မိုးရြာတဲ့ ေန႔

in myanmar •  6 years ago 

FB_IMG_1527335451652.jpg

ေတာင္ႀကီးႏွင့္ မိုးသည္ အမႊာအလားဟု ထင္ရ၏။ June လ ေလာက္ကတည္းက စရြာသည့္ မိုး။ တရက္တေလမွ မပ်က္မကြက္ ေန႔တိုင္း ရြာ၏။ ေန႔ရြာလွ်င္ ရြာ၊ ေန႔ မရြာလွ်င္ ည ရြာျပန္၏။ တခါတေလ တေန႔ကုန္ ရြာ၏။ တခါတေလ ရြာလိုက္ တိတ္လိုက္ႏွင့္။ တခါတေလက် ခပ္ဖြဲဖြဲေလး တအိအိႏွင့္ ရြာ၏။ ရြာနည္းေပါင္းစံုႏွင့္ ရြာႏိုင္လြန္းလွ၏။

မိုးရြာလွ်င္ သြားရလာရ ခက္၏။ စိုစို စိစိႏွင့္ သြားလာရသည္မွာ အဆင္မေခ်ာလွေပ။ အ၀တ္ေတြစိုသြားလွ်င္လည္း ေတာ္ေတာ္ႏွင့္ မေျခာက္ေတာ့ေပ။ ထို႔ျပင္ မိုးမ်ား တအိအိႏွင့္ ရက္ဆက္ရြာလိုက္လွ်င္ လမ္းေတြပ်က္၊ ဗြက္ေတြ ထကုန္၏။ ကိုရီးယား ဇာတ္လမ္းတြဲလို အပို္င္းအဆက္မ်ားႏွင့္ ဇာတ္လမ္းဇာတ္ကြက္ စံုလင္ေအာင္ ရြာတတ္ ရြာႏို္င္လြန္းလွေပ၏။

မိုးရြာတာ သဘာ၀ပဲေလ ဆိုေပမယ့္ ေက်ာင္းတက္၊ ေက်ာင္းဆင္းခ်ိန္ ရြာသည္ကေတာ့ ဆိုးလွ၏။ မသိလွ်င္ ထိုအခ်ိန္ကို ေသခ်ာ သံပတ္ေပးထားၿပီး ရြာေနသလားလို႔ပင္ ထင္မွတ္ရ၏။ ေက်ာင္းသူ၊ ေက်ာင္းသား ေလးမ်ား အတြက္ေကာ၊ လာေရာက္ ပို႔ႀကိဳသည့္ မိဘမ်ားအတြက္ေကာ လြန္စြာမွ ကသီလွ၏။ ထို႔ျပင္ လုပ္ငန္းခြင္၀င္ လုပ္သား ျပည္သူ မ်ားအတြက္လည္း သြားလာရ ခက္၏။ တခါတေလက် ထိုအခ်ိန္ (၂) ခ်ိန္ေလးေလာက္သာ ရြာၿပီး တေနကုန္္ မရြာပဲ ေနျပန္တတ္၏။ အလြန္ပဲ တတ္ႏိုင္လြန္း၊ အလြန္ပဲ မူယာမာယာ မ်ားလြန္းသည့္ မိုးပင္။

P80817-140150.jpg

မိုးေအာက္မွာ ေနၿပီး မိုးကို ေၾကာက္ရန္ေကာဟု ဆိုဖြယ္ရွိ၏။ မိုးကို မေၾကာက္ပါ။ မိုးရြာလွ်င္ အလုပ္အကိုင္ပ်က္ေသာေၾကာင့္၊ လုပ္ရကိုင္ရခက္ေသာေၾကာင့္ အနည္းငယ္ မႏွစ္မ်ဳိ႕ျခင္းသာ ျဖစ္၏။ ငယ္စဥ္ ေက်ာင္းသားဘ၀ကေတာ့ မိုးရြာလွ်င္ ေပ်ာ္၏။ ေက်ာင္းသြားခါနီး မိုးရြာလွ်င္ ေက်ာင္းသြားစရာ မလုိေတာ့။ အိမ္မွာပင္ ေဆာ့လိုက္ ကစားလိုက္ စားလိုက္ အိပ္လိုက္ႏွင့္ အလြန္ဇိမ္က်၏။ ခပ္ႀကီးႀကီးရြာေသာ မိုးျဖစ္ဖို႔ေတာ့ လို၏။ မဟုတ္လွ်င္ ခပ္ဖြဲဖြဲ ရြာေသာ မိုးစက္မ်ားေအာက္၌ ထီးေစာင္း၍ ေက်ာင္းကို ခ်ီတက္ရ၏။ ထိုအခါမ်ိဳးတြင္ လြန္စြာမွ စိတ္ညစ္၏။ သို႔ေသာ္ ေက်ာင္းဆင္းခ်ိန္မ်ဳိး ရြာလွ်င္ေတာ့ ေပ်ာ္၏။ ထီးပါေနလွ်င္ေတာင္ မပါသည့္ သူငယ္ခ်င္းကို သေဘာထားႀကီးစြာ ငွားေပးလိုက္ၿပီး ေက်ာင္းမွာ ေဆာ့ေတာ့၏။ မိုးႀကီးႀကီး ရြာသည့္ ရက္မ်ဳိးဆိုလွ်င္ ညေနဖက္ က်ဴရွင္ခ်ိန္ ေအာ္တို သြားစရာမလိုေတာ့ေပ။ မေန႔က မိုးရြာလို႔ ထီးမပါလို႔ ဆရာမ ဆိုၿပီး ဆရာမကို မလွိမ္႔တပတ္ လုပ္ ေျဖ၏။

