Historia PIZZY

Nie ma wielu narodów, które mogłyby powiedzieć, że ich narodowe danie stało się międzynarodowym fenomenem. Włochy mają dwa takie dania, makaron i, oczywiście, pizzę. Oba są znane na całym świecie, oba stworzyły historię włoskiej kuchni. We Włoszech pizza dzieli się na dwie kategorie: włoską pizzę i resztę świata. Może wydawać się to głupie, biorąc pod uwagę podstawowe składniki, ale jest jeden smak prawdziwej - włoskiej pizzy i to wszystko.

Pizza w swojej najbardziej podstawowej postaci, jako przyprawiony chleb, ma długą historię w basenie Morza Śródziemnego. Kilka kultur, łącznie z Grekami i Fenicjanami, jadło płaski chleb z mąki i wody. Ciasto wypieka się, umieszczając je na gorącym kamieniu, a następnie przyprawia ziołami. Grecy nazwali tę wczesną pizzę plankunto i była ona zasadniczo używana jako jadalna płyta podczas jedzenia gulaszu lub gęstego bulionu. Nie była to jeszcze dzisiejsza pizza, ale bardzo przypominała nowoczesną focaccie. Te wczesne pizze spożywano od Rzymu po Egipt i Babilon, były chwalone przez starożytnych historyków Herodota i Kato!

Pochodzenie Pizzy

Uważa się, że słowo "pizza" pochodzi od łacińskiego słowa pinsa, oznaczającego płaski chleb (chociaż istnieje wiele dyskusji na temat pochodzenia tego słowa).

Legenda sugeruje, że rzymscy żołnierze zdobyli upodobanie do żydowskiego Matzotha podczas stacjonowania w rzymskiej okupowanej Palestynie i po powrocie do domu opracowali podobne danie. Jednak ostatnie odkrycie archeologiczne odkryło zachowaną pizze z epoki brązu w regionie Veneto. W średniowieczu te wczesne pizze zaczęły nabierać bardziej nowoczesnego wyglądu i smaku. Chłopi z tamtych czasów wykorzystywali to, co mieli oraz to co mogli dostać, aby przygotować ciasto do pizzy, a dodatkiem była oliwa z oliwek i zioła. Wprowadzenie sera mozzarella nadało pizzy inny wymiar. Nawet dziś nie można zastąpić świeżej mozzarelli di buffalo we włoskiej pizzy. Podczas gdy inne sery trafiły na pizzę (zwykle w połączeniu ze świeżą mozzarellą), żadna włoska pizzeria nigdy nie dodała by suszonego rozdrobnionego sera.

Wprowadzenie pomidorów do kuchni włoskiej na przełomie XVIII/XIX wieku dało nam wreszcie prawdziwą nowoczesną włoską pizzę. Chociaż pomidory dotarły do ​​Włoch w latach trzydziestych XVI wieku, powszechnie uważano, że są trujące i zostały wyhodowane jedynie w celu dekoracji. Jednak nowatorscy (i prawdopodobnie głodujący) chłopi z Neapolu zaczęli używać rzekomo śmiercionośnych owoców w wielu swoich produktach, w tym we wczesnej pizzy. Od tego pamiętnego dnia świat włoskiej kuchni nigdy nie byłby już taki sam, jednak reszcie społeczeństwa zajęło trochę czasu, aby zaakceptować ten surowy „trujący” chłopski pokarm. Gdy członkowie miejscowej arystokracji spróbowali pizzy, nie mogli się jej najeść, była ona w tym czasie sprzedawano na ulicach Neapolu jako prosty posiłek. Wraz ze wzrostem popularności pizzy, uliczni sprzedawcy musieli ustąpić miejsca pierwszym piezzerią, w których ludzie mogli zamówić niestandardową pizzę z wieloma różnymi dodatkami. W 1830 roku "Antica Pizzeria Port'Alba" w Neapolu stała się pierwszą prawdziwą pizzerią, a ta czcigodna instytucja wciąż produkuje arcydzieła.

Popularna pizza Margherita zawdzięcza swoją nazwę włoskiej królowej Marghericie, która w 1889 roku odwiedziła Pizzeria Brandi w Neapolu. The Pizzaiolo (producent pizzy) na służbie tego dnia, Rafaele Esposito stworzył pizzę dla królowej, która zawierała trzy kolory nowej włoskiej flagi. Czerwień pomidora, białą mozzarelle i świeżą zieloną bazylie. Pizza w stylu neapolitańskim rozprzestrzeniła się we Włoszech, a każdy region zaczął projektować własne wersje oparte na włoskich przepisach kulinarnych ze świeżych, lokalnych składników.

