အရူးမ်ာႏွင့္တစ္ညတာ

အရူးမ်ာႏွင့္တစ္ညတာ

ကၽြႏု္္္္ပ္သည္ညီျဖစ္သူ စိတၱဇေဝဒနာရွင္အား ရြာသားၾကီးတြင္အပ္ႏွံရင္း အရူးမ်ား၏အခန္းအတြင္း တစ္ည တာ မအိပ္မစက္ရပဲဒုကၡေရာက္ခဲ့ရသည့္အေၾကာင္း ျပီးခဲ့သည့္ ေဆာင္းပါးတြင္ေရးသားေဖာ္ျပခဲ့ပါသည္။ ထိုေန႔ ညကၾကံဳေတြ႔ခဲ့ရေသာ အျဖစ္အပ်က္မ်ားသည္ ရီစရာလိုလို၊ ေၾကကြဲဝမ္းနည္းစရာလိုလို၊ သနားစရာလိုလို လူ႔ဘဝ၏ အေတြ႔အၾကံဳသစ္မ်ားမို႔ ခံစားမႈမွ်ေဝေပးရန္ မၾကံေကာင္းမစည္ရာ ၾကံစည္မိပါသည္။
အခန္းတြင္းပိတ္ခံထိရျခင္းႏွင့္ပတ္သက္၍ ကၽြႏ္ုပ္ႏွင့္ တံခါးေစာင့္တို႔ အတန္ၾကာေအာင္ျငင္း ခုန္ေျပာ ဆိုမိၾကျပီး အေစာင့္က ဆရာဝန္မ်ားက ခိုင္းလို႔လုပ္ရတာပါ။သူလည္းမတတ္ႏိုင္လို႔ပါဟုေျပာဆို၍ထြက္ခြါသြား သည္။ကၽြႏ္ုပ္လည္းဘာမွ်မတတ္ႏိုင္ပဲ အရူးေတြေသာ့ခတ္ထားသည့္ အခ်ဳပ္ခန္းအတြင္း စိတ္မသက္မသာျဖင့္ ထိုင္ေနရေလေတာ့သည္။ မၾကာမီအရူးတစ္ေယာက္က အနားကပ္လာျပီး “အန္ကယ္၊ အန္ကယ့္ဖိနပ္နဲ႔ ကၽြန္ေတာ့ ဖိနပ္ဘယ္ဖိနပ္က ၾကာရွည္ပိုခံမလဲ” ဟုလာေမးသည္။ ကၽြႏ္ုပ္က ၾကည့္လိုက္ေတာ့ သူက ဂ်ပန္ဖိနပ္၊ကၽြႏ္ုပ္က သားေရဖိနပ္ “မင္းဖိနပ္ကပိုခိုင္တာေပါ့ ေရစိုလည္းမျပတ္ႏိုင္ဘူး” လို႔ေျပာလိုက္ေတာ့ သူကသေဘာက်သြားသည္။ “ဟဲဟဲ” ဟုရယ္ျပီးထြက္သြား၏။
ေတာ္ေနၾကာေတာ့တစ္ေယာက္ေရာက္လာျပန္သည္။ “ခုျဖစ္တာက အန္ကယ္ညီလား။သားလား”ဟုလာ ေမးသည္။ “ညီအငယ္ဆံုးပါ” ဟုျပန္ေျဖလိုက္သည္။ “ဘာျဖစ္တာလည္း”ဟုထပ္ျပီးစပ္စုျပန္သည္။ “ေၾကာက္ေန တာကြာ မိသားစုဝင္ေတြကို အႏၱရာယ္ျပဳမယ္ထင္ျပီးေၾကာက္စိတ္ဝင္ေနတာ”ဟုေျဖေပးလိုက္သည္။ “ဟုတ္လား အန္ကယ္ ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ စိတ္ၾကြတာအန္ကယ္။ ကၽြန္ေတာ့မိန္းမကို ၾကာခိုတဲ့ရပ္ကြက္လူၾကီးကို စိတ္ၾကြျပီး သတ္ပစ္ခဲ့တာ အရူးဆိုေတာ့ အဖမ္းမခံရေတာ့ဘူး၊ပိုင္တယ္မို႔လား အန္ကယ္တဲ့” ဘုရားဘုရား ခုေနစိတ္ၾကြျပီး ကိုယ့္ပါ အႏၱရာယ္ျပဳေနမွဒုကၡဆိုပီး ေၾကာက္ေၾကာက္နဲ႔အင္းလိုက္ေနရသည္။