က်ဴရွင္ဆင္းခ်ိန္မ်ဳိး မိုးရြာလွ်င္ေတာ့ အေျခအေန (၂) မ်ဳိးႏွင့္ စခန္းသြား၏။ ေနာက္ရက္သည္ ေက်ာင္းဖြင့္ ရက္ ျဖစ္ေနပါက က်ဴရွင္မွာ သူငယ္ခ်င္းမ်ားႏွင့္ အခန္းတြင္း ေဆာ့ကစားလို႔ ရသည့္ ကစားနည္းမ်ားႏွင့္ ကစား၏။ အကယ္၍ ေနာက္ရက္သည္ ေက်ာင္းပိတ္ရက္ ျဖစ္ေနပါက (ေက်ာင္းပိတ္ရက္ဆုိလွ်င္ TV/ Video ၾကည့္ခြင့္ရ၏) က်ဴရွင္မွာ အိမ္စာမ်ား၊ က်က္စရာ တြက္စရာ ရွိသည္မ်ားကို အသားကုန္ အားသြန္ခြန္စိုက္ က်က္မွတ္ တြက္ခ်က္ ေလ့လာေတာ့၏။ တခါတေလ ထီးမပါေပမယ့္ လူညီၿပီး ေပါက္တက္ကရ လုပ္လိုသည့္ ရက္မ်ားတြင္ လြယ္အိတ္၊ ေက်ာ္ပိုးအိတ္မ်ားကို ေရစိုခံ ေစရန္ ကၽြတ္ကၽြတ္အိတ္မ်ားႏွင့္ ထည့္ၿပီး မိုးရြာ(ခပ္ဖြဲဖြဲရြာ) ထဲ အိမ္ျပန္ၾက၏။ တလမ္းလံုး ေတြ႕သည့္ ေရဗြက္မ်ားထဲသို႔ ဆင္း၏။ အနားမွ သူငယ္ခ်င္းကို ထိုေရဗြက္ထဲသို႔ ဆြဲခ်၏။ တခါတေလ ေရအိုင္ကို ေျခေထာက္ျဖင့္ ခတ္ၿပီး ခပ္လွမ္းလွမ္းမွ သူငယ္ခ်င္းကို ေရစိုေအာင္လုပ္၏။ ထူးဆန္းသည္က ထိုကဲ့သို႔ ကမ္းကုန္ေအာင္ ေဆာ့ကစားေသာ္လည္း မဖ်ားမနာေပ။

ယခုမ်ား ေတာ့ ထိုသို႔ မဟုတ္ေတာ့ေပ။ အတန္ငယ္ မိုးမိရံုႏွင့္ ႏွာေစးခ်င္သလိုလို၊ ေခါင္းကိုက္ခ်င္သလိုလို ျဖစ္လို႔။ အလုပ္ေတြ ရွိေနေသာေၾကာင့္ ဖ်ားလို႔ မျဖစ္ဘူးေနာ္ဆိုၿပီး မိမိကိုယ္ကို ေဆးႀကိဳေသာက္၊ အားတင္းခါမွ ဖ်ားဖ်ားသြားသည့္ အျဖစ္ေတြက အမ်ားသား။ ငယ္ငယ္တုန္းကတာ့ ဖ်ားပါ ဆုိေတာင္ မဖ်ားေပ။ ေက်ာင္းမသြားခ်င္လို႔ ဖ်ားေအာင္ လုပ္ေသာ္လည္း လံုး၀ မဖ်ားေပ။ ဆန္းၾကယ္ေပစြ။ ေက်ာင္းသား အရြယ္ေက်ာ္လြန္ၿပီး ဆရာဘ၀သို႔ ေရာက္လာေတာ့ ယခင္လို မိုးရြာလို႔ ဆိုၿပီး အပ်င္းထူလို႔ မရေတာ့ေပ။ ေက်ာင္းသားဘ၀က ကိုယ့္ကို ဆရာ တေယာက္ကသာ ေစာင့္ရ၏။ ကိုယ္ဆရာ ျဖစ္ေတာ့ ကိုယ့္ကို တပည့္အမ်ားက ေစာင့္ေနမည္ ဆိုသည့္ အသိျဖင့္ မိုးရြာ၊ ေနပူပူ သြားရေတာ့၏။ ဆရာေတြ ဘ၀ကို ကုိယ္ဆရာ ျဖစ္မွ ကိုယ္ခ်င္းစာမိေတာ့၏။

