တစ္ခ်ိဳ႕က ခ်ီးမြမ္းၾကတယ္...တစ္ခိ်ဳ႕ကကဲ့ရဲ႕ၾကတယ္။ ခ်ီမြမ္းခံရရင္ ေပ်ာ္ရသလို...အကဲ့ရဲ႕ခံရရင္ မဲ့ရတယ္။
တစ္ခ်ိဳ႕က ခ်စ္ၾကတယ္...တစ္ခ်ိဳ႕ကမုန္းၾကတယ္။ အခ်စ္ခံရတာ ေက်နပ္ေပမယ့္...အမုန္းၾကေတာ့ ခါးသီးသလိုပဲ။
တကယ္ေတာ့...ကိုယ္သိသင့္တာက...ဒီဇာတိေလာကႀကီးဟာ ေကာင္းျခင္း နဲ႔ မေကာင္းျခင္း ရဲ႕ ႀကီးစိုးမႈေအာက္မွာ တည္ရွိေနပါတယ္။ ဆန္႔က်င္ဘက္ႏွစ္ခုက အၿမဲဒြန္တြဲေနေလ့ ရွိပါတယ္။ အခ်စ္ရွိရင္ အမုန္းရွိမယ္။ အျပဳံးမွာ အမဲ့ရွိတယ္။
ဒါကိုနားလည္ၾကမယ္ဆိုရင္ ဘယ္ေတာ့မွ အစြန္းမေရာက္ေတာ့ပဲ ေလာကမွာ အမ်ားနဲ႔ သဟဇာတျဖစ္စြာ ေနထိုင္ႏိုင္မွာ ျဖစ္ပါတယ္။
လူတစ္ဦးက ကိုယ့္ကိုကဲ့ရဲ႕ခဲ့မယ္ဆိုရင္ စဥ္းစားရမွာက ဒီေလာကရဲ႕ နိယာမအရ ကဲ့ရဲ႕ျခင္းမွာ အားက်ျခင္းပါရွိတယ္ဆိုတာပါပဲ။ ဒါေၾကာင့္ ဒီလူကဲ့ရဲ႕လို႔လည္း အားမငယ္ပါနဲ႔။
ဒီအတိုင္းပါပဲ။ လူတစ္ေယာက္က ကိုယ့္ကို ခ်ီးက်ဴးလာလို႔လည္း အင္မတန္မွ ေအာက္ေျခလြတ္သြားစရာ မရွိပါဘူးေလ။ ခ်ီးက်ဴးျခင္းမွာ ကဲ့ရဲ႕ျခင္းဆိုတာ ဒြန္တြဲပါလာတတ္တယ္ ဆိုတာကိုနားလည္မိမယ္ ဆိုရင္ေပါ့။
ဒါကိုနားလည္ဆင္ျခင္ႏိုင္ၾကၿပီး အစြန္းေရာက္ျခင္းမွ ကင္းေဝးႏိုင္ပါေစ။
KC Myanmar
photo: Google