အိုလီဗီယာ ( အပိုင္း ၅)

အိုလီဗီယာဦးစီးလုပ္ကိုင္ေနေသာ ''ဝယ္လ္ဆင္ မိသားစု အိမ္အေရႊ႔အေျပာင္း ဝန္ေဆာင္မႈ '' လုပ္ငန္းမွာ ေဖာက္သည္မ်ား တစ္ေန႔တစ္ျခား နည္းပါးလာေနၿပီျဖစ္သည္။ အေၾကာင္းမွာ ''အက္ခ္မီ'' company မွ discount မ်ားျဖင့္ ဆြဲေဆာင္ထားၾကလို႔ျဖစ္သည္။ ''အက္ခ္မီ'' company ကို ေစ်းႏႈန္းအားျဖင့္ မယွဥ္ၿပိဳင္ႏိုင္ေၾကာင္း အိုလီဗီယာ ေကာင္းေကာင္းႀကီးသိသည္။
ဒါဆို ဘယ္လိုနည္းနဲ႔ ယွဥ္ၿပိဳင္ရမလဲ!
စဥ္းစားစမ္း။
စဥ္းစားစမ္း။
ေခါင္းတစ္ခုလံုး ခ်ာခ်ာလည္ေအာင္ စဥ္းစားေသာ္လည္း အေျဖကထြက္မလာေသး။
ထိုစဥ္​
ဝန္ထမ္းတစ္ေယာက္ရဲ႕ တံခါးေခါက္သံၾကားလိုက္ရ၍ အေတြးစတို႔ လႊင့္ပ်ံ႕သြားသည္။
''ဝင္ခဲ့ေလ...
ဘာကိစၥ႐ွိလို႔လဲ?''

''ကြၽန္ေတာ့္အဖြားအငွါးေနေနတဲ့အိမ္က မၾကာခင္ ရက္ေစ့ေတာ့မယ္။ အေျပာင္းအေရြ႕လုပ္ဖို႔ သြားေဆြးေႏြးမလို႔။
အဲ့ဒါ ခင္ဗ်ား လိုက္မလားလို႔၊ လာေမးတာပါဗ်။
ရံုးခန္းထဲမွာ တစ္ေယာက္တည္း ထိုင္ေနရမွာ ပ်င္းစရာႀကီးေလဗ်ာ''

''ok, လိုက္ခဲ့မယ္ေလ''

''လိုက္ခဲ့မယ္ဆို....
ေရာ့......''

အက်ႌ တစ္ထည္ပစ္ေပးသျဖင့္ အိုလီဗီယာ အလ်ွင္အျမန္ ဖမ္းလိုက္ရသည္။

'' ကြၽန္ေတာ္တို႔အျပင္က ေစာင့္ေနမယ္ေနာ္...
အဲ့ဒီ အက်ႌ လဲၿပီး လိုက္ခဲ့ေပးပါ''

အက်ႌ ကိုၾကည့္လိုက္ေသာအခါ ''Wilson Family Movers'' ဟူ၍ ေရးထားသည္ကို ေတြ႔လိုက္ရသည္။
အိုလီဗီယာလည္း ထိုယူနီေဖာင္းအက်ႌေလးႏွင့္ စကဒ္အနက္ေရာင္ေလးကို ေသသပ္က်နစြာဝတ္၍ အျပင္ထြက္လိုက္ပါေတာ့သည္။

Image Source>ಆಂಕ್ರಿ

မၾကာမီအိမ္ေျပာင္းေပးရေတာ့မည့္ အဘြားအိမ္သို႔ေရာက္ေသာအခါ ထိုအဘြားငိုေနသည္ကို ေတြ႔လိုက္ရသည္။
သူမက ထိုအိမ္ေလးကို ဘယ္ေလာက္သံေယာစဥ္႐ွိေၾကာင္း
သူ႔ခင္ပြန္း ေခါင္းခ်သြားေသာအိမ္ေလးျဖစ္ေၾကာင္း
မခြဲႏိုင္ေၾကာင္း.....
မ်ားကို သူ႔ေျမးျဖစ္သူ( အိုလီဗီယာရဲ႕ ဝန္ထမ္း) ကို ေျပာျပေနသည္။

