Lombard - praca która wyssie z Ciebie człowieczeństwo, a później Cię przeżuje...

Ten post zainspirowany jest wpisem @jezykowaty odnośnie chwilówek :
#5 JAK JEST NAPRAWDĘ?

Ja zaś przedstawię Wam trochę inną odnogę tej branży - pożyczki pod zastaw - szybkie, bezproblemowe, i dające duże zyski (lombardom).

W branży zacząłem pracować totalnie przypadkowo - jako chłopak po Technikum, chciałem wreszcie pójść do pracy. Najpierw była pewna spółka handlująca materiałami budowlanymi (ale o niej w innym wpisie).

O drugiej w nocy pokazało się nowe ogłoszenie dotyczące pracy w lombardzie i kantorze, wysłałem swoje CV i po 5 minutach dostałem odpowiedz w stylu:

"Zapraszamy na rozmowę kwalifikacyjną jutro o godzinie 9:00 na ulicy..."

Zamurowało mnie - i aż podskoczyłem jak głupi. Po długich miesiącach wysyłania CV wreszcie jakaś rozmowa.

Na następny dzień ładnie się ubrałem, umyłem i poszedłem na rozmowę która trwała 5 minut była prowadzona na zewnątrz budynku z papierosem w ręku. Zostałem zaproszony na szkolenie, które miało miejsce w mieście oddalonym od mojego miasta o jakieś 200 km. NA odchodne zadano mi pytanie czy nie miałbym kogoś z kim chciałbym pracować i aktualnie szukałby pracy - w kolejne 5 min miałem kumpla na szkoleniu.

Szkolenie trwało miesiąc w tym czasie mieszkaliśmy u "Szefa", spoko nie mogę narzekać jedzenie dobre, wszędzie taksówki piątkowe imprezy do białego rana.

No i dostaliśmy nasz lombard do "Zarządzania"

Na początku jak to na początku, słabo szło duża konkurencja, firma nie znana, ale z czasem zaczęliśmy generować dochody na poziomie 20.000 zł miesięcznie (po potrąceniu naszych pensji, opłat za lokal itp) - ciągle słyszeliśmy MAŁO, MAŁO, WIĘCEJ!

Oprocentowanie w lombardzie :
1 Tydzien 7%
2 Tygodnie 10%
3 Tygodnie 14%
4 Tygodnie 20%

Przykład z życia wzięty, wiem że klient dalej płaci odsetki:
Klient pożyczył pod zastaw złota 2000 zł
co miesiąc przynosi w zębach 20% z tego czyli 400 zł
Trwa to już 2 lata = 24*400=9600 zł odsetek

Pracowałem w branży 3 lata, doświadczyłem:
1.Wielu gróźb,
2.Rozbicia szyby w drzwiach,
3.Próby oblania mnie kwasem,
4.Wizyty miłych Panów z miasta,
5.Wielu zarwanych nocek,

Najgorsze jednak było to, że w pewnym momencie matkę której brakuje na jedzenie dla swoich dzieciaków traktowałem jak menela któremu brakło na flaszkę.

Żeby sobie uświadomić jak bardzo ta praca wyssała ze mnie człowieczeństwo potrzebowałem 3 lat. I po 3 latach z dnia na dzień wyszedłem trzaskając drzwiami.

Jeśli macie do mnie jakieś pytania - chętnie Wam odpowiem w kolejnym poście - proszę zadawajcie je w komentarzach