga klase ng Japanese Spitz ay talagang mga madamdaming aso. Sa sumunod na araw bumalik na ang pagiging makulit ni Tope at nagsisimula na siyang makipag laro sa ibang aso.

Sa lahat na alaga namin na aso si Tope lang ang na iba sapagkat siya ay talagang lilingon at tatakbo patungo sa iyo kapag tinawag ang kanyang pangalan. Minsan na rin akong nagkaroon ng alagang aso ngunit si Tope ay talagang kakaiba sa lahat na aking naalagaan. Doon ko lang napag tanto na ang aso nga ang pinaka matalik na kaibigan ng tao.

Salamat sa pag gugol ng oras sa pag basa sa maikling kwento ni Tope. Hanggang sa muli.

@jayparagat