ေနတက္ ေရတက္ဖြားမ်ား ( ၁ )

" အေမေရ ကိုျကီး တင္သိန္း ျပန္လာျပီ ကိုျကီးတင္သိန္းျပန္လာျပီ " ဆိုျပီး

ေျပးလႊားေအာ္ဟစ္လာသည့္ ျမီးေကာင္းေပါက္စ ခေလးမေလး၏ အသံစာစာေျကာင့္ အေမျဖစ္သူ ေဒၚညာသူ အလန္ ့တျကား ထြက္ျကည့္မိသည္ ။
အညာမွာေမြးျပီး ရန္ကုန္မွာ ျကီးျပင္းလာေသာ္လည္း ရွင္းရွင္းဘြင္းဘြင္းနွင့္ ဒဲ႕ဒိုးေျပာတတ္ေသာေျကာင့္ ေဒၚညာသူဟူ၍သာ လူသိမ်ားျကေလသည္ ။

" ဟဲ႕ ေသနာမ အပမွီလာတာလား မဟုတ္ကဟုတ္က ေလ်ွာက္ေအာ္ေနတာ "

တကယ္ဟုတ္ မဟုတ္ေတာ့ မသိေပ ။ ခေလးမေလး၏ ေအာ္သံေျကာင့္ အိမ္နီးနားခ်င္းေတြ အကုန္လံုး ရြာထဲလမ္းကိုသာ စပ္စုသည့္စိတ္ျဖင့္ ဝိုင္းျပံဳျကည့္ေနျကသည္ ။

တင္သိန္း ဆိုသည္မွာ ေဒၚညာသူ၏ ဒုတိယေျမာက္သား ခေလးမ၏ဒုတိယေျမာက္ အကိုလည္းျဖစ္ေပသည္ ။ သို ့ေသာ္ လြန္ခဲ႕သည့္ရက္ကမွ တင္သိန္းရက္လည္ ျပီးသြားခဲ႕ေလသည္ ။ ထို ့ေျကာင့္ ေဒၚညာသူေရာ အိမ္နီးနားခ်င္းမ်ားပါ မယံုျကည္ျခင္းမ်ားစြာျဖင့္ ရြာထဲလမ္းကိုသာ ျကည့္ေနျကသည္ ။

တင္သိန္း ေသသြားသည္မွာ ယေန ့နွင့္ဆို ၁၅ ရက္မ်ွရွိေလသည္ ။ အေလာင္းကိုေတာ့ ရွာမေတြ႕၍ ေျမမခ်လိုက္ရေပ ။ တင္သိန္းကား ညဘက္ဆိုလ်ွင္ ငါးေထာင္ ျကြက္ေထာင္ေလ့ရွိသည္ ။ ရြာ၏ မူလတန္းေက်ာင္းေရွ႕ ေရကန္ျကီးအတြင္း ငါးေထာင္ရင္း ေပ်ာက္သြားခဲ႕ေသာေျကာင့္သာ ေသျပီဟု ယူဆျပီး ရည္စူး၍ ရက္လည္ဆြမ္းသြပ္ခဲ႕ရျခင္းျဖစ္သည္။ အေလာင္ကိုမူကားမေတြ႕ရေပ ။ ေရကန္ျကီးေဘးတြင္ တင္သိန္းဖိနပ္နွင့္ ငါးေထာင္သည့္ျမံဳးမ်ား ငါးျမွားတံမ်ား ေတြ႕ေသာေျကာင့္သာ တင္သိန္းအရက္မူးျပီး ေရကန္ထဲျပဳတ္က်၍ ေသဆံုးရသည္ဟုသာ ထင္ျကသည္ ။ ထိုေရကန္ျကီးေဘးတြင္ လူျကီးေျခာက္ေယာက္ဖက္စာမ်ွရွိေသာ ကုကၠိဳပင္ျကီးတစ္ပင္လည္းရွိေသးသည္ ။ ထိုအပင္ျကီးကား သက္တမ္းရာနွင့္ခ်ီျပီး အေစာင့္အေရွာင့္မ်ား နာနာဘာဝမ်ား မွီတင္းေနထိုင္ျကသည္ဟုလည္း သိရသည္ ။ ထိုအပင္ေအာက္မွာ တင္သိန္း၏ ပစၥည္းမ်ား ေတြ႕ေသာေျကာင့္ ရြာသူရြာသားမ်ားအားလံုးက တစ္ထစ္ခ် ေသျပီဟုသာ သတ္မွတ္ထားခဲ႕ျကသည္။