သူထြက္သြားေတာ့ ညီအကိုႏွစ္ေယာက္စလံုးစိတ္ၾကြေရာဂါျဖင့္ ေရာက္ေနသူ ႏွစ္ေယာက္ေရာက္လာ သည္။“ အန္ကယ္ဖုန္းေလးတစ္ေကာေလာက္ရမလားအန္ကယ္”တဲ့။အဲ.. ဒုကၡ။မေပးရင္လည္းျပႆနာရွာေလမ လား။ ေပးလိုက္ျပန္ရင္လည္းျပန္မရရင္ဒုကၡ။သူတို႔ကအရူးေတြေလ။ ဒါေပမယ့္ ေလာေလာဆယ္အႏၱရာယ္မျပဳ ဖို႔ဦးစား ေပးရမွာဆိုေတာ့ “ေရာ့”ဆိုျပီးေၾကာက္ေၾကာက္နဲ႔ေပးလိုက္ရတယ္။“ေက်ဇူးအန္ကယ္”တဲ့။ ဖုန္းဆက္တယ္ ။ “သူငယ္ခ်င္း မင္းမနက္ဖန္လာမွာလားတဲ့၊ လာျဖစ္ေအာင္လာခဲ့ကြာ ဒီမွာ သူမ်ားဖုန္းငွါးျပီး ဆက္ေနရ တာအား နာဖို႔ေကာင္းတယ္။ေအးေအး အိုေက ငါေမွ်ာ္ေနမယ္ေနဒါပဲ” ဆိုျပီးဖုန္းခ်လိုက္တယ္။ ေက်းဇူးပါအန္ကယ္ဆိုျပီး တရိုတေသျပန္ေပးပါတယ္။ ကံသီေပလို႔။သြားျပီထင္ေနတာေလ။
၁၂ နာရီေလာက္ေရာက္ေတာ့ အခန္းေတြထဲကတစ္ေယာက္ ေဆးလိပ္ ၂ လိပ္ကို ကိုပါးစပ္တစ္ေပါက္ထဲ ႏွစ္ခုခဲြထိုးျပီး ထြက္လာတယ္။ အေစာင့္က “ဟိတ္ဟိတ္ အိပ္ေတာ့အိပ္ေတာ့ ထြက္မလာနဲ႔”ဟု လွမ္းေအာ္သည္။ “ထိုသူက “အိပ္ေရးဝျပီ” ဟုျပန္ေျပာသည္။ “ဘုရားရွစ္ခိုးမလို႔ အျပင္လိုက္ပို႔ပါ။ဒီမွာကဘုရားစင္မေတြ႔ဘူး၊”ဟုဆို၏ “မရဘူး အထဲမွာပဲရွစ္ခိုးလိုက္” အေစာင့္ကေျပာေသာ္လည္း တြင္တြင္သာတံခါးကိုဖြင့္ခိုင္းေနသည္။ ေျပာမရ သည့္အဆံုးအထဲသိုျပန္ဝင္သြားျပီး သစ္ပင္ငုတ္တိုၾကီးေပၚသို႔ကုတ္ကပ္တက္ေလေတာ့သည္။အေစာင့္ ၂ ေယာက္ ဝင္လာျပီး ထိုအရူးကိုဖမ္းခ်ဳပ္ကာ သီးသန္႔ အခန္းသို႔ေရြ႔ရေလေတာ့သည္။
ထိုအရူးထြက္သြားျပီးမၾကာမီ ကၽြႏ္ုပ္ထံသို႔အ႐ူးတစ္ေယာက္ကလာၿပီး မိတ္ဆက္သည္ ၊မဂၤလာပါ အန္ ကယ္တဲ့ ၊သူ႔လက္ထဲမွာဘာျမင္ရပါသလဲတဲ့ၾကည့္လိုက္ေတာ့ေက်ာက္ခဲ ၅ လံုး ၊ဒါနဲ႔ေက်ာက္ခဲေတြပဲလို႔ေျဖလိုက္ ေတာ့ ဒါဟာ ဘုရားလည္းျဖစ္ႏိုင္တယ္၊ တိုက္ႀကီးတာႀကီးလည္းျဖစ္ႏိုင္တယ္ မဟုတ္ဘူးလားတဲ့။ ေအးေအး ဟုတ္ တယ္ ဟုတ္တယ္လို႔ေျဖခဲ့ရတယ္။ “ကၽြန္ေတာ့ အေတြးအေခၚမွန္ရဲ့လားအန္ကယ္။” “မွန္တာေပါ့ကြာ ဘုရား လည္းျဖစ္ႏိုင္တယ္။ တိုက္ၾကီးတာၾကီးလည္းျဖစ္ႏိုင္တယ္၊မွန္တာေပါ့”ဆိုေတာ့ “အဲတာပဲအန္ကယ္ ကၽြန္ေတာ့ ကိုအရူးတဲ့ ကၽြန္ေတာ္ရူးေနသလား၊ ကၽြန္ေတာ္အရူးဆိုရင္အန္ကယ္လည္းအရူးျဖစ္ေနျပီ။” “တိန္“ အေျပာမတတ္ ေတာ့တစ္ခါတည္း အရူးစာရင္းသြင္းသြားျပီ။ေသလိုက္ပါေတာ့။ ခံလိုက္ရျပီ။
