چرا بعضی از دانشمندان احتمال زیادی می‌دهند که تمدن‌های برون‌زمینی در فضا وجود دارند؟
علت آن است که اعداد و ارقام از این احتمال حمایت می‌کند. در سال ۱۹۶۱، اخترشناس فرانک دریک سعی کرد با انجام فرضیات موجه، تعداد این‌گونه تمدن‌های هوشمند را برآورد کند. می‌دانیم که در کهکشان راه شیری یک‌صد میلیارد ستاره داریم که درصد معینی از آنها شبیه خورشید ما هستند. بعد برآورد می‌کنیم که چه کسری از آنها دارای سیاره هستند و چه کسری از آنها سیاره‌های شبیه زمین هستند، و الی آخر. با فرضیات معقول، به تعداد ده هزار تمدن در این کهکشان می‌رسیم. (کارل سیگن با برآورد متفاوتی به رقم یک میلیون رسید.)
البته شاید تعداد سیاره‌های شبیه زمین از این هم بالاتر باشد، ولی چه تعداد از آنها واقعاً دارای موجودات هوشمند هستند؟ حتی در زمین هم چهار و نیم میلیارد سال طول کشیده که ما به وجود آییم. به مدت سه و نیم میلیارد سال حیات روی زمین وجود داشته است، ولی تنها در یک‌صد میلیون سال اخیر است که موجودات هوشمندی مانند ما روی سیاره‌ی زمین وجود داشته‌اند. پس حتی در خود زمین هم بروز حیات هوشمند بسیار دشوار بوده است.