Vandaag was de eerste zwemles van mijn zoontje. Hij wou graag dat ik meeging, want als hij met mama zou gaan, moest hij in de meisjeskleedkamer, en nee, dat leek hem helemaal niks.
Het was stil in de kleedkamer en op een gegeven moment waren we nog maar met zijn tweetjes in de kleedkamer over. Eindelijk voelde hij zich voldoende op zijn gemak om zijn zwemkleding aan te trekken.
Natuurlijk hadden we een nieuwe zwembroek voor hem gekocht en maar liefst twee grote stoere "Cars" handdoeken.
Ik hielp hem met het omkleden, normaal wilde hij dat niet, maar ik kon merken dat het, anders zo stoere kereltje, wat onder de indruk was en ook wel wat zenuwachtig over wat hem te wachten stond.
Toen hij klaar was met omkleden gingen we op het bankje in de kleedkamer zitten. Daar zaten we dan, in afwachting van wat zou komen. Ik probeerde hem op zijn gemak te stellen door wat grapjes te maken, en het lukte me zowaar een paar keer een flinke glimlach op zijn gezicht te toveren.
Op een gegeven moment grapte ik wat mannengrapjes.
Hopen dat het een lekkere juf is vriend, zo eentje met een strak kontje en dikke tieten, zei ik met een glimlach.
Nee pap, daar gaat het toch niet om, zei hij lachend. Van mij hoeft dat niet hoor.
Ja maar, dat vind papa wel leuk hoor, dan heb ik ook wat om naar te kijken.
We begonnen samen te giechelen en toen er op de deur van de kleedkamer werd geklopt keken we elkaar vol verwachting aan. De deur zwaaide open, en ik moet zeggen, ik was niet teleur gesteld. Ik gaf mijn zoontje een knipoog en hij kon enkel reageren door zijn hoofd te schudden.
Na de zwemles hebben we er nog behoorlijk om moeten lachen.
Ik vind zwemmen hartstikke leuk pap, zei hij, en niet omdat het een lekkere meid is.
Volgende week gaat papa op zeker weer mee.
Slaap lekker vrienden!
Foto door Gabriel Sanches op Unsplash
