FILOZOFIA - | IMPLIKACJE |- okłamywanie innych a egoizm

in polish •  7 years ago  (edited)

Dziś postanowiłem zaeksperymentować z nową formą postowania. Zamiast przedstawiania treści w formie zwykłej, tekstowej zawarłem jej treść w diagramie. Zgodnie z Trójkątem Nauki, opisującym zależność jakości nauki od wybranej metody nauczania (link), forma wizualna pozwala na zarówno lepsze zapamiętanie jak i przyswojenie treści. Mam nadzieję, że ta forma będzie czytelna, a także pozwoli zapoznać się z tematem sprawniej.

Po tym wstępie - post jest kontynuacją serii "Filozofia - |Implikacje|" (cz.1), która z kolei ma być swojego rodzaju uzupełnieniem poprzedniej dotyczącej stricte samych filarów filozofii i spojrzenia jakie na nie sugeruję.

Jako że w części o Etyce zaprezentowałem dość nietypowe podejście do egoizmu (link1 link2), postanowiłem tym razem rozszerzyć temat i zająć się dość powszechnym twierdzeniem, przypuszczeniem, iż okłamywanie innych jest praktyką czysto egoistyczną.

Oto jak bym na to spojrzał:

Czy taka forma wizualizacji analizy tematu jest korzystna? Czy pozwala lepiej zrozumieć myśl autora? I nie mniej ważne - jakie jest Twoje zdanie Czytelniku na temat relacji między kłamstwem a egoizmem? Komentarze są mile widziane.

Authors get paid when people like you upvote their post.
If you enjoyed what you read here, create your account today and start earning FREE STEEM!
Sort Order:  

Wydaje mi się, że czynów samych w sobie nie można nazywać egoistycznymi w takim sensie, że sam czyn świadczy o egoizmie. Te same czyny (np. kłamstwo) mogą wynikać zarówno z pobudek egoistycznych, jak i innych. Dlatego to właśnie pobudki powinno się rozpatrywać oceniając, czy w danym wypadku czyn jest egoistyczne, czy nie.
Sam fakt, że czyn nie przynosi jednostce korzyści nie oznacza, że jeśli ktoś ten czyn popełnia, to nie jest egoistą.

Egoizm - działanie we własnym interesie -> działanie egoistyczne -> działanie zgodne z egoizmem, czyli działanie we własnym interesie -> kłamstwo zwykle nie leży w interesie kłamiącego (dowód na obrazku) -> kłamstwo nie jest działaniem egoistycznym
Dzięki za komentarz.

Mnie chodziło o to, że działanie wbrew własnemu interesowi może być nieświadome. Przykład - magnaci rozwalający RON - działali z pobudek czysto egoistycznych, choć ostatecznie doprowadzili do upadku nie tylko państwo, ale również siebie. Tak więc korzyści nie odnieśli, ale mimo to ich działania można jak najbardziej nazywać egoistycznymi.

  ·  7 years ago (edited)

Jeśli założymy, iż ich działanie doprowadziło do ich straty (zniknięcia), to czy to było działanie we własnym interesie? Jeśli nie było to działanie we własnym interesie, to czy można to nazwać działaniem egoistycznym? Czy wszystko, co z pozoru (przez złe rozumienie egoizmu) uważa się za egoizm, nim jest?

Na dany moment w ich mniemaniu było to działanie we własnym interesie, więc egoistyczne. Tak jak pisałem: liczą się pobudki, a nie obiektywny skutek działania. Na swoje potrzeby mocno zmieniłeś definicję egoizmu i czynu egoistycznego wbrew jego intuicyjnemu znaczeniu. Zgodnie z Twoją definicją jeśli ktoś zachowuje się egoistycznie, ale jego działanie, wbrew zamierzeniom, obróci się przeciwko niemu, to przestaje to być działanie egoistyczne.
Przykład: syn stwierdza, że nie chce się zajmować chorymi rodzicami, bo nie ma czasu na realizację swoich marzeń o podróżach. Oddaje więc rodziców do przytułku, a sam wsiada w samochód żeby ruszyć w podróż. Po godzinie jazdy zdarza się wypadek, w którym ginie. Zgodnie z Twoją definicją oddanie rodziców do przytułku nie było egoistyczne, bo ostatecznie poniósł z tego stratę.