မနက္ပိုင္းေရာက္လာေတာ့ ၄ နာရီမထိုးခင္ကတည္းက အရူးေတြတစ္ေယာက္ျပီးတစ္ေယာက္ႏိုးလာသည္ ။မိမိေဘးနားဟိုမွသည္မွေရာက္လာၾကျပီး၊ ထိုင္သူကထိုင္ရပ္သူကရပ္ျပီး၊ ေျပာခ်င္ရာေျပာေနသူကေျပာေနသည္။ ထိုအထဲမွတစ္ေယာက္က ကၽြႏူ္ပ္ေဘးနားတြင္ေသေသခ်ာခ်ာေနရာယူ၍ “အန္ကယ့္ညီနာမည္ဘယ္သူတုန္း”ဟု လာေမးသည္။ နာမည္ေျပာလိုက္ေတာ့ “အဆင္မေျပတာရွိရင္ေျပာေနာ္” ေျပာျပီး အိမ္ရွင္မလာသူမ်ားအတြက္ ဒါနျပဳခ်င္၍သူ႔ကို ၂၀၀၀ ေလာက္ေပးပါလားဟုေတာင္းေလသည္။ကၽြႏူ္ပ္လည္း ဒါနျပဳခ်င္၍ ဆိုသျဖင့္ ၅၀၀၀ က်ပ္ထုတ္ေပးလိုက္သည္။ ေငြ ၅၀၀၀ ရသြားသည့္အခါ “အန္ကယ္ညီျပထားပါဦး”ဆိုျပီး ညီရွိရာကုတင္သို႔ေခၚ သြားသည္။ဟိုနားေရာက္ေတာ့ “ေဟ့ဒီမွာ ဒါငါ့ညီပဲ သူဒီမွာေနမယ္၊အိပ္မယ္ ဘယ္ေကာင္မွမေႏွာက္ယွက္ရဘူး။ ျပႆနာမရွာရဘူးၾကားလားဟု ေျပာလိုက္ေလသည္။အျခားသူမ်ားကလည္း “ဟုတ္ကဲ့ပါ” ဟုျပန္ေျဖသည္ကိုေတြ႔ ရေလသည္။ သူ႔ဇာတ္နဲ႔သူေတာ့ ဟုတ္လို႔ အရူးေထာင္မွာေတာင္“တန္းစီး”ရွိေနတာေတြ႔ရေတာ့ ထူးဆန္းအံ့ၾသရ ပါသည္။သူ႔အေၾကာင္းေမးၾကည့္ေတာ့ မိဘေဆြမ်ိဳးမ်ားျပန္လာမေခၚသျဖင့္ ဝန္ထမ္းလိုမ်ိဳးလုပ္ေနျခင္းျဖစ္ေၾကာင္း သိရသည္။ေတာ္ေတာ္လူေကာင္းအတိုင္းျဖစ္ေနေသာ္လည္း ေဆးတိုက္သည့္အခါ သူလည္းေသာက္ရသည္။ သူမ်ားေတြေသာက္မေသာက္ၾကည့္ေပးတတ္ျပီး၊ပါးစပ္ထဲငံုထားတာေတြ႔လွ်င္ ခ်က္ျခင္းတိုင္တန္းတတ္သည္။
နံနက္ ၇ နာရီခန္႔တြင္ နံနက္စာ လၻက္ရည္၊မုန္ဟင္းခါး၊ထမင္းေၾကာ္၊ အီၾကာေကြး၊စမူဆာ၊ၾကာဇံေၾကာ္စ သည္ျဖင့္ မွာထား သူမ်ားအတြက္ ေစ်းသည္မ်ားက လာပို႔ၾကသည္။ညဘက္ကမိမိပါ အခန္းအတြင္း အပိတ္ခံခဲ့ရ သျဖင့္ ဘာမွ်မွာ မထားခဲ့ရရာ။ မိမိလူနာမွာ သူဆာေနျပီဘာမွမွာမထားဘူလားေျပာေလသည္။ သူတို႔ဆီက Free ေကၽြးေမြးသည့္ “ႏိုင္ငံေတာ္အစီအစဥ္” ရွိေသာ္လည္းေနာက္က်ေနသည္။ သို႔အတြက္ေၾကာင့္ ေစ်းသည္မ်ားထံမွ အပိုပါလာျခင္းရွိမရွိေမးျမန္းျပီး အပိုပါသည့္ေစ်းသည္ထံမွ ထမင္းေၾကာ္တစ္ပြဲႏွင့္လၻက္ရည္ တစ္ခြက္မွာ ယူကာ ေကၽြးေမြးလိုက္ရသည္။နံနက္ ၁၀ နာရီခန္႔တြင္မွသာ ဆရာဝန္မ်ားႏွင့္ေတြ႔ဆံုရန္အျပင္ထြက္ခြင့္ရျပီး လူနာအတြက္ လိုအပ္သည့္ ပစၥည္းမ်ားဝယ္ယူေပးခဲ့ျခင္း အစားအေသာက္အတြက္ေငြသြင္းျခင္းတို႔ေဆာင္ရြက္ကာ ျပန္လာခဲ့ရေလ ေတာ့သည္။

အားလံုးရႊင္လန္းၾကပါေစ
မင္းစိုးႏိုင္
MSC -010
Photo -Google