Pizza w neapolitańskim stylu jest nie tylko wyjątkowa ze względu na jej znaczenie w historii potraw, ale także dlatego, że od 2010 r. Posiada kwalifikację STG przyznawaną przez UE. STG oznacza, że pizza neapolitańska lub Pizza Verace Napoletana, jak wiadomo (oryginalna pizza neapolitańska), to specialità tradizionale garantita (gwarantowana tradycyjna specjalność): jej składniki są kontrolowane i regulowane przez prawo, podobnie jak jej kształt, sposób w jaki pizza jest przygotowywane i krojona, oraz miejsce gdzie może być spożywana. Tak, to prawda: by tak było, pizza verace napoletana musi być spożywana w tych samym pomieszczeniu, w którym została wypieczona. Kwalifikacja STG jest dla konsumenta gwarancją, że produkt wywodzi się z tradycji kulinarnej danego obszaru i, co ważniejsze, został stworzony zgodnie z przepisem, który aby zachował jego autentyczność.

Włoska Tradycyjna Pizza

Pizza Margherita mogła wyznaczyć standardy, ale istnieje wiele popularnych odmian pizzy produkowanych dzisiaj we Włoszech.

Pizza z pizzerii to okrągły kształt, wykonana na zamówienie i zawsze wypikana w piecu opalanym drewnem. Z odmian regionalnych zawsze warto spróbować, np. Pizza Marinara, tradycyjna neapolitańska pizza z oregano, anchois i dużą ilością czosnku. Pizza Capricciosa: grzyby, prosciutto, serca karczochów, oliwki i ½ gotowanego jajka! Pizza Pugliese wykorzystuje lokalne kapary i oliwki, a pizza Veronese ma pieczarki i delikatne prosciutto crudo. Pizze z Sycylii mogą mieć wiele dodatków, począwszy od zielonych oliwek, owoców morza, jajek na twardo i grochu.

Oprócz stylów regionalnych istnieje kilka odmian, które są popularne w całych Włoszech. Quattro Formaggi wykorzystuje połączenie czterech serów świeżej mozzarelli i trzech lokalnych serów, takich jak gorgonzola, ricotta i parmigiano-reggiano, lub mocniejszych serów, takich jak fontina lub taleggio, w zależności od obszarów Włoch. Włoski tuńczyk w oliwie z oliwek jest również popularnym dodatkiem do pizzy wraz z innymi produktami morskimi, takimi jak anchois, skorupiaki i krewetki.

Quattro Stagioni to pizza podobna do Capricciosy, która reprezentuje cztery pory roku i składają się na nią kawałki karczochów, salami lub szynki prosciutto, grzyby oraz pomidory. W Ligurii można znaleźć pizzę z pesto bazyliowym i bez sosu pomidorowego. Oczywiście są setki innych pizz do odkrycia i wszystkie są pyszne!

Nowe trendy w pizzy

Pizza al taglio, znana również jako pizza rustica, sprzedawana jest wszędzie we Włoszech, zwykle na wagę i często ułożona w stos z marynowanymi grzybami, cebulą lub karczochami. Ten styl pizzy jest pieczony na blasze na ulicznych straganach i jest dobrym szybkim lunchem.

Focaccia jest typowa dla Ligurii i charakteryzuje się grubszym ciastem , z oliwą z oliwek i rozmarynem. Można do niej dodać więcej składników, a oliwka, karmelizowana cebula i ser należą do bardziej powszechnych.

Sfincione to gruba pizza z sycylijskiego ciasta, która wykorzystuje sos pomidorowy, sardele (zazwyczaj pastę z sardeli), bułki tartej i sera caciocavallo (lub innej odmiany lokalnej).

Włoski pieróg calzone jest mniejszy niż jego amerykański kuzyn i często jest wypełniony mięsem lub świeżymi warzywami i mozzarellą. Nowszym trendem, który zyskuje na popularności, jest pojawienie się słodkiej pizzy, a tradycyjne włoskie pizzerie starają się dostosować do tego trendu, używając unikalnych składników. Te deserowe pizze często mają kombinacje smakowe, takie jak Nutella, miód, dżem owocowy, jogurt, nawet musztarda i likier.

Jedną z rzeczy, o której należy pamiętać przy zamawianiu pizzy we włoskiej pizzerii, jest to, że produkt ma indywidualny rozmiar. Każda osoba przy stole powinna zamówić własną pizzę - jeden kęs wyjaśni, dlaczego. W niektórych regionach poza Włochami jest kilka piazzioli, które zachowują tradycje ojczyste najlepiej jak potrafią, używając składników, które mają, ale tak naprawdę to nie to samo. W końcu nie ma odwrotu, gdy spróbujesz prawdziwej włoskiej pizzy, żadna pizza na zmówienie ani mrożonka nigdy nie będą stymulować twoich kubków smakowych tak jak prawdziwa włoska pizza.

Smacznego !!!