در اکثر موارد؛ با معاینه‌ی موضعی ضایعات موجود در دهان، می‌توان تشخیص برفک دهان را با احتمال بالا مطرح کرد. با این حال، همواره باید به عوامل زمینه‌ساز و بیماری‌های زمینه‌ای که منجر به پیدایش برفک شده است، توجه کرد. این مسئله خصوصاً از آن جهت اهمیت دارد که اصولاً قارچ کاندیدا آلبیکنس در افرادی که سطح ایمنی طبیعی دارند، کمتر موجب بروز بیماری می‌شود. بنابراین، زمانی که بیمار دچار برفک دهان می‌شود، می‌توان نتیجه گرفت که یک بیماری زمینه‌ای منجر به تضعیف سیستم ایمنی و یا فراهم شدن زمینه برای پیدایش این عفونت شده است.
در صورت لزوم، می‌توان از ضایعات دهانی با استفاده از سواب نمونه‌برداری کرد و آن را زیر میکروسکوپ از نظر وجود قارچ کاندیدا آلبیکنس مورد بررسی قرار داد. معاینه‌ی فیزیکی و آزمایش‌های خونی می‌تواند در تشخیص و بررسی بیماری‌های زمینه‌ای مفید واقع شود.
Image credit: technopow.com
در برخی از موارد، ممکن است عفونت قارچی کاندیدا در داخل مری باشد. در این موارد، می‌توان از بیوپسی، آندوسکوپی، و معاینه‌ی فیزیکی برای بررسی و تشخیص استفاده کرد.
از نظر درمانی، هدف اصلی در درمان برفک دهانی متوقف کردن گسترش سریع قارچ است، ولی رویکرد مناسب بستگی به سن بیمار دارد، و وضعیت کلی سلامتی و علت عفونت نیز در این موضوع دخالت دارد. علاوه بر این، در صورتی که عامل زمینه‌ای منجر به بروز عفونت قارچی شده باشد، برای جلوگیری از عود عفونت لازم است که عامل زمینه‌ای مورد نظر امکان کنترل شود.
در افراد سالم که مشکل دیگری ندارند، داروهای ضد قارچی در درمان برفک دهان مؤثر واقع می‌شود. مثلاً ممکن است از یک محلول شستشوی دهانی برای درمان قارچ استفاده شود. لازم به ذکر است که معمولاً این محلول‌ها خوراکی هستند، یعنی پس از آنکه دهان با این محلول شستشو داده شد، بلعیده شدن محلول مشکلی برای بیمار ایجاد نمی‌کند. البته در صورتی که درمان موضعی مؤثر نباشد، می‌توان از درمان‌های خوراکی سیستمیک نیز استفاده کرد.
در مواردی که شیرخواران دچار برفک دهان می‌شوند، ممکن است لازم باشد علاوه بر درمان دهان شیرخوار، مادر نیز سینه‌ی خود را با استفاده از کرم ضدقارچ درمان کند.
در افرادی که دچار ضعف سیستم ایمنی هستند، برای جلوگیری از عفونت‌های فرصت‌طلب قارچی در آینده، لازم است که مسئله‌ی ضعف سیستم ایمنی با رویکرد درمانی مناسب کنترل شود.