S80817-184840(1).jpg

တိုက္တိုက္ဆုိင္ဆိုင္ ယေန႔ နံနက္လည္း မိုးရြာ၏။ ရြာသည္မွ သဲသဲမဲမဲႏွင့္။ က်ဴရွင္ခ်ိန္ နီးေနၿပီ မိုးက မတိတ္ေသး။ ေစာင့္ေနလို႔ မျဖစ္ မိုးကာျခံဳၿပီး စိုစိုရႊဲရႊဲထဲ ဆိုင္ကယ္ေလးေမာင္းၿပီး သြားရ၏။ က်ဴရွင္ ေရာက္ေတာ့ ႀကိဳတင္ တြက္ဆထားသည့္ အတိုင္းပင္။ တပည့္ေတြ တေယာက္မွ မေရာက္ေသး၊ နာရီ၀က္ေလာက္ ဆက္ေစာင့္၏။ မိုးလည္း မတိတ္၊ တေယာက္မွလည္း မေပၚလာေပ။ ေသခ်ာ၏ ဒီေန႔ အဖုိ႔ တပည့္ေက်ာ္ေတြ လာမည့္ပံုမေပၚေပ။ ရာသီဥတုကလည္း စာသင္ခန္းထဲ သြားဖို႔ထက္ အိပ္ရာထဲ၌ ေကြးေန၊ ႏွပ္ေနရန္သာ ပိုမို၍ တြန္းအားေပးေနသည္ မဟုတ္လား။ က်ေနာ့္မွာသာ ငါက ဆရာေလ သြားမွ ရမည္ဆိုသည့္ စိတ္ႏွင့္ မနက္ေစာေစာ မိုးကာ၀တ္ၿပီး လာခဲ့ရ၏။ သို႔ႏွင့္ သင္ယူမည့္သူမ်ား မေရာက္လာေသးသည့္ စာသင္ခန္းႀကီးရယ္၊ ေက်ာက္သင္ပုန္းရယ္၊ က်ေနာ္ရယ္ မိုးက်သံ စည္းခ်က္ကို နားေသာတ ဆင္ရင္း ငယ္စဥ္ေတာင္ေက်း ကေလးဘ၀ကို သတိတရ ေတြးေတာေနမိေတာ့၏။

Don Jaun

MSC 31

Authors get paid when people like you upvote their post.
If you enjoyed what you read here, create your account today and start earning FREE STEEM!
Sort Order:  

ေတာင္ႀကီးမုိးႏွင့္ ကုိဒြန္အလုပ္ရႈပ္ေနပါသည္

ဟုတ္ပ

ေအာ္ သနားစရာ ဆရာနဲ႔ ခ်စ္စဖြယ္ တပည္႔မ်ားပါလား ။

ဒါနဲ႔ မိုးနဲ႔ ခဏ အဆက္အသြယ္ျပတ္ေအာင္ ေညာင္ဦးၾကာၾကာေနသြားတာ မဟုတ္ဖူး ။

ငွယ့္ ခဏေန ေညာင္ဦးသား ျဖစ္သြားမွာေပါ့

မုိးကုိခ်စ္သည္................... ဒါေပမယ့္ မုန္းသည္ ☺☺☺

ခ်စ္၍ မုန္းခဲ့သည္ေပါ့
😂

Congratulations! This post has been upvoted from the communal account, @minnowsupport, by Don Jaun from the Minnow Support Project. It's a witness project run by aggroed, ausbitbank, teamsteem, someguy123, neoxian, followbtcnews, and netuoso. The goal is to help Steemit grow by supporting Minnows. Please find us at the Peace, Abundance, and Liberty Network (PALnet) Discord Channel. It's a completely public and open space to all members of the Steemit community who voluntarily choose to be there.

If you would like to delegate to the Minnow Support Project you can do so by clicking on the following links: 50SP, 100SP, 250SP, 500SP, 1000SP, 5000SP.
Be sure to leave at least 50SP undelegated on your account.