ယခု တင္သိန္းျပန္လာျပီ ဟူေသာ ေအာ္သံေျကာင့္ မိခင္ေဒၚညာသူနွင့္တကြ အိမ္နီးနားခ်င္းေတြ အားလံုး ယံုရခက္ မယံုရခက္ျဖင့္ ဇေဝဇဝါမ်က္နွာမ်ားျဖင့္ ရြာထဲလမ္းကိုသာ ေမ်ွာ္ျကည့္ေနျကသည္ ။ သူတို ့လိုခ်င္ေသာ အေျဖတစ္ခုခုကို ရွာေဖြေနျကသည္ ။

" တင္သိန္း မေသဘူးေတာ့ တင္သိန္းမေသေသးဘူး " ဆိုသည့္ ရြာဝင္လမ္းထိပ္က မိန္းမျကီးတစ္ဦးေအာ္သံေျကာင့္ ေဒၚညာသူ အေျပးေလးဆင္းျကည့္မိသည္ ။ အိမ္ကထြက္သြားတုန္းကအဝတ္အစားနွင့္ပင္ ေျကာင္ေတာင္ေတာင္ျဖင့္ျပန္လာေသာ သူမ၏ သားကိုေတြ႕ေတာ့ " ဟဲ႕ ေသနာ နင္ဘယ္ကျပန္လာတာတုန္း ဖုတ္ေတြဘာေတြ ဝင္လာတာလား " ဆိုျပီး ဂရုဏာေဒါသျဖင့္ ဆဲဆိုေတာ့မွ တင္သိန္း ထံမွ ယခုမွ အမူးေျပစအသံျဖင့္ အေျဖထြက္လာသည္ ။

" အေမကလည္းဗ်ာ ခါတိုင္းလည္း ဒီအခ်ိန္ျပန္လာေနျကပဲဟာ ဘာေတြေျပာေနတာလဲ "

" ဟဲ႕ ခါတိုင္းျပန္လာတာ ဟုတ္တယ္ အခုက နင့္ ရက္လည္ေတာင္ဆြမ္းသြပ္ျပီးျပီး နင္ေပ်ာက္ေနတာ ၁၀ ရက္ေက်ာ္ေနျပီဟဲ႕ နင္က အခုမွ ဘယ္အေလလိုက္ျပီး ျပန္လာတာတုန္း " ေနာက္မွ ေျပာမယ္အေမရာ အခုအရမ္းအိပ္ခ်င္ေနျပီ။ သားအိပ္ဦးမယ္ဆိုျပီး အိမ္ေရွ႕ျကမ္းျပင္တြင္ လွဲခ်လိုက္သည္နွင့္ ခူး ခေလာ ဟူေသာ ေဟာက္သံမ်ား ထြက္လာေလသည္ ။ " မိခင္ျဖစ္သူကေတာ့ စိုးရိမ္ေသာ မ်က္လံုးမ်ားျဖင့္ျကည့္ေနမိသည္ ။ အဘယ္ေျကာင့္ဆိုေသာ္ တင္သိန္း၏ ခႏၶာကိုယ္မွ အလြန္းေမႊးျကိဳင္သည့္ ရနံ႕တစ္မ်ိဳးမ်ိဳး ရေနသည္ ။ ပန္းရနံ႕ေတာ့ ပန္းရနံ႕ သို ့ေပမဲ႕ မည္သည့္ပန္းရနံ႕မ်ိဳးမွန္းမသိေပ ။ လာေရာက္စူးစမ္းသူမ်ားလည္း တင္သိန္းမေသေသးဘူး ဟူေသာေျကာင့္ တီးတိုးတြတ္တြတ္ စကားမ်ားေျပာျကလ်က္ အလ်ိဳလ်ိဳ ျပန္ျကကုန္သည္ ။ ေဒၚညာသူကေတာ့ သူသားအိပ္ရာနိုးတိုင္း ဗိုက္ဆာျပီး အိုးခြက္လွန္ေလွာစားတတ္သည္ကို သိေသာေျကာင့္ ထမင္းခ်က္ဖို ့ ျပင္ဆင္ေလေတာ့သည္ ။

ဆက္ရန္ . . .

မိမိအား ခ်စ္သူ , မုန္းသူ ထိုထိုလူ စိတ္၏ ခ်မ္းသာျခင္း ကိုယ္၏က်န္းမာျခင္းနွင့္ျပည့္စံုျကပါေစ ။

MSC-181
Author @gunapeya