'' ငါ့ေျမးရယ္
မင္းတို႔အတြက္ အလုပ္႐ႈပ္သြားရင္ အဘြားေတာင္းပန္ပါတယ္ေနာ္။ တရက္ပဲျဖစ္ျဖစ္ ႏွစ္ရက္ပဲျဖစ္ျဖစ္ အဘြား ဒီအိမ္ေလးမွာ ေနလို႔ရသေလာက္ ေနခ်င္ေသးတယ္။ ဒီေန႔ေတာ့ အိမ္မေျပာင္းပါရေစနဲ႔ကြယ္။ ေနာက္ရက္မွ ထပ္လာေပးၾကပါေနာ္။ အဘြားက မင္းတို႔အတြက္ ဝန္ထုပ္ဝန္ပိုး ျဖစ္ေနၿပီထင္တယ္''

''အာ..... မဟုတ္တာ အဘြားရာ။
အဘြားက ဝန္ထုပ္ဝန္ပိုး မဟုတ္ပါဘူးဗ်။
ကြၽန္ေတာ္တို႔ အဘြားရဲ႕ခံစားခ်က္ကို နားလည္ပါတယ္ဗ်ာ။
ဒီေန႔ တစ္ရက္နားလိုက္ဦးေနာ္အဘြား။
ကြၽန္ေတာ္တို႔ မနက္ျဖန္မနက္၁၀နာရီေလာက္ လာခဲ့ပါ့မယ္ဗ်။ ''

''ေအးပါကြယ္ ''

ဒီလိုနဲ႔ တစ္ရက္တာကုန္ဆံုးသြားျပန္သည္။

Image Source> https://goo.gl/images/RzbaZr

အိုလီဗီယာ၏ အိမ္တြင္.......
'' ကလင္ ကလင္ ကလင္.....
ကလင္ ကလင္ ကလင္.....
ကလင္ ကလင္ ကလင္.....''
ႏိႈးစက္ျမည္သံ အဆက္မျပတ္ ထြက္ေပၚလာေနသည္။
အိပ္ရာထဲတြင္ အိပ္ေပ်ာ္ေနေသာ အိုလီဗီယာ တစ္ေယာက္ စိတ္မ႐ွည္ေတာ့။
အိပ္ေကာင္းေနပါတယ္ဆို ဒီႏိႈးစက္ကတစ္မ်ိဳး။
စိတ္မ႐ွည္စြာျဖင့္ ႏိႈးစက္ပိတ္ရန္ နာရီကို ၾကည့္လိုက္ေသာအခါ....
ဆယ္နာရီထိုးေတာ့မည္ ဆယ္မိနစ္ေလာက္သာ လိုေတာ့သည္။
အဘြားႏွင့္ မနက္ဆယ္နာရီတြင္ အိမ္ေျပာင္းဖို႔ ခ်ိန္းထားသည္ကို သတိရမိေသာအခါ...
အိုလီဗီယာ အိပ္ရာထဲမွ ကုန္းထလိုက္သည္။
ထို႔ေနာက္ ကားေသာ့ကိုယူကာ
''ဝယ္လ္ဆင္'' company ႐ွိရာသို႔ အျမန္ႏႈန္းျဖင့္ ကားေမာင္းထြက္လာခဲ့သည္။ company ကိုေရာက္ေတာ့ ထင္သည့္အတိုင္းပင္ ဝန္ထမ္းသံုးေယာက္အေ႐ွ႕ကိုထြက္ခါ သူမအလာကို ေမ်ွာ္ေနၾကသည္။ ဆယ္နာရီထိုးေတာ့မည္ မဟုတ္ပါေလာ။

'' ကြၽန္မေတာင္းပန္ပါတယ္ေနာ္၊ ကြၽန္မအိပ္ရာထေနာက္က်သြားတယ္''
ညဝတ္အက်ႌျဖင့္ ကားေပၚကဆင္းလာသည့္ အိုလီဗီယာ ကို ဝန္ထမ္းမ်ား တအံ႔တၾသၾကည့္ကာ....
'' ဟုတ္ကဲ့ေတြ႔ပါတယ္ဗ်ာ။
ဒါနဲ႔
အက်ႌမလဲေတာ့ဘူးလားဗ်?''

''ဒီအက်ႌနဲ႔လည္းအဆင္ေျပပါတယ္။
သြားၾကရေအာင္
အခ်ိန္တိက်ဖို႔ အေရးႀကီးတယ္''

ဆက္ရန္.......
Writer,
@honeysara
MSC 040