Każdego lata fitoplankton rozprzestrzenia się w północnych obszarach północnego Atlantyku i Oceanów Arktycznych, a jego zakwity rozciągają się na setki, a czasami tysiące kilometrów. Bogate w składniki odżywcze, chłodne wody sprzyjają wzrostowi roślin morskich i fitoplanktonu bardziej niż wody tropikalne. Szczególnie intensywne zakwity fitoplanktonu obserwowane są tego lata w Skandynawii.
18 lipca 2018 roku, instrument Operational Land Imager (OLI), który znajduje się na pokładzie satelity Landsat 8 wykonał zdjęcie wirującego, zielonego fitoplanktonu w Zatoce Fińskiej, na obszarze Morza Bałtyckiego.
Naukowcy zwracają uwagę na to, jak fitoplankton wyznacza granice wiru. Uważają, że jest możliwe, iż ten wir oceaniczny wypompowuje składniki odżywcze z głębi.
Trzy dekady obserwacji satelitarnych sugerują, że za zielonymi zakwitami mogą stać sinice (niebiesko-zielone glony), organizmy samożywne, które wychwytują i magazynują energię słoneczną poprzez fotosyntezę. Część zieleni może również pochodzić z okrzemek, które są również bogate w chlorofil. Według doniesień informacyjnych, Fiński Instytut Ochrony Środowiska (SYKE) zaobserwował niedawne zakwity z wody i podobnie stwierdził, że są to głównie sinice.
Zakwity alg wyglądają pięknie z przestrzeni kosmicznej, ale niosą ze sobą poważne konsekwencje dla organizmów żyjących wewnątrz zbiorników wodnych. W ostatnich latach rozprzestrzenianie się zakwitów alg w Morzu Bałtyckim doprowadziło do regularnego występowania "martwych stref" w akwenie. Fitoplankton i sinice zużywają duże ilości składników odżywczych w Morzu Bałtyckim, które w dużej mierze pochodzą ze ścieków i rolnictwa. Prowadzi to do nadmiernego rozmnażania się alg, w tak dużych ilościach, że ich wzrost i rozkład wyczerpują zawartość tlenu w wodzie. Według naukowców z fińskiego Uniwersytetu w Turku, obszar tegorocznej martwej strefy jest szacowany na około 70.000 kilometrów kwadratowych.
Zespół badawczy z Finlandii i Niemiec poinformował w tym miesiącu, że poziomy tlenu w Morzu Bałtyckim w ostatnich latach są na najniższym poziomie w ciągu ostatnich 1500 lat. Częstsze i masywne zakwity w połączeniu z ocieplaniem się mórz w wyniku zmian klimatycznych utrudniają rozwój ryb i innych organizmów morskich w tym zbiorniku wodnym.
20 lipca 2018 roku, spektroradiometr do obrazowania o średniej rozdzielczości (MODIS), który znajduje się na pokładzie satelity Aqua wykonał drugie, naturalnie kolorowe zdjęcie innego zakwitu alg, tym razem w wodach u wybrzeży Norwegii i Rosji. Za białą barwę zakwitu odpowiedzialne są prawdopodobnie kokolitofory, które mają maleńkie, bogate w węgiel i wapń skorupki. Zróżnicowanie jasności i barwy jest związane zarówno ze stężeniem fitoplanktonu, jak i z jego głębią, ponieważ kokolitofory mogą rosnąć nawet 50 metrów pod powierzchnią wody.
Badania wykazały, że wczesnym latem, kiedy wody powierzchniowe są odpowiednio wymieszane, wody Morza Barentsa zdominowane są przez okrzemki. W miarę wzrostu temperatury w lecie, w wodzie zaczynają dominować kokolitofory.
Obserwuj @glodniwiedzy - znajdziesz tu najciekawsze informacje ze świata.
Artykuł autorstwa: @bartoszmejer, dodany za pomocą serwisu Głodni Wiedzy
Źródło: Earth Observatory
Artykuł ciekawy, ale ostatni akapit wkradł się chyba z innego materiału? :)
Downvoting a post can decrease pending rewards and make it less visible. Common reasons:
Submit
Rzeczywiście. Dziękuję za uwagę!
Downvoting a post can decrease pending rewards and make it less visible. Common reasons